"Με την πρώτη ματιά" (Υπό διόρθωση)

Άτιτλο κεφάλαιο 39

Ημουν σχεδον ετοιμη και ξαπλωσα στο κρεββατι περιμενοντας να ρθει απο στιγμη σε στιγμη.Τα μαλλια τα εκανα ελαφριες μπουκλες τελικα μιας και ισια δεν καθοντουσαν.Φορεσα την ολοσωμη μαυρη φορμα που αγορασα μερικες μερες πριν.Ειχα βαφτει πολυ ελαφρα τονιζοντας τα ματια μου με μπολικη μασκαρα και αιλανερ και κοκκινο κραγιον.Στο αριστερο μου χερι δεν ελειπε ποτε το αγαπημενο μου ρολοι και μια χρυση αλυσιδα κρεμεται στον λαιμο μου.Ειχα αφησει τα παππουτσια για το τελος,δεν ηξερα αν επρεπε να βαλω ψιλο γιατι ποιος ξερει τι εχει αυτος στο μυαλο του.

Χαζευα στο facebook ενω εστελνα μηνυματα με τον αδερφο μου.Ειχε δει φωτογραφιες με τον Μαικλ και ξεκινησε την ανακριση λεγοντας πως θελει να γνωρισει τον γαμπρο.Βλεπω μηνυμα του και χαμογελαω.

<<Μωρο φορα αθλητικα εχουμε περπατημα >> παραξενευτηκα αλλα του ειχα εμπιστοσυνη,οπου κιαν με πηγαινε αρκει να ημουν μαζι του.

<<Τα καταφερνω και με τις γοβες εγω,εσυ θα εισαι διπλα μου να με κρατας στις στροφες >> του στελνω με μια φατσουλα.

<<Η μπορω να σε κουβαλησω >> γελαω με την απαντηση του ενω ξαφνικα ακουω χτυπημα στην πορτα.Νιωθω την καρδια μου να χτυπαει δυνατα και τρεχω στην πορτα.Ανοιγω βιαστηκα και δαγκωνω τα χειλη μου αυθορμητα μολις αντικριζω το βλεμμα του και εκεινος χαμογελαει.Δεν χορταινω να τον βλεπω,γιατι καθε φορα ειναι και πιο ομορφος? Φοραει ενα γαλαζιο πουκαμισο με γυρισμενα τα μανηκια μεχρι τους αγκωνες συνδιασμενο με ενα μπεζ παντελονι και καφε παπουτσια.Δεν επερνα τα ματια μου απο πανω του και σκεφτομουν το ποσο τυχερη μπορει να ειμαι για να εχω διπλα μου τετοιον αντρα.Χωρις να το περιμενει πεφτω πανω του με φορα και επιτιθεμαι στα χειλη του.

<<Μου ελειψες τοσο πολυ >>λεω μεσα στο φιλι μας.Ειμαι κολλημενη πανω του και μπορω να νιωσω το ποσο ερεθισμενος ειναι πανω στην κοιλια μου.Σταματαμε για να παρουμε ανασα και με φιλαει στο μετωπο και υστερα στο μαγουλο.

<<Και μενα μου ελειψες,και δεν φανατζεσαι τι μου κανεις αυτη την στιγμη>> λεει καθως με φιλαει στον λαιμο και ανατριχιαζω ολοκληρη.Ακουμπαω το χερι μου διστακτικα πανω στο παντελονι του και νιωθω την στυση του πανω στο χερι μου,γελαω καθως τον φιλαω ξανα.

<<Αυτο που κανεις λεγεται αποπλανειση,κιαν συνεχισεις ετσι ξεχνα την εκπληξη>> λεει με δυσκολια ενω εγω χαζογελαω καθως απομακρυνομαι.