"Με την πρώτη ματιά" (Υπό διόρθωση)

"Έξοδος"

Χωρίς να το καταλάβω η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα με τις δουλειές του σπιτιού.
Η Χαρά ειχε αποκοιμηθεί,και ετσι μπήκα για μπάνιο.

Ένιωθα πολύ κουρασμένη και το νερό με χαλάρωνε.
Βγήκα στα γρήγορα φορώντας το  ροζ μπουρνούζι μου.
Άπλωσα κρέμα στο σώμα και στο πρόσωπο και βγήκα απ το μπάνιο.
Η ώρα κοντευε εφτά και είχαμε μπροστά μας κάνα τρίωρο.
Φόρεσα ένα κοντό σορτσάκι και ένα τιραντέ μπλουζάκι και πήγα στο σαλόνι.
Πήρα στα χέρια μου ένα κόκκινο μήλο και χάζεψα λίγο στο facebook.
Ξάπλωσα στον καναπέ και πήρα την μαμά να της πω τα νέα.

Όπως το φανταζόμουν εκείνη χαιρόταν πιο πολύ απο μένα.
Ήταν πολύ δεμένες με την Νονά.
Εκείνη με τον Νονό είχαν παντρέψει τους γονείς μας και αργότερα βάφτισαν εμένα και τον αδερφό μου.

Όυτε κατάλαβα πότε αποκοιμήθηκα.
Άνοιξα τα μάτια απότωμα όταν ένιωσα κάποιον να με σκουντάει.

"Ξύπνα ωραία κοιμωμένη πρέπει να ετοιμαστούμε." λεει και κάθεται στα πόδια μου.

"Τι ώρα είναι ;" ρώτησα με βραχνιασμένη φωνή.
"Έπεσα νεκρή ούτε που κατάλαβα πότε με πήρε ο ύπνος"

"Κοντέυει εννιά μιση.Εγώ να δεις.Δεν άνοιγαν τα μάτια μου.
Δεν ξέρω τι να φορέσω "λεει κάνοντας μια γκριματσα.
Το γνωστό πρόβλημα της Χαράς,είχε μια ντουλάπα γεμάτη κ ποτέ δεν είχε τι να φορέσει.

Προχωρήσαμε προς το δωμάτιο ενώ χασμουριόμουν.
Μετά απο αρκετό ψάξιμο το δωμάτιο ήταν ένα χάος.
Όλα τα ρούχα πάνω στα κρεβάτια μας.

Η Χαρά κατέληξε σε ένα γαλάζιο πουκάμισο με ένα κοντό τζιν σορτσάκι και ψηλά μπέζ τακούνια.
Εγώ διάλεξα ενα φαρδύ ψιλοκάβαλο τζιν με σκισίματα με ενα άσπρο τοπ απο πάνω και ψηλές πλατφόρμες.Δεν το κατέχω και τόσο το τακούνι όπως η Χαρά.
Βάλαμε Βέρτη να παίζει και ξεκινήσαμε με μακιγιάζ και μαλλιά τραγουδώντας φάλτσα μαζί του.
Τόνισα μόνο τα μάτια μου με έντονη μάσκαρα και λίγο αι λάινερ και ένα μπορντό ματ καραγιόν.
Η Χαρά έκανε έντονα μάτια μιας και της πήγαινε πολύ και έβαλε ένα μπέζ μολύβι στα χείλια.Και ελαφριές μπούκλες τα ξανθά μαλλιά της.
Ίσιωσα τα μαλλιά μου και φόρεσα τους αγαπημένους μου κρίκους και ένα μικρό ρολόι.
Βάλαμε η μία στην άλλη κολώνια και βγήκαμε απ το δωμάτιο γεμάτες αυτοπεποίθηση.
Πήραμε τις τσάντες μας και βγήκαμε έξω.

Μετά από κάνα τέταρτο φτάσαμε Γκάζι.
Όπως πάντα χαμός.Όλα τα μαγαζιά τίγκα.
Έστειλα μήνυμα στον Νίκο και μπήκαμε στην Ένζο.
Έπιασα την Χαρά απο το χέρι και προχώρησαμε μέχρι μέσα.
Είδα τον Νίκο απο μακρυά να μου κάνει νόημα.

"Καλώς τις κούκλες "λεει εκείνος και μας αγκαλιάζει.

"Σκούπισε τα σαλάκια σου Νικολάκι" λεει η Χαρά και όλοι γελάσαμε.
Είχαμε βγεί αρκετές φορές μαζί του και ήταν πολύ εντάξει τύπος.

"Παιδιά από δω ο Πάνος φίλος μου απ το λύκειο."

"Χαίρω πολύ,είμαι η Έυα και απο δω η κολλητή μου η Χαρά" λέω ενώ του χαρίζω ένα χαμόγελο.

Ήταν όμορφο παιδί μπορώ να πω αλλά όχι του γούστου μου.
Δεν μου αρέσουν οι ξανθοί γαλανομάτιδες.
Παραγγείλαμε τα ποτά μας ενώ μιλάγαμε για διάφορα.
Σηκωθήκαμε με την Χαρά να χορέψουμε μετά απο αρκετή ώρα.
Είχε αφόριτη ζέστη.
Δεν μπορούσες να ανασάνεις με τόσο κόσμο.

Ίσως φταίγανε τα τόσα σφηνάκια που είχαμε πιει.
Ζαλιζόμουν ελάχιστα αλλά ήξερα ακόμα τι μου γινόταν.Πάντα μια απ τις δύο έπινε λιγότερο ώστε να οδηγήσει η μια απ τις δύο.

Η Χαρά είχε γίνει ντίρλα δεν το χει πολύ με το αλκοόλ.
Είχε ένα μήνα να πιει γιατί είχε αφοσιωθεί στην εξεταστική.
Οπότε σήμερα του δώσε να καταλάβει.
Ένιωθα πολλά βλέμματα πάνω μας αλλά κανένας δεν μας πλησίαζε όσο ήταν δίπλα μας τα αγόρια.
Για αυτό και τηλεφώνησα στον Νίκο.
Ο Πάνος είχε πιάσει συζήτηση με την Χαρά και ανταλάξανε και τηλέφωνα.Πάμε στοίχημα ότι αυριο ούτε καν θα τον θυμάται.

Είχε πάει τέσσερις η ώρα όταν αποφασίσαμε να φύγουμε επιτέλους.
Οι δυνάμεις μου με είχαν εγκαταλείψει μετά απο τόσο χορό.
Θα περνάγαμε πρώτα απ το Βρώμικο για κάνα σάντουιτς γιατί όλοι είχαμε πεθάνει της πεινας.
Μετά απο καμιά ώρα,ήδη νιώθαμε καλύτερα.
Θαύματα κάνει το γεμάτο στομάχι.
Είχαμε λιώσει στο γέλιο χωρίς να λεμε κάτι πραγματικά αστείο.
Ο Νίκος και η Χαρά δεν βλέπανε μπροστά τους.
Ενώ εγώ με τον Πάνο ήμασταν λίγο καλύτερα και απλά τους πειράζαμε.

Χαιρετίσαμε τα παιδιά και ξεκινήσαμε για το σπίτι.Άυριο μας βλέπω να μην σηκωνόμαστε απ το κρέβατι.