“Who did this Ni?”
“The boy next door.. He hates to know that you’re mine..”
“You mean Tom?”
“yup..”
*****flashback*****
Nadat Niall en ik een date hadden gehad in de bios in Londen, reden we naar zijn appartement toe waar ik ook zou blijven slapen.
Mijn moeder had een hotel in Londen gehuurd, waar we al een paar weken sliepen.
Toen we samen de trappen opliepen, draaide Niall zich om.
“I forgot my phone” hij gaf me de sleutel van zijn appartement. “I’ll hurry!”
“Take it easy” ik lachte toen Niall de trap afrende.
Toen ik eenmaal boven was, probeerde ik de sleutel in het slot te steken.
“het zou toch moeten passen..” ik zuchtte geërgerd terwijl ik het nog een keer probeerde.
“You need any help with that?” ik sprong zowat een meter in de lucht toen in een zware stem achter me hoorde.
Ik draaide me vlug om, het was een jongen van ongeveer mijn leeftijd.
“No thanks, I’m fine” ik draaide me om en probeerde nog een poging, die weer mislukte.
“You don’t look fine” de jongen grijnsde en stak zijn hand uit. “I am Tom”
Ik schudde vlug zijn hand. “Lisa”
Deze gast mocht nu wel oprotten, het werkte me enorm op mijn zenuwen dat hij de hele tijd stond te lachen, nonchalant met zijn handen in zijn zakken.
“I’ll help you with that” Tom kwam een stap dichter bij en pakte mijn hand, waarin ik de sleutel had. “we can do this togheter”
Ik trok mijn hand terug. “Never mind, I gotta go”
“You want a drink?” Hij knikte met zijn hoofd naar de deur naast Nialls appartement.
“No, sorry I really have to go now” zei ik gehaast en draaide me op.
Opeens voelde ik een klamme hand op mijn arm. “Not that fast, beautiful”
“Leave me alone!” ik probeerde zijn hand weg te slaan maar hij was te sterk.
“I’ll let you go if you give me a kiss..” hij grijnsde terwijl hij smakgeluiden maakte.
Toen hij me dichter naar zich toe trok, zag ik nog maar één uitweg.
Ik sloeg keihard met mijn voorhoofd tegen zijn neus aan.
Ik hoorde iets kraken, en zijn greep verlslapte een moment.
Snel rukte ik me los en rende naar beneden.
“Come back you bitch!”
Onder het rennen draaide ik mijn hoofd even om, Tom zat onder het bloed – net goed.
BENG, ik was nog geen 20 seconden aan het rennen en knalde al weer tegen iemand op!
“Are you okay?” een vertrouwde stem, gelukkig was het niet een handlanger van Tom ofzo.. Of misschien keek ik gewoon te veel CSI.
“Y-Yeah, kinda..”
*****
“Oh whatever, we’ll take the underground!” Niall haalde zijn schouders op.
“I’m so sorry, its all my fault..” ik zuchtte.
“You know its not!” Niall gaf me een knipoog en pakte mijn hand.
Ergens achter in mijn hoofd hoorde ik nogsteeds een stemmetje die steeds zei dat het mijn schuld was, maar die stopte ik ver weg.
Ik kon niet wachten tot dat Niall en Ilse elkaar zouder ontmoeten.
(A/N) Hiiiiiiii! Hoe is het met jullie? hoe vonden jullie dit hoofdstuk? xxxxxxx
