O Kalp Benim

= Kısa bir buluşma =

Hiç olmayacak şekilde gelişen olaylar başta ilginç gelse de şimdi o kadar korku vardı ki içimde, ne yapacağımı bilemez bir şekilde kalakalmıştım. Anıl la bir randevum vardı ve heyecanım hat safadaydı. Merveyle birbirimize bakarken bu konuyu evde buluşup konuşmak daha iyi olur dedik.

'' İyi eğlenceler. Merak etme Mertten korkmuyorum ben bişey yapmaz bence.''

Kaşlarımı kaldırıp '' umarım'' dedim ve sınıftan çıktım. Bu kız ne kadarda umursamazdı. Benim aksime.. Üniversitenin kapısından çıkıp bahçeye bakındım. Gözlerim Anılla buluştuğunda başıyla arabayı gösterdi. Yaptığım şeyin ne kadar doğru olduğunu bilmiyordum. Allah aşkına o bir elf ti!

Ayaklarım benden izinsiz harekete geçerken içimdeki meraklı çocuğa kızgın bir bakış attım. O ise gözlerini devirip omuz silkti. Kafayı sıyırmak bu olsa gerek.. Kapımı açmaması odunluğun bi göstergesi olsada takmadım. Koltuğa gömülüp Anılın arabayı çalıştırmasını izledim.

'' Nereye gidiyoruz? '' bu sorumla kısa bir bakış atıp '' Sahile . Balık ekmekleri çok güzel olan bir yer biliyorum .Seversin değilmi? ''

'' Tabiki. Uzun zamandır yememiştim. ''

Tebessüm edip '' güzel.'' diye mırıldandı. Sormak istediğim sorular vardı fakat şu dönen kabarcıklar biraz fazla hareket halindeydi. Aklımı karıştırması bir yana zaten aklımın kalmadığını düşünüyordum. Mertin o korkunç hali aklıma gelince ürperdim. Anında '' ne oldu ? '' diyerek kaşlarını çatan bir Anıl görünce şaşırdım. '' hi..hiç. Biraz üşüdüm sadece havalar soğumaya başladı.'' Kaşlarını kadırıp inanmadığını gösteren bir bakış attığında acaba aklımımı okuyo yahu diye içimden geçirdim.

Araba sonunda durduğunda hemen indim . Demek ilk konuşma konumuz havalar olacaktı öylemi. Ne yapacağımı bilemeden durdum. Deniz durgundu ve etraf çokta kalabalık değildi. Az ilerde balık ekmek yapan adam ve küçük küçük masalar gördüm. Anılın ne ara yanıma geldiğini anlamadan beni izleyen gözleriyle karşılaştım. '' Daha beklemeyi düşünüyor musun? ''

'' Her zaman bu kadar kabamısındır? '' Tek kaşını kaldırıp '' Benmiyim kaba? '' dediğinde benimle neden ' bi kaç saatliğine ' buluşmak istediğini sormak için ağzımı açtım. Fakat benden önce davrandı. '' Tamam . Gel benimle.'' deyip masalara doğru yürümeye başladı. Ağzım açık ona bakarken gerçekten kaba olduğunu tekrarladım. Tatlı kaba .. Peşinden gidip onunla birlikte masalardan birine oturdum. '' İki balık ekmek ! ''

Siparişlerin gelmesini beklerken konuşmaya başladım. '' Neden bi kaç saatliğine buluşmak istedin? ''

Derin nefes alıp bunu beklercesine yüzüme baktı. '' Bilmiyorum. Sadece seni tanımak istedim. Farklı birisin .'' Asıl sen farklısın . Hem de çok. Bunu demedim tabii. Beni deli olarak görmesini istemiyordum.

'' İnsanım işte. '' omuz silktiğimde güldü. Gülüşünü duyunca ister istemez dudaklarım kıvrıldı. Ah ne kadar güzel gülüyordu!. Güldüğünde kabarcıklarda hareketlendi. Azalmış olduklarını fark etmem başka bir buluştu . '' Sende fazlasıyla garipsin bence.'' bunu dışımdan söyleyince acaba ne tepki verecek diye ciddi şekilde baktım. Elini çenesine götürüp sıvazladı. Yeni yeni çıkmaya başlayan sakalları ona serserilik ifadesi katıyordu.

'' Garip mi? ''

Bu sırada gelen ekmekler le sustu. İştahla yemeye başladım çünkü gerçekten açtım! Balıklar okadar lezzetliydi ki ..

'' Beğendin mi? '' Anıla bakmadan başımı hızlı bir şekilde sallayıp devam ettim. Resmen aç gözlü gibiydim! Lanet olasıca boğazım. Birden durup bu düşünceyle utanarak Anıla baktım. Beni izlemesi daha da utanmama sebep oldu. '' Ne? Neden bakıyorsun yesene '' utancımı gizlemeye çalışsam da ancak bu kadar oluyordu işte yanaklarımın kızardığına da emindim. Sırıtarak başını salladı ve ekmeğini yemeye başladı.

Ekmeklerimiz bittiğinde sahil de biraz yürüyüşe çıktık. Huzurlu hissetmem güzeldi. Son olaylardan sonra strese giren beynim Anılla birlikteyken havalanmış ve el sallayarak uzaklaşmıştı. '' Damla '' Anılın seslenmesiyle ona döndüm.

'' Dorukla ne kadar yakınsın? '' Bu soru garibime gitse de yanıtladım. '' Çok yakıın arkadaşız. Çocukluktan beri yani. Lise için yurt dışına gidince biraz kötü oldu tabi ama şimdi burda . ''

'' Sadece arkadaş yani? ''

'' Elbette . Abim gibidir.''

'' Peki annen baban ? '' Beni tanımaya çalışması her ne kadar hoşuma gitsede konu annem olunca dolan gözlerime lanet ettim. Aslında normaldi ama sevmiyordum. Başımı çevirip gülümsedim.

'' Annem 6 yaşımdayken vefat etti. Babamsa bilim adamıdır. Yani öyleydi ama şimdi sadece labaratuvar da çalışıyor. Birde büyükannem var Hafize sultan. Anne özlemimi gideren tek insan. ''

Bana üzgünce bakıp mırıldandı '' Üzüldüm....pekala! saat 5 olmuş istersen seni eve bırakayım. ''

'' Yok. Ben kütüphaneye uğrayacağım. Uzak değil .Teşekkür ederim.'' Aslında Anılında ailesini merak ediyordum. Buda bidahaki buluşmada artık. Olursa tabii. Pek konuşmayan bir insan olarak benden sıkılmış olması olasıydı.

'' Tamam yarın görüşürüz ozaman. ''

'' Görüşürüz'' diyerek el salladım ve sağ istikamete yönelip kütüphanenin yolunu tuttum. Geriye baktığımda Kabarcıkların arasındaki eşsiz görüntüsüyle beni izlediğini görünce anlamsızca heyecan yapıp hemen önüme döndüm. Bana hissettirdikleri garipti. Fakat bir o kadarda güzeldi. Merve nin meraktan çatladığını biliyordum. Hemen ona mesaj çekip kütüphanede buluşmamızı söyledim.

Mesaja yanıt gecikmedi. * Hala hayattasın demek :D Hemen geliyorum . * Göz devirip sırıttım ve adımlarımı hızlandırdım.

****************

Kütüphane sessizdi.Normalde bu saatlerde biraz kalabalık olması gerekirdi fakat şuanki sessizlik baya ilginç. . Kapıyı ittirince gıcırdayan sese yüzümü buruşturdum. Görevli masasında oturan kadın bana bakmadı bile , hatta uyur gibi bi hali vardı. Merveyi masada otururken buldum elleriyle masada ritim tutarken dudaklarını kemiriyordu. Beni görünce derin bi nefes saldı. Yanına oturundum.

"Ay damla iyiki geldin. Burda beklemekten paronayak oldum. Baksana bizden başka kimse yok"

Etrafa tekrar göz gezdirirken konuştum " Haklısın niye kimse yokki ..her neyse boşver "

"Ee sen naptın? Nasıl geçti randevu anlat bakalım. "

"Normaldi ..yani tabiki heycanlandim ama iyi biri, balık ekmek yedik ve bana ailemi sordu okadar. Sanırım benden sıkıldı biraz , kısa sürdü anlıcagın. "

"Hmm "

Parmağını çenesine vururken etrafta gezinen şüpheli bakışları beni buldu. " Ama onun şey olduğundan eminiz dimi. Yani 'elf' " Fısıldayarak söylediği elf kelimesiyle kaşlarımı kaldırdım.

"Evet yani tamam elf ama kitapta anlatıldığı kadar korkunç olduğunu sanmıyorum. "

"Yinede bu korkunç damla! Ya sadece kendisine güvenmeni sağlayıp seni kandırırsa sonra olacakları düşünemiyorum.. "

"Off tabiki böyle bişey olmayacak.Onu tanımamız gerek hem sadece onu değil diğerlerinide öyle. "

"Tamam ozaman şu kitap araştırmasına devam edelim yeni bişeyler buluruz mutlaka. ."

Tam bu sırada gıcırdayan sesle ürküp kapıya baktık. Tuhaf olansa kapıda kimse yoktu.. "Noluyo lan " diyen Mervenin ardından bi sesde araya karıştı.

" vay vay vay.. bakın burda kimler varmış? "

###########

SİZCE KİM BU SİNSİ ? YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.. :)