Bölüm 1 -ANNE-

130 7 2
                                    


Mutimedia : Yazgı COŞKUN

Candan ERÇETİN - Ben ne zaman büyüdüm anne ?

Kulağımdaki şiddetli ağrıya artık dayanamayacağımı anladım gözlerimi açmadan elimi yastığın altında gezdirdim, telefonumu alıp saate baktım . 03.00 ekranın büyük bölümünü kapladığı için görmemem imkansızdı oflayarak yatağımdan kalkıp mutfağa doğru gittim. Çok ses yapmış olmalıyım ki çok geçmeden annem geldi.

"Kızım ne yapıyorsun ? "diye sordu.

 Ona bakmadan "Su içecektim" dedim

 Kulağımdaki ağrı inanılmaz bir hal almaya başlamıştı. Bir an hissettiğim acıyla kendimi yere attım . Annem korkmuş olmalı ki bir yandan 'Zafer zafer' diye bağırıp bir yandan da bana bakmaya çalışıyordu biraz sonra babam da geldi ve beni kucağına aldı. Yatağıma götürdü . ikisi de endişeli gözlerle bana bakıyordu onları daha fazla korkutmamalıyım diye düşünerek boğazımı temizledim 

"Endişelenecek bir şey yok sadece kulağım çok acıyor" annem söylenmeye başladı 

"Al işte okuldan gelip buz gibi suları içersen böyle olur" Babam da ondan geri kalmadı tabi

"Böyle tişörtle gezersen olacağı buydu "

Gözlerimi devirerek onlara baktım onlarla tartışacak 1 gram bile halim yoktu konuyu geçiştirmek için anneme ilaç olup olmadığını sordum . O da bir tane almak için mutfağa gitti annem gidince babam yatağımın ucuna oturdu ve saçlarımı okşamaya başladı . Ah işte bu çok iyiydi dünyanın en huzurlu ve en güzel yeri burası babamın elleri hep sorarlar ya anneni mi babanı mı daha çok seviyorsun diye herkeste ki klasik cevap ikisini de ama bence bu kocaman bir yalan illaki birisi daha ağır basar bende de ağır basan sanırım babam tamam annem harika ötesi bir insan ama babamın bir bakışı bile beni etkilemesi için yeterli annem de bir şey eksik ama ne ? bunu hala bulamadım neyse annem ilacı getirdi , içtim odamın ışığını kapatıp gittiler . Sabah midemin bulantısıyla hızlıca tuvalete koştum bir güzel kustum ayıptır söylemesi  ,Böyle kusunca hamile olduğumu düşünüyorum acaba başkaları da böyle hissediyor mudur ? saçma , yine annemleri rahatsız etmiş olmalıyım ki ikisi de tuvaletin kapısına vuruyorlardı . Tuvaletten çıkıp lavaboya girdim onlarda peşimden . Elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım ikisi de hiç kıpırdamadan beni izliyordu bundan rahatsız olmuştum başka işleri yok muydu bunların , gözlerimi devirip onlara baktım 

Annem başladı saydırmaya kesin mideni üşüttün , kulağın hala ağrıyor mu ? kabakulak oldun galiba ama yok küçükken olmuştun o zaman akut mu acaba . 

"Heh profesör doktor Ayşe DEMİR tanıyı koydu reçetemi de yazar mısınız ? doktor hanım ."

 "Sus dalga geçme aslında haklısın doktora gidelim ." 

babam lafa atladı " Çok haklısın " 

"Ne haklı baba ya benim adım atacak halim yok gidemem hem randevumuz yok . "

Annem düşünceli bir şekilde bana baktı ve ampulü icat etmiş gibi sevinerek 

"Sağlık ocağına gidelim dedi hem yakın hem randevuya gerek yok tamam orada da bekleyeceğiz ama çok değil hmm ne dersin' dedi bana bakarak ."

 Benim için neredeyse yarım saattir burada dikiliyorlar gitsem ölmem ya hem gerçekten kötü hissediyorum bir de okuldan yırtmış olacağım bir taşla bilmem kaç kuş 

 "Tamam teslim oluyorum ben giyinip geliyorum " dedim ve odama girip kıyafet dolabımı açtım gerçekten içimden hiçbir şey giymek gelmiyordu ama üstümde kiler leş gibi terdi geçe ilaç yüzünden baya terlemiştim bir eşofman altı giydim atletimi değiştirip üstüme pembe kapşonlu hırkamı giydim . saçımı önemsemeden yandan örüp odadan çıktım .Annem ve babam mutfaktaydı yanlarına gittim. Yemek yemem konusunda ısrar etselerde gerçekten hiç yemek istemiyordum 

Bendeki SenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin