FAIL
මන් මේ ලෝකෙ වැඩියෙන්ම අහල තියෙන වචනෙ Fail. එහෙම නැත්තන් ඔයා මේ දේට සුදුසු නෑ කියන එක. හැමදාම මන් පාවිච්චි කරපු theory එක , උපරිමයෙන් උත්සහ කරන්න. ලැබෙන දෙයක් භාරගන්න. හැබැයි අද වෙනකල් උපරිමයෙන් උත්සහ කරල මට භාරගන්න කියල කිසිම දෙයක් ලැබිලා නෑ. පුදුමෙ කියන්නෙ ඒ හැමදේටම පස්සෙත් මන් හිනාවෙනවා. හිනාවෙලා ජීවත් වෙනවා. මන් මගෙ ආසම කරන දේ ඒක. ඒ හැමදේකටම පස්සෙ මන් කල්පනා කරනවා මන් කොහොමද හැමදේම තනියම දරාගත්තෙ සහ දරාගන්නෙ කියල.
මන් කවදාවත් මගෙ හැඟීම් ගෙදර අය එක්ක බෙදාගෙන නෑ. ඒත් මේ හැම පරාජයකටම පස්සෙත් මගෙ අම්මයි අප්පච්චියි මට කිව්වෙ ඒකට කමක් නෑ අපි ආයෙ උත්සහ කරමු කියල. මන් මැරෙන්න හිතුණ හැමවෙලේම ඒ වචන මතක් කරගත්තා.
ඒත් මට දුක මේ දැන් ඉන්න මම ගැන නෙමේ. කාලෙකට කලින් හිටපු අවුරුදු දහයෙ sunflowers වලට ආස... සමනල්ලු පස්සෙ දුවන...අහිංසක පුංචි ගෑනු ළමයා ගැන. මට එක වතාවක් එයාව තුරුල් කරගෙන " මට සමාවෙන්න මට තාම ඒ දේ කරගන්න බැරි උණා" කියල කියන්න ඕනෙ. මේ වෙන හැමදේකටම මට සමාව ඉල්ලන්න ඕනෙ.
මන් කවදාවත් සෝශල් මීඩියා වල මගෙ දේවල් වැඩිපුර ලියන්නෑ. මොකද මන් ආස උන්නෑ මේ හිනාව පිටිපස්සෙ තියෙන දේවල් අනිත් අය දැනගන්නවට.මන් දැන් විශ්වාස කරන්නෑ දෛවය , මිරකල්ස්... අනිත් අයගෙ ජීවිතේ ඇති. ඒත් මගෙ ජීවිතේ නෑ. අඩුම ගානෙ හිනාවෙන්න හේතුවක්වත් නෑ. මට මන් ගැනටත් වඩා දුක මගෙ වටේ ඉන්න අය ගැන. මන් දන්නෑ ඒ මිනිස්සු කොහොම දරාගන්නවද කියල.
ඒත් මට බෑ පරාජිතයෙක් වගේ මැරෙන්න. ඒ තමයි මන් මේ ලෝකෙ බයම දේ. මොකුත් කරගන්න බැරි උණ මනුස්සයෙක් විදියට අන්තිම හුස්ම හෙලන එක. හැමෝම වේගෙන් ඉස්සරහට යද්දිත් මන් තාම එක තැනක නැවතිලා බලාගෙන ඉන්නවා. අන්තිමට මම හිතනවා.
හරි ඒකට කමක් නෑ..
හිරුණි , ඔයා තාම ජීවත් වෙනවා!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
YOU ARE READING
ℍ𝔸ℝ𝕆ℍ𝔸ℝ𝔸 | NONFICTION (ONGOING) BL
Non-Fictionඅයාලේ ගිය මොනර පිහාටුවකට, සුවද ගහන අරලිය මලක ආදරේ කොහොම දැනේවිද? 🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
