#BEDEL#

1.bölüm

Arkadaşlar bu benim ilk kitabım umarım beğenirsiniz iyi okumalar.
@bedel@

Sabah alarmın iğrenç sesiyle uyandım.Tamam okulu seviyorum ama neden istediğimiz saat'te gidemiyoruz ki. Hiç istemesemde yataktan kalkarak küçük odamdaki banyoya ilerledim.Güzel bir duş alıp bornozumu üstüme alarak banyodan çıktım. Odama girdiğimde ki girmez olaydim annem yine bana saydırıyordu.
" Kızım sen beni delirticekmisin? Neden bir gün de bu odaya girdiğimde temiz göremiyorum. "

Annem kelimeleri resmen bastırarak söylemişti.Bu kadını seviyorum canim ya kızarken bile kızım demeyi bırakmıyor. Yavaşça anneme yaklaşıp yanağına sulu bir öpücük kondurdum. Biraz masumluk fena olmaz ama dimi.

" Ama anne duş almam gerekti hem birde okula geç kalıcam burayı toparlarsam yetişemem."
Annem sabır diler gibi ellerini havaya kaldirip yine söylendi." Allah'ım neden ben bu kadar temizken, kızım bır o kadar kirli." Annemin bu hareketine hafifçe sırıttım, aslında okadarda kirli sayılmam sadece biraz dağınığım okadar sadece biraz "eminmisin" diyen iç sesime karşı sustum herkesde bu kadar bilmiş olmak zorundamı. Annem benden cevap gelmediğini görünce tekrar konuşmaya devam etti.
" Ben şimdi aşaği inip kahvaltıyı hazırlıyorum, sende bu odaya çekidüzen veriyorsun sonrada üzerini giyinip geliyorsun."diyip tam çıkacakken aklına bir şey gelmiş gibi tekrar bana döndü. "Ha bu arada okulda ki olaydan da haberim var hocana biraz daha saygılı ol. Anlaştık."
Tam ağzımı açıp konuşacakken annem beni eliyle susturup itiraz istemeyen bir tavırla tekrar " Anlaştık mı?"dedi.Sadece kafamı sallamakla yetindim. Hen benim suçum değil ki hep o cadaloz hoca başlattı.neymiş efendim dersse konsantre olamıyormuşum. En nefret ettiğim dersi bana sevdiriyorlar ne yapayım matematiği sevmiyorum. Derek i sevdiğim kadar matematiği sevmiyorum. Uf yine derek aklıma geldi görüyormusun adamın o yakışıklılığı , yeşil gözleri , o kasları aklıma geldikçe kendimi kaybediyorum. Neyse biraz daha burda kalırsam. Annem bu sefer terlikle dalıcak içeri . Yerdeki kıyafetlerimi hızlı bir şekilde toparlayıp dalabımı açıp içine fırlattım. Yatağımıda düzeltip tekrar dolabımin karşısına geçip okul ünüformalarımı alıp yatağımın üzerine bıraktım iç çamaşır çekmecemde iç çamaşır çıkarıp çekmecemi kapattim. Üzerimi giyinip okul kitaplarımıda çantama yerleştirdim . Odamdan çıkıp aşağıya indim burnuma gelen krep kokusuyla koşarak mutfağa gittim. anneme sarılıp ona iltifatlar yağdırmaya başladım." Annelerin en tatlısı , birtanecik annem " annem kollarımdan kurtulup " Annelerin en tatlısıymış" hala size kızgınım küçük hanım." Dudaklarımı bükerek konuştum .
"Ama annem valla benim suçum yok. Hep o cadaloz hoca başlattı,ben ne yapayım."
" Bır şey yapma duymamazlıktan gel , ama hocalarınla bir daha tartışmanı istemiyorum sonra ben üzülüyorum."
" Tamam söz bir daha olmayacak" dedim. Annem 'hiçte inanasım yok ' der gibi bakıyordu. Parmaklarımla izci işareti yapıp. " izci sözü"dedim. Annem dişlerini gösterecek şekilde gülümseyip " tamam inandım şaklaban kızım." Tabi biz böyle konuşurken burnuma gelen kokuyla hemen anneme baktım oda kokuyu almış olmalıki hemen ocağın üzerindeki krep tavasını kaldirip lavaboya birakip suyu acti "anne ya bir krep yaptın onu da yaktın ben şimdi ne yiyecem."
"Sus kızım sus senin yüzünden oldu, hem krep yerine baska birsey ye sende." Dediğinde dudaklarimi birbirine bastirip sustum. Annem sinirle bir seyler soylerken bende masaya oturup bir şeyler yemeye basladim. Kadın haklı konuşmaya tutmasaydım, şimdi oturmuş krep yiyorduk. Kahvaltımı aceleci bir şekilde yaptıktan sonra çantamı alıp annemide öptükten sonra evden çıktım.
Yolda yürürken kulaklığımı çıkartıp telefondan güzel bir şarkı açıp dinlemeye başladım.Tam karşıya geçeceğim sırada yüksek bir korna sesiyle hemen kaldırıma çıktım. Kulaklıgımı çıkarıp hemen karşıya baktım. Şaşkınlıkla karşıya baktım,arabanın kapısı hızla açıldı, ve içinden taş , kaya ,meteor biri çıktı. Ben düşüncelerimden sıyrılıp bana el kol işareti yapan çocuğa baktım.
"Şu kulaklıgı çıkarıp etrafına bak sabah sabah beni katil ediceksin sen "
Ben dilim tutulmuş bir şekilde ona bakarken oda bir cevap bekler şekilde benden cevap bekliyordu tam ağzımı açıp konuşacakken beni susturup tekrar konuşmaya başladı.
" Neyse seninle uğraşamıyacağım"deyip arabasına binip gitti. Ben arabanın arkasından aval aval bakarken çalan telefonumla kendime geldim. Arayan annemdi. Telefonu açıp kulağıma getirdim.
"Efendim anne "
"Kızım nerdesin "
"Yoldayım" neden?"
Annemin sesi endişeli bir şekilde geliyordu." Bir hastam vardıya sana bahsetmıliştim." Kafamı sallayıp "evet" dedim.
"Durumu ağırlaşmış eve geç gelebilirim onu söyleyecektim."
"Tamam annecim" diyip telefonu kapattım. Annemin 2 yıllık bir hastası töre yüzünden vurulmuş. Zavallı adam diyaliz makinesine bağlı hayat mücadelesi veriyor. Annem her defasında uzak durmasını söyledim ama doktor yemini işte bırakamıyor.ben bunları düşünürken okula varmıştım. Hadi bakalım umarım o hoca yine bana yine bulaşmaz. Dualarımla birlikte okul bahçesine girdim.

******
Okul çıkışı hiç vakit kaybetmeden direk eve gittim. Evin kapısını anahtarla açıp içeŕi girip çantamı ve anahtarımı portmantoya fırlatıp mutfaga geçtim, deli gibi acıkmıştı kendime birşeyler hazırlayıp hemen atıştırdım. Bulaşıkları makinaya yerleştirip odama çıktım. Direk banyoya geçip rutin işlemlerimi halledip tekrar odaya geçtim. Dolabımdan pembe pijamalarımı çıkartıp üzerimi hızlı bir şekilde değiştirip yatağıma girip telefonumu alıp annemi aradım. Uzun bir çalıştan sonra telefon hala açılmayınca telefonu kulağımdan çekip mesaj bölümünü açıp mesaj yazmaya başladım.
'Anne aradım ama açmadın.Ben eve geldim haberin olsun.'
Anneme mesajı yolladıktan sonra telefonu yatağımın kenarındaki komidine bırakıp her akşam okudugum kitabımı alıp okumaya başladım.1 saatlik okumadan sonra uykum gelmeye başlamıştı. Annem hala gelmemişti. Endişelenmeye başlamıştım ya kötü birşey varsa gerçi arada bir böyle geç gelirdi ama belkide ameliyattaysa diye düşünüp uykuya daldım...
*
Umarım beğenmişsinizdir. Yorum ve votelerinizi bekliyorum yeni bölümü en kısa zamanda yayımlayacağım.