Unfriended.

6.just a dream?

Andeana POV:
Ik ren snel weg en wil mijn kamer uit rennen maar de deur zit op slot. 'Laat me hier uit!' Ik bonk op de deur en dan gaat het eindelijk open. Ik sluip naar beneden en doe alle lichten aan. Ik hoor de rest schreeuwen dat ik terug moet komen via de laptop maar ik zal en moet kijken of er hier wel echt iets is. Ik kijk over al, in alle kastjes, achter deuren en in alle hoeken. 'Er is niks' zeg ik tegen mezelf. 'Er is niks!' Schreeuw ik. Ik ren naar boven en zie dan dat er een foto van mij en Marie stuk op de grond ligt, uit het niets. Ik pak het op en begin te huilen. 'Ann! Wat deed je!' Zegt Kevin. Ik laat de stukke foto zien en dan vervormd zijn gezicht. 'Waarom zou ik het doen? Ik was je beste vriendin!' Zeg ik. Billli26 begint te typen. 'Jullie gaan boeten'. Ik laat de foto vallen en kijk boos naar het scherm. Joey is dood, besef ik nu. Is dit wel echt? Alles lijkt zo onwerkelijk, zo film achting. Ik geloofde nooit in dit soort dingen, tot vandaag. 'Ann' zegt Lisa. Ik knik. 'We gaan er allemaal aan' zegt ze. Ik knik en veeg een traan weg. Saar is al een tijdje stil en zegt niks 'ja we gaan eraan, ik voel het' zegt ze. 'Of iemand moet nu gewoon ze bek opentrekken!' Zegt bella dan boos. Bella's beeld begint te stotteren. 'Bella!'schreeuw ik. En dan is het helemaal zwart. Ik probeer weer op adem te komen, er is toch niks dat ik kan doen. 'Jullie gaan boeten' zegt ze weer. 'Doe dan wat!' Schreeuw ik zo hard mogelijk. Iedereen krijgt groten ogen. Alle lichten vallen uit en in voel een rare druk op mijn schouders, opeens word ik verplaats en tegen de muur aan geduwd, kei hard. 'AAH!' Schreeuw ik van de pijn en angst. Ik voel een hevige pijn aan mijn pijn en trek mezelf terug maar de laptop maar iets trek me terug naar de muur en dan word alles zwart voor me ogen.

Ik word wakker, het licht schijnt daar de ramen en het is niet meer donker of eng. De laptop staat aan en iedereen ligt te slapen. Ik sta op zonder pijn en kijk om me heen 'is het over?' Vraag ik. Iedereen word wakker en is opgelucht dat het licht is. 'We zijn van haar af! Iedereen verwijder je Skype nu!' Zeg ik. Ik klik Skype weg en dan opeens voel ik weer pijn in me been, een kloppende pijn.

Ik schrik wakker uit mijn droom en lig tegen de muur met een pijnlijke been. Ik ben hier dus nog, het was nep een droom. Ik begin te huilen 'HELP!' Schreeuw ik. 'Wie poste die video!' Vraagt billi26. Kevin kijkt naar me en zucht. 'Neem mij maar en laat hen met rust'.