TÖRELİ AŞK

~15~"SEN BENİM KARIMSIN"

İyi okumalar :)

Söylediğim cümleden sonra Yağız düşünür gibi baktı.

"Neden ?"
"Çünkü babanı görmek ve laflarını işitmek istemiyorum.Başka yerde en azından sadece sen olunca daha huzurlu olucakmışım gibi.Burda ruhum daralıyor"
"Tamam ben bunu babamla konuşurum,iöin rahat olsun."

En sonunda kendimi tutamadım ve içimdeki soruyu sordum.

"Neden bana bu kadar iyi davranıyosun Yağız ?"

"Sen benim karımsın"

"Kağıt üzerinde öyleyim tabi."
Ellerini omuzlarıma koyup konuşmaya başladı.

"Şimdilik kağıt üzerinde.Benim senden başka karım olmıcak Gülru,beni bu kuma işlerine uğraştırmıcaksın.Şimdilik sesimi çıkartmıyorum.Eninde sonunda bi aile olacağız.İyi geçinmeye çalışalım,sana kötü tarafımı göstermek istemiyorum."

Dediklerine hem sinirlenmiştim hemde haklı olmasına sinir olmuştum. Açıkçası bende üzerime kuma gelmesini istemezdim ama sevmediğim biriyle nasıl olurduki.

"O kadar emin olma Ağam" diye inadımı ortaya koyduktan sonra odadan terasa çıktım.

Sedire oturup yıldızlara baktım.
İçimdeki acı hiç dinmeyecekti ama herkes eninde sonunda eski yaşamına geri dönecek,hayat devam edicek. Hayatımıza küçük heyecan oluşmuştu bile.Hala oluyorum,can parçamın kıymetlisi..

Cebimden telefonu çıkarıp Dilayı aradım.

"Gülru" sesi bitkin geliyordu.
"Nasılsın Dilay ?"
"Ne hissedeceğimi şaşırmış bi durumdayım işte.Sen nasılsın?"
"Aynı bende" diyip derin bi nefes aldım.
"Hala oluyormuşum ?" Dedim sesime sevinç katarak.
"Ya öyle.Güzel bi hayat bırakıp gitti bize."
Sesinin titrediğini anlamıştım.Kendimide onuda teselli edercesine konuştum.
"Güçlü olucaz.Düzelt o sesini,anne adayısın sen bozma benim minik yeğenimin moralini bakayım"
"İnşallah Gülru.Ben biraz dinleniyim,iyi geceler"
"Sanada canım"

Telefonu kapattıktan sonra odamıza geçtim.Gördüğüm manzara çokta hoşuma gitmemişti.Yağız bey yatağa uzanmış rahatça duruyordu.

"Hayırdır ?Yerini unuttun sanırım"
"Hayır zaten olmam gereken yerdeyim karıcığım"
"Yağız uzatma geç koltuğa hadi"
"Hayır artık burdayım alışsan iyi olur,herşeye yavaş yavaş."
Yine o konulara değinmeye başlamıştı işte.Biliyordum eninde sonunda bu olacaktı.

Pijamalarımı alıp banyoda giyindikten sonra yatağa uzandım.

"Gerçekten seninle uğraşamam,iyi geceler"
"Sanada gelin hanım"

Sabah uyandığımda sevgili kocacığım yanımda yoktu.Banyoda rutin işlerimi hallettikten somra ispanyol paça bir pantolon,üstüne kırmızı rahat bir tişört geçirdim.

Reşat Ağa nın suratını görmek istemesemde aşağıya indim.Masada yerime oturduktan sonra o meymenetsizde geldi. Yağızın suratına baktığımda dudak hareketleriyle bana 'konuştum' dedi.Ona teşekkür amaçlı bir gülüş bahşettim. Bir süre bana öylece bakınca başımı eğdim.

Yemeye başladıktan bi 10 dakika sonra nihayet Yağız Ağa konuşmaya başladı.

''Bahsettiğim konuyu ve kararı anneme ve bize açıklar mısın baba ?''

Ah tabi,onun iznide olmalıydı.

''Ne kararı oğul,hangi konuymuş o ?'' diye sordu meraklıca Ayşe Anne.

''Oğlumuz ve gelinimiz başka yerde yaşamak istiyolarmış.Pek rahat edemedi gelin hanım herhalde ?''

Yine damarıma basmaya çalışıyordu.Ama hayır bu sefer isteğini yapmayacaktım.Gözlerim,i yumup sakinleşmeye baktım.

''Rahatım çok şükür.Ama burası beni daraltıyor,kötü anılar ve kişiler ruhumu kötü yapıyor.Bu kadar.''

Küçük bi sırıtış yaptıktan sonra devam etti.

''Sizi burda zorla tutmayacağım elbet.Ama bir şartım var''

''Nedir o baba ?''

Bir Yağıza bir bana baktı.

''Dede olacağımın haberini aldıktan sonra müsade sizin.''
Bu adam gerçekten sabrımı zorlamakta ısrarcıydı.
"Baba bu kadar zorlama artık.Tamam eninde sonunda olacaksın inşallah,bunun bizim başka eve geçmemizle ne alakası var ?"
Yağız'ın birazda olsa savunması beni güvende hissettirmişti.

"Ben söyleyeceğimi söyledim.Gerisi size kalmış.Ha eğer oda olmayacak dersen üstüne gelicek kumayıda kabullenirsin gelin hanım"

Sinirden bacaklarım titremeye başlamıştı.
"Size afiyet olsun."
Hızla yine odama çıktım.Bunalmıştım artık bebek muhabbetinden.

Birazcık zaman verseler bana ne olurdu ki ? Çocuk yapmadan belki kocama aşık olurdum. Bu düşünceyle sersemledim.
Yağıza karşı bi nefret besleyemiyordum.Ama sevgi ne zaman oluşur,işte bunu bende bilmiyorum.

YAĞIZ'IN AĞZINDAN

Gülru gittikten sonra babama döndüm.

"Ne diye insanı bu kadar bıktırırsınki baba ? Karım daha abisini yeni toprağa verdi.Öldüren direkt sen olmasanda sebebi sensin.Burda yaşamak istememekle,seni görmek istememekle çok çok haklı!"
Kaşları çatarak baktı bana.

"Haddini bil oğul.İki günlük karın için bana sert çıkma"

"Bu kadar sustuğum yeter.Ha illa torun haberi almak istiyosan az kaldı Reşat Ağa,az kaldı."

Gülrunun yanına gitmek üzere odamıza çıktım.Pencereden dışarı öylece bakıyordu.
Ona karşı iyi davranmam acıdığımdan değildi.Sebebini bende bilmiyorum ama kötü davranışlarımı ona sergilememi hakedecek kadar bişey yapmamıştı şuana kadar. Ağalımı sadece ona karşı yumuşak tutuyordum.Sebebini çözemediğim takdirde.

"İyi misin ?"
Cevap vermeyince yanına gittim.
"Gülru ?"
Bakışlarını bana çevirmeden konuşmaya başladı.
"Yoruldum ben Yağız Ağam.Bu yaşıma rağmen,yaşayacağım şeylere rağmen çabuk yoruldum.Hep böyle mi olucak benim hayatım ? Böyle bomboş geçerek."

"Seni mutlu etmek için elimden geleni yapıcam Gülru.Sen mutlu olmayı hakediyosun."

Yüzünde belli belirsiz bi sırıtış oldu.

"Acıyorsun bana değilmi ?"
Tam cevap verecektimki devam etti.
"Kardeşi bildiği kız sevgilisiyle beraber olan,yanında kendini mutlu hissettiği abisini kaybeden karına acıyorsun sadece."

"Hayır.sakın böyle düşünme.Yaşadıkların hoş değil evet,ama sana inanki içimden geldiği için böyle davranıyorum.Kötü davranmamı gerektirecek bi davranış sergilemiyorsun."

"Mutlu olmama adım atmak istiyosan götür beni burdan."

"Babamı duydun Gülru.Üstüne laf edemem."
Aşağıda dediklerimi söyleyecektimki Gülru dudaklarını dudaklarıma bastırınca hiçbirşey söyleyememiştim.

Yeni bölüm 20 voteden sonra :)