My Past, My Present, My Future

Chapter 2

Chapter 2

[ Still Yanjiro's POV ]

Nagmumuni-muni ako ngayon. Akala niyo kayong mga babae lang may karapatan mag inarte? Tss, kami ring mga lalaki nito!

Siguro..marami sainyo ang nagtatanong kung bakit ko naisip si Leonelle at kung sino siya. Well.. Siya lang naman.. Ang first girl na naging friend ko.. Ang first girl bestfriend ko..

At ang first love ko. >____<

* Flashback *

( 12 years ago. St. Matthew's Preparatory School )

I was four years old. Wala pa yung teacher namin. May kausap na parent sa labas. Ang ingay ingay ng mga classmates ko. Bata palang kasi ako iritable na ko, lalo na sa ingay at madudumi.

Naglalaro yung mga classmates ko. Pawisan na yung iba kahit fully airconditioned yung classroom namin. Kahit bata palang ako, Im aware sa mga bagay na ganto, kasi nga maselan ako. ;)

Ayun, naglalaro lang ako ng rubic's cube habang prenteng nakaupo sa arm chair ko. Hanggang sa biglang bumukas yung pinto.. niluwa naman nito yung teacher namin, kasama ang isang...

isang pawisang batang babae. >3<

Yung mga classmates ko, kanya kanyang takbo pabalik sa mga upuan nila. Aba! Takot yata kami lahat non kay teacher.XD

Nung nakaupo na ang lahat ng maayos, nagsalita si Ma'am. "Children, meet your new classmate, Leonelle Grey Castro" napatingin naman sakanya ng masama yung bata.

Out of the blue, the little girl spoke "Call me Leo!" Woah there. She spoke it in an exclamatory tone. Bahagya naman kaming napaatras matapos niyang isigaw yun.

Pagkatapos nun, dinala naman siya nung teacher namin sa upuang nasa tabi ko. Ewan ko pero, natatakot ako.

I've never been afraid of the bed monsters that dad used to tell me about, but with this girl? Im. Really. SCARED!

Halos malaglag naman ako noon sa upuan ng marinig ko siyang nagsalita. "What's that you're playing with?"

"Uhh. I-it's a Rubic's Cube", kabado ko namang sagot.

Tumingin naman siya ng seryoso sakin. At sinabing, "Psh. Pretty lame" after she said that, I felt......no. I knew my jaw dropped. She is..impossible!

5minutes after the scary incident, nagring na yung bell. Tayuan naman kaming lahat. Mababakas sa mukha ng mga kaklase ko ang ngiti, senyales kasi ito natbreaktime na! Pero, magdadasal pa.

Nung papatayuin naman na kami ni teacher para magpray. Biglang hinila nung katabi ko yng bag niya, at derederecho na lumabas ng pintuan.

She even shut the door really hard which made us more surprised! From then, I really had an impression about her..

She is really something.