Merry go round (One Direction) (Nederlands) ON HOLD

part 5

jaja, het 5e deel alweer!

En het is een LAAAAANG deel...

hier komt de celeb erin!

de echte hoofdpersoon is dus nog niet gekozen..

veel leesplezier, !

xoxo Dimphy <3

-----

Zo smerig, zo nutteloos en zo dom als nu had ze zich nog nooit gevoeld.

Haar lichaam bewoog, terwijl haar hersenen verdoofd leken. Langzaam maar zeker stapte ze onder de douche, de tranen over haar wangen biggelend terwijl ze de warme stralen haar pijnlijke lichaam liet verzachten.

het duurde lang voor ze haar ogen open deed, maar toen ze het deed schrok ze van wat ze zag. haar lichaam, naakt en klein onder de douche, zat onder de blauwe plekken en schrammen. Langzaam gleden haar handen, met de spons met douchegel, over haar lichaam om de smerige gedachten weg te wassen, maar ze kromp in een bij elke gevoelige plek die ze raakte.

ze gleed tegen de douche wand naar beneden, en met haar rug tegen de wand richtte ze haar hoofd omhoog, haar ogen gesloten, terwijl de warme water stralen haar tranen wegspoelden. Zo bleef ze zeker tien minuten zitten, tot er op de deur van de badkamer geklopt werd. Een rilling schoot door haar lichaam toen ze weer bij haar positieven kwam.

‘Amy schiet op, het eten is klaar!’ klonk de strenge stem van haar vader, ietwat verwrongen door de deur en het water. ‘kom eraan.’ Antwoordde ze kortaf, haar stem niet vertrouwend om langere zinnen te spreken.

De grote, zachte handdoek droogde haar lichaam af, terwijl haar ogen op de beslagen spiegel bleven hangen, de blauwe plekken in zich opnemend. Het zou lang duren voor ze hier over heen was. het enige zelf respect dat ze nog had was verdwenen op het moment dat Dennis boven op haar kwam liggen.

Ergens tijdens de vernedering was Mike wakker geworden, maar meer dan verdwaasd kijken had hij niet gedaan. Ergens wist ze dat hij er niks aan kon doen, maar toch nam ze het hem kwalijk. Als hij haar niet had meegenomen naar zijn huis, had meegelokt, dan had ze nu haar maagdelijkheid nog en kon ze gewoon verder met haar mislukte leven. Nu had ze helemaal niks meer.

De joggingbroek en het dikke, grote vest verborg gelukkig de manier waarop ze voorovergebogen liep, haar pijnlijke ribben het onmogelijk makend om normaal te lopen. De tafel stond vol met eten, maar waar normaal het water voor in haar mond liep kon ze nu alleen maar haar droge mond voelen, en hopen dat ze het eten zou kunnen weg krijgen zónder het tien minuten later weer uit te spugen.

Haar ouders hadden zoals altijd geen aandacht voor haar. zelfs tijdens het eten was haar vader nog bezig met zijn blackberry, altijd bezig met zijn zaak. Haar moeder kletste honderd uit over de dingen die ze had meegemaakt in de haar salon waar ze werkte, waar haar vader soms een gehumd ‘oke’ of ‘ja’ op antwoordde. Amy zat met haar hoofd gebogen wat in haar aardappelen te prikken, hopend dat het eten snel voorbij zou zijn zodat ze naar haar kamer kon.

Uiteindelijk waren de borden van haar ouders leeg, en ze schoof luidruchtig haar stoel van de tafel af en schuifelde de trap weer op, de misselijkheid in haar buik zich ver tien voudigend met elke pas die ze zette. Het mesje kwam meteen uit de lade, en de sneeën op haar rechterarm begonnen opnieuw te bloeden, terwijl de pijn van haar arm, de pijn en de angst van de verkrachting iets wegnamen.

-----

TRRRRRRRINGGGG TRRRRIIINNGGG TRRRRRINGGG

met een ruk schoot Amy omhoog uit haar bed, haar arm tingelend van de pijn, en even moest ze nadenken waar ze was. haar nacht was onrustig geweest, geplaagd door nachtmerries aan Dennis zijn gezicht. Gelukkig was het nu zaterdag, wat betekende dat de zangwedstrijd waar ze voor was opgegeven haar aandacht even zou kunnen afleiden.