O Kalp Benim

- MERVE VE İNTİKAM ANLAYIŞI -

 MULTİDE MERVE VAR . KARAKTERLER DEĞİŞEBİLİR.. YORUM ATIN! :)

****************************

Yine koşularımdan birini yapıyordum ve yine neyden kaçtığımı bilmiyordum. Bu kez orman gibi bir alanda değildim. Daha çok karanlık sarmıştı etrafı. Sokaklar bomboş ve ıssızdı. Etrafımda bir tur dönüp nereye gidebilirim diye düşündüm. Nasıl saklanabilirim?

Tekrar bir karanlık sokağa adımımı attım. Göremeyen gözlerimle koşuyordum. Terden ıslanan saçlarım boynuma yapışıyor beni rahatsız ediyordu. Ayaklarımdaki derman azalmış titremeye başlamışlardı.

Büyük parlak bir ışık aldı gözlerimi. Bir süre alışmayı bekledim ışığa. Tam karşıda bir kapının ardından çıkan o göz alıcı ışık bir süre daha kaldı yerinde. Kıpırdamadan bekledim. Sorun şuydu ki korkmuyordum. Fakat yine de yürümeyi reddediyordum. Sanki bir adım daha atarsam korkacağımı biliyordum. Kapı daha da aralandı. Bir adam belirdi ışığın ortasında. Bir anda şok dalgasıyla durdum.

Bu adamı daha öncede görmüştüm. Hani şu büyükkannemle taziyeden döndüğümüz yolda. Oda bir elfti. Artık biliyordum. Titreyen dudaklarımı oynatarak konuştum.

'' Seni tanıyorum.'' dedim cılız sesimle. O ise iğrenç bir sırıtış bahşetti. Aman ne güzel.

'' Senin kim olduğunu biliyorum küçük kız.'' tıslarcasına söylediği bu sözden sonra sağ elini havaya kaldırdı '' biliyorum!! ''

Ne demem gerektiğini bilmiyordum. O yeşil gözleri parlıyordu yine. Telaşla geriye doğru bir adım attım. '' Anlamıyorum.'' dedim fısıldarcasına. '' kimim ben ? ''

Yine güldü. Ona bu sırıtışın iğrençliğini anlatmak istedim. Ama ne yeri ne zamanıydı. Ayrıca cidden! kimdim ki ben? Biliyorum biliyorum diyip duruyordu.

'' Çok yakında küçük kız, kim olduğun ortaya çıkacak. Çünkü ben! kim olduğunu biliyorum! ''

Bu kelimeler beni sarsmıştı. '' Bu sadece bir kabus .'' dedim. Kabustu çünkü. Yoksa değilmiydi?

Tekrar o iğrenç kahkahasını - bunun her şeyi iğrençti be .- atıp diğer elinide havaya kaldırdı. Ardından çıkan hışırtılar hayra alamet değildi. Kapının ardından gelen koca ayaklı şeylere baktım.

Örümcekler!!

Kahkaha atmaya devam ederken örümcekler bana doğru uçuşa geçmişlerdi bir yanda da benim tiz çığlığım vardı. Örümceklerden nefret ederdim. Çığlıklarımı kesmeyerek arkamı dönüp son hızla koşmayı planlıyordumki kocaman bir örümcek ağının ortasına düştüm. Sanki sokak yok olmuş onun yerine örümcekler diyarına inmiştim . Saçlarıma giren küçük bacaklarla birlikte çığlıklarım arttı. deli gibi çırpınıyordum. Burdan çıkmak istiyorum..bburdan çıkmak istiyoruum..!!

**************************************

'' Heyy! noluyo lan? ''

Çığlıklarımla beraber yataktan düşerken peşimde götürdüğüm Merve ellerimi tutmuş tepemde bana bakıyordu. Gözlerindeki dehşet ifadesine aldırmadım. Yerde oturup Merve ye sarıldım. Ağlamamı durduramıyordum. Başımı okşayan Merve '' Kabustu sadece.. bir şey yok yanındayım . Damla? Ağlanıcak bir şey yok.sshh yeter artık. ''