“Bye!” ik zwaaide terwijl Niall weg reed in zijn auto.
Onze date was echt super gezellig geworden, ik denk de beste die ik ooit had gehad..
Al had ik niet veel dates gehad eigenlijk, omdat de meeste jongens totaal niks in me zagen wat ik om heel eerlijk te zijn best begreep.
Ik ben niet erg lang, niet dik maar ook niet dun, en ik ben totaal onhandig!
Meestal maak ik elke dag wel wat kapot doordat ik er over struikel ofzo, en mijn moeder werd er helemaal gek van!
Ik keek om me heen, mijn kamer was nog precies hetzelfde zoals ik hem had achtergelaten.
Overal lagen kleren en schoenen, en de grond was bezaaid met tijdschrijften en boeken.
Eigenlijk zou ik echt eens moeten opruimen maar ik had er gewoon nooit zin in.. En ik slaap hier toch alleen maar, dus ik merk niks van de troep. Problem solved.
Ik werd ruw uit mijn gedachten gehaald door de deur die openvloog.
Mijn moeder kwam naar binnen met een theedoek over haar schouder, die had waarschijnlijk afgewassen ofzo..
“Ik heb goed nieuws!” mijn moeder plofte op mijn bed neer met een big smile en ik kon nog net mijn mobiel aan de kant schuiven, anders had ik nu echt een kapot scherm gehad!
“Wat is er gebeurd? Heb je een baan gevonden?!” mijn hart sloeg een slag over, dat betekende dat we in Londen konden blijven wonen, naar een huis konden gaan zoeken en dan kon ik Niall veel meer zien..
Mijn moeder knikte.
Ik sprong op waarbij ik bijna de lamp van het nachtkastje afsmeet en gaf mijn moeder een knuffel terwijl ik liep te gillen als een idioot.
“dus we blijven hier?!”
“we blijven hier” grijnsde mijn moeder. “Zin in popcorn?”
Toen ik die avond in bed lag kon ik aan niks anders denken dat Niall en ik elkaar nu konden blijven zien, en dat hij niet steeds naar Nederland moest vliegen of andersom.
Ik stuurde Niall meteen een sms’je en ging op mijn bed liggen, ik was heel benieuwd hoe hij zou reageren..
Toen mijn mobiel trilde klikte ik snel het sms’je aan.
Yeah, hij was van Ni!
Niall <3
Hi princess! Really?! Thats amazing! What kind of a job did your mum got? xxxxNialler
Ik antwoordde Niall vlug, gooide mijn mobiel op m’n bed terwijl ik opstond en mijn pyama pakte.
Ik besloot nog even onder de douche te gaan en daarna te gaan slapen, het was best een lange dag geweest en ik was zo moe..
Zachtjes liet ik mijn hand over mijn bovenbeen glijden, terwijl de hele douchecabine beslagen was omdat ik het water altijd heel heet heb staan.
Met tranen in mijn ogen keek ik naar mijn been, er zaten zo veel littekens op..
Ik had het niet moeten doen.
Ik had niet moeten snijden.
Ik voelde de iets opgezwollen littekens onder mijn vingertoppen terwijl ik een knoop ik mijn maag kreeg.
Ik was zo vreselijk bang dat Niall ze zou zien, niemand houd van een meisje die op haar bovenbenen littekens heeft.
Niemand houd van een meisje die ze zelf heeft gemaakt.
Ik was blij dat ik het nu voor bijna een half jaar niet meer had gedaan, maar deze littekens zouden voor altijd op mijn benen blijven zitten, stuk voor stuk stonden ze voor battles die ik had gevochten.
Battles die ik had verloren.
(A/N) hooiiiii! klein hoofdstukje maargoed! wat vonden jullie ervan? zoooo bedankt voor alle comments en votes op de vorige hoofdstukken! het betekent zo veel voor me :D xxxxxxx
