Sanki asırlardır bu anı bekliyormuşum gibi okulun kapısından içeri girdim ve şöyle bi etrafı süzdüm. Hafif rüzgarda dalgalanıyordu saçlarım. İşte buradayım. Çok uğraştım ama değdi. Artık üniversiteliyim diye kendi kendime konuşurken yanımdan geçen birinin omzuma çarpmasıyla daldığım hülyadan uyandım. Dedim Zeynep kendine gel daha ilk günden derse geç kalmaa...
Evet üniversitede ki ilk günümdü. Gece gündüz sınavlara çalışmanın karşılığını edebiyat öğretmenliği kazanarak almıştım. O kadar mutluydum ki hem o saçma sapan liseden kurtulmus hemde kendime yepyeni bi sayfa açabileceğim, hayatımda yeni insanların olacağı bir döneme başlamıştım. Lisede güzel arkadaşlıklarım oldu ama koskoca 4 yılı nasıl bitirdim bir ben bilirim. O zamanlar genelde ders çalışır, ev ile okul arasında mekik dokurdum.
Hayatımda aksiyon adına hiçbir şey yoktu. Mutsuz, duygusuz ve de aşksız(!) bi dönemdi. Her zaman kendimi, hele bi üniversiteye başlayayım o zaman hayatımda bazı şeyler yolunda gider illaki diye teselli ederdim. Bu yüzdende kendimi diğerlerinden soyutlar ve geleceğe odaklanırdım.
Ve evet sonunda istediğim olmuştu. Üniversiteyi kazanmıştım.
Okulun ilk günü Ece adında dünyalar tatlısı bi kızla tanıştım. Ders bitince çıkıp bişeyler yedik ve daha yakından tanıma fırsatım oldu. Baya oturup konuştuk. Zaten kız milleti yan yana gelmeye görsün konuşacak sıra dağlar kadar konu vardır. Heleki bizim gibi daha tazecik tanışan birileri için. Eski okulumuzdan, sınavlardan, daha ilk günden bize ödev veren Kasım hocadan ve neler nelerden konuştuk. Daha sonra Ece eski sevgilisinden bahsetti biraz, çok güzel kızdı, sohbeti de iyiydi, ondan ayrılmak için nasıl bi sebebe ihtiyacı vardı merak ediyorum. Neyse gel gelelim oda bana sordu aynı şeyi nasıl gidiyor gönül meseleleri ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aklımda Aşk Var
Romanceİlk ders: Aşk ve Üniversite "Ne dediysem bir bir hepsi çıktılar Üzerimden güldü geçti martılar Bu aşk böyle yürümez sandım İçime kapandım Soğudum soğudum soğudum ısıttı şarkılar"
