BEKLENMEDİK..

34 0 0
                                    

"Artık o eski tasasız kız değilim. Yaşadığım her günün değerini biliyorum. Çünkü hayatın ne kadar değerli olduğunu öğrendim... "
-- DEBBIE MACOMBER --

*******

--'' vay vay vay bakın burda kimler varmış? ''--

*****

Hani telefonu eline alıp kulaklığı kulağına takarken acaba ne dinlesem? diyip listelere göz atar ve sonra sevdiğin o mükemmel şarkıyı bulup telefonu cebine atarsın ve o rahatlamayla yürümeye başlarken dalıp gidersin.. Sonra bir anda telefonun gerçek manasıyla çalmaya başladığında irkilip durur ve hayal kırıklığıyla gözlerini kaparsın bir yandan da elin telefonu çıkarmak için cebine doğru yavaşça süzülür ya...

Tamam , şimdide o hayal kırıklığı ve korkuyla gözlerimi yumdum 5 saniye bekledikten sonra açıp Merve nin beyazlamış yüzüne baktım. Fakat o bana değilde arka tarafa doğru büyülttüğü gözleriyle bakıyordu.

Gelenin kim olduğunu söyleyecek olursak tahmin etmek zor değil. '' Mert?''

A.ah evet Merve söyledi zaten. Deriin bir nefes alıp bende Mertten tarafa baktım.

Arkasındaki masaya yaslanmış kollarını göğsünde birleştirmiş ve kısık gözleriyle Merve ye tehditkar bakışlar gönderiyordu. Kabarcıklarsa koyu bir şekilde etrafında dönerken sinirli olduğu her halinden belliydi.

'' Ne haltlar dönüyor burda? '' Bana bakıp tek kaşını kaldırdı. '' Seni dinliyorum Damla? ''

Ağzımı açıp titreyen sesimle kekelememek için dua ederek konuşmaya başladım.

'' Hiçbir şey. Sen neyden bahsediyordun? Hem burda ne işin var Mert? ''

Bir adım yaklaşıp Merve ye sonra bana baktı.

'' Bunca zamandır aradığımız senmiydin yani? ''

Buda nedemekti. '' Ne demek istiyorsun? ''

Yarım ağız sırıtıp konuştu. '' Söylesene nasıl anlıyorsun? Farklı olan ne merak ediyorum doğrusu. ''

Titreyip başının üzerindaki kararmaya başlamış hızla dönen kabarcıklara baktım. Bundanmı bahsediyordu yani. '' Neyden bahsettiğini bilmiyorum Mert. '' İnanmazcasına kaşlarını kaldırıp başını eğdi.

'' Artık kimi aradığımızı biliyorum , bakalım Anıl bu konuda ne düşünecek. Aslında şuanda yapmam gerekeni yapmalıyım sonuçta beni boya yağmuruna tuttuğunuzuda unutmadım.. Fakat, bu eğlenceli olmaz değil mi? ''

Tamam tehlikeli bir elf şuanda onları bildiğimi biliyordu ve aksini desemde inanmazdı. Ne olacağını kestiremiyordum. Beni mi öldürecekti yani ? Ya da bizi? Bu sırada olanları algılamış ve sindirmiş olan Merve konuştu. '' Pekala , yaptımız şey için özür falan dilemicem çünkü haketmiştin .. '' Mert ,Merveye öldürücü bakışlarını atarken bir adım daha yaklaşmıştı.

 '' Ayrıca .. Sen cidden nesin böyle? ''

Ahh olamaz.. Böyle sormamalıydın.. Mert tehlikeli bir şekilde sırıtıp fısıldadı '' Sence neyim Merve? ''

Mervenin endişeli yutkunma sesini burdan duymuştum. Bunu Mertde duymuş olmalıki gülüp başını iki yana salladı. '' Tekrar görüşeceğiz .. Keyfinize bakın . '' diyerek hızla kapıdan çıktı. Bu hızla dediğim vampir hızında gibi bişeydi. Sanırım 2 saniyede arkasında rüzgar bırakarak kayboldu.

Açılmış gözlerle Merveye bakarken onun kızgın olduğunu görüp kolundan tuttum ve kaldırdım. '' Eve gitmeliyiz. '' dedim ve korkuyla kütüphaneden çıktık.

*************

'' Şimdi ne olcak?'' diyen Merveye omuz silktim. '' sırf onların ne olduğunu bilebiliyorum diye bişey yapamazlar. Hem neden ben biliyorumki..bu çok saçma.''

'' Evet haklısın. Hem artk sadece sen değil bende biliyorum..yani Mert bana bişey yaparmıki hı ? ''

Gözlerimi devirdim. '' sanmıyorum.. Acaba polisi falanmı arasak ?''

'' Hah güzel fikir sonrada onlara biz elf denen yaratıkları gördük..haber verelim dedik hemde bizim okulda okuyolar... deriz. -gözlerini büyülttü- sence inanırlarmı? ''

Off ladım. '' pekala tamam. İnanmazlar ve deli derler. Fakat biz ne yapabilirizki? Öylece durup bekleyemeyiz! ''

'' Neyi bekliyorsunuz bakalım? '' babamın sesiyle hii leyip yere yapışan Merveyle birlikte bende irkilmiştim. Bu iki olmuştu ve artık şok yolunda gidiyorum gerçekten.. Bu sırada babamın şaşkın yüzüne bakarak konuştum..'' bişey yok baba..notlarımızı bekliyoruzda,hani sınav oluyoruz ya acaba ne aldık diye onu bekliyoruz yani..''

Merve kıkırdayıp kaşlarını kaldırarak bana baktı '' gerçektenmi? '' diye fısıldamayıda unutmadı tabi.

'' Hmm pekala yedim diyelim .. Damla sana psikolog ayarladm ve senin gitmeni istemiyorum onu buraya çağırdım , yarın sabah kahvaltıya gelecek. ''

'' Ne?! Ama baba gerek olmadığını söylemiştim .. ''

'' Hayır Damla itiraz yok. Bir kerelik konuş beğenmezsen söyle tamam mı ? ''

'' Off tamam baba teşekkür ederim.. '' Babam gülümseyip odadan çıkarken Merve de ayağa kalktı cama doğru ilerledi. '' Psikolog ha? Hazır bende bu işlere bulaşmışken kafam yerindemiki diye baktırsammı ? ''

Yüzümü buruşturarak baktım.Bu sırada perdeyi çekip dolabıma yöneldi. '' Hani şu Nisa varya önceden seninle oturmuş '' Başımı salladım gözlüklü olandan bahsediyordu. '' Hah işte o mesaj atmış bu akşam parti yapılacakmış . Arkadaşının eviymiş sanırım. Bende geliriz dedim. ''

Kafa dağıtmak biraz iyi gelebilirdi tabi . '' Anıl geliyormu? ''

'' Evet ama erken gitmesi gerkiyormuş nedenini söylemedi. ''

'' Tamam ozaman babama diyimde hazırlanalım .''

********************************
YORUMLARINIZI BEKLIYORUM..

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O Kalp BenimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin