The ONE that got away..

Chapter 1

"Let's just break-up."

Yan ang mga huling salitang paulit-ulit kong naririnig sa isipan ko, mga huling salitang binitiwan ng boyfriend ko for 2 years. Ay! Mali ex-boyfiend na pala, ganito pala kasakit kapag ang na-iisang taong minahal mo buong buhay mo at pinahalagahan mo ng sobra ayiiwan ka lang ng basta-basta. Ilang weeks na rin nang maghiwalay kami ni Zhi, kaso masakit parin, nandito lang ako sa kwarto ko nagmumumok at tinititigan ang mga litrato ko kasama si Zhi, inaalala ang mga pagkakataong magkasama kami at masayang –masaya sa isat-isa.

Ang dami ko nang na-emote pero di pa ako nagpapakilala sa inyo. Ako nga pala si Baelfire aka 'Belle' Penafiel 18 y/o isang accountancy student sa University of Saint Therese. One thing that will describe me the most is that I'm a person full of pride, but despite of that I'm still friendly and a jolly person. I also curse at times when it is needed. You'll know more about me as I unfold my story. Ang iniiyakan ko ngayon ay si Zhimuel Arceo 19 y/o isang accountancy student kagaya ko and my 2-year boyfriend who apparently just broke up with me about 3 weeks ago. Ang dahilan nya ay kukunin na daw sya nang mga magulang nya sa Canada at doon na mag-aaral. Hindi nya daw kaya ang long distance relationship, at kailangan nya nang mag-focus sa pag-aaral dahil 1 year nalang at gra-gradaute na sya. Ako naman itong si ma-pride pumayag sa gusto nya, dahil ayaw ko naman mag-mukang desperadang humahabol sa kanya at pigilan siya sa mga gusto niya, pero ang ending eto iyak ng iyak. Alam ko naman sa sarili ko na mahal na mahal ko siya, pero ayaw kong magmukhang desperada I just don't know! Me and my pride always put me to this kind of situation whereby I always end up losing every one I love. Well not particularly everyone, I have still few friends who've been with me through everything, and accepts my imperfections and loves me at my best. And speaking of those friends, one of them is calling me.

Nagpunas muna ako ng luha, pago ko ito sinagot. "Hello Ren, bakit ka tumawag". "Hoy, Ms. Baelfire ilang araw ka nang nagmumukmok dyan sa kwarto mo hindi ka man lang ba lalabas. Iiyak iyak ka dyan kasalan mo naman, bat ka kasi pumayag sa gusto niya." Diba ang babait ng mga kaibigan ko imbis na i-comfort ka ganito ang sasabihin. "Eh! What would you want me to do beg for him not go, even though I love him I will not be a desperate girl clinging around him, saka alam mo naman na ayaw na ayaw ko ng mga ganung bagay. And besides it's his future what am I supposed to do". "Hay naku, Belle pride mo na naman pinapa-iral mo ehh, kung ganyan din lang ang rason mo wala kang karapatang umiyak-iyak dyan kaya tumigil kana." "Hindi kaba sasama ngayon sa airport ihahatid namin si Zhi." Gustong-gusto kong sumama, kaso umiiral na naman pride ko, kapag pupunta ako dun maiiyak lang ako at baka pigilan ko pa siyang umalis. "Hindi na ako sasama, paki sabi nalang na mag-ingat sya." "Hindi kaba magsisisi Belle, baka eto na ang last time na makikita mo siya." "Hindi, okay lang. Magiging masaya nalang ako sa gusto niya" tumutulo na naman luha ko. "Gosh, can't you even set aside your pride just for once? Suite yourself. Magkita nalang tayo sa Friday sa café namin" "Oo sige, ingat nalang kayo. Bye" at binaba ko na agad ang tawag. Hindi ko ba alam anu nangyari at basta ko nalang hinanap ang number ni Zhimuel sa cellphone ko at agad kong tinawagan. Nag-riring na ang cellphone, agad kong ibinaba ang tawag. Pero ilang sandal palang ay tumatawag na si Zhimuel sa akin, agad ko itong sinagot. "Hello Belle, bat ka tumawag?" boses palang nya naririnig ko naiiyak na ako, agad ko pinunasan ito at nagsalita "Ah, gusto ko lang mag paalam sa iyo, Goodbye and have a safetrip."

"Sa tagal ng pinagsamahan natin kilala mo na ako kaya alam mo kung bakit hindi ako sasama, pero bago ka umalis gusto ko lang sabihin na, putang-ina mong gago ka, mahal parin kita kahit na anong mangyari kaya mag-iingat ka sa Canada."

Nagsimula na akong lumuha at nagsalita naman si Zhimuel, "yah I know you too well, that is why I want to say this to you.. Gusto ko rin na malaman mo na kahit naghiwalay na tayo habang buhay kitang dadalhin dito sa puso ko. Kasi nag-iisa ka lang ehh, wala nang tatalo sayo. Kapag bumalik ako dito sa Pilipinas at wala ka pang nahanap na mamahalin, sana tanggapin mo parin ako." "I wish you happiness Belle, I do still love you so much but I just have to set my priorities right now." Mas napaluha ako sa mga sinabi nya sa akin, "Putcha ka Zhi,you wish me happiness. Eh gago ka pala, how would I be happy witout you. At tang-ina you still love me? Eh, bat mo ako hiniwalayang gago ka." Ganito ako kapag nasasaktan. Kailangan kong mag-mura para gumaan ang loob ko. "You didn't even give us a chance. You asshole, magpakasaya ka diyan sa priorities mo. Wala ka nang babalikan dito sa Pilipinas."

Wala na nga ba talaga siyang babalikan dito sa Pilipinas, at binaba ko na yung phone. Dahil ayaw ko nang umabot yung usapan namin sa pagmamakaawa ko sa kanya na bumalik siya sa akin, kasi mahal na mahal ko parin siya. Iniyak ko nalang ulit lahat nang ito, at nagtalukbong ng kumotsa higaan.