Burada 3 aydır hapis kalıyorum.Ailemin ümitleri mutlaka suya düşmüştür diye düşünürken dışarıdan bağırışma sesleri geliyordu.Sarışın'Ediz'in katili' birisine bağırıyordu.O da karşılık olarak bağırıyordu.Sonunda sesler kesilmişti.Fakat motor sesiyle birisi gitmişti.Kapının açılma sesi geldi.Gözlerim karanlıkta kapıyı açanı bulmaya çalıştı.
"Korma artık Ulaş sana bulaşamıyacak babasının isteği üzerine Avrupa'ya gitti.Seneye döner ama o zamana kadar benim kontrolüm altında olacaksın.Şimdi burdan çık ilerden sağa dön ilerle evine git ve sakın bunlardan bahsetme tamam mı?"
"Tamam."sesim her zamankinden daha düşük çıkmıştı.Elini uzattı.Tuttuğumda yavaşça beni sandalyeden kaldırdı ve ışıkları açıp kapıya kadar beni kendinden destek aldırarak yürüttü.Kapıyı açtı saat 5-6 idi herhalde.Dediği yöne doğru gidince eve girmek üzereyken cebime bir kağıt bıraktı.İçinde "Gözüm üstünde" yazıyordu.Kağıdı buruşturup attım.
Ve derin bir nefes alarak evime adımımı attım.
Selam bu bölüm biraz geç oldu.Ve kısa.Özür dilerim +5 oy ve yorumdan sonra hemen yazacağım.İyi tatillerr :*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KATİLİMLE 3 YIL
Teen FictionÇalışmaya gitmemin en iyi yolu kaçırılmak mıdır?Yoksa bu senin katilinle 3 yıl geçireceğin anlamına mı gelir?
