Merry go round (One Direction) (Nederlands) ON HOLD

part 8

hoofdstuk 8!

ik vind het einde zo cute..

Verder is het een saai hoofdstuk, maarja, dat moet soms.. sorry.

vote,comment,fan?

xoxo, Dimphy <3

-------------------------------------------------------

De tijd in de bus leek voor bij te vliegen, en toen ze opnieuw stopten was het al avond geworden. De lucht was donker, de zon onder, maar toch nog een aangename temperatuur buiten.

De 2 bussen stonden op een afgesloten terrein, bossen rond om hen, terwijl voor hen een enorm gebouw oprees tegen de lucht aan, een 5-sterren hotel. Gelukkig zouden ze gespaard worden van een nacht in de tourbus, na een slopende eerste reisdag was een goed bed welkom bij iedereen.

In de bus had Amy zich omgekleed, waardoor ze nu een rode skinnyjeans droeg, en een zwart, los zittend shirt waar grote rode lippen op stonden, met lange mouwen zodat ze haar pijnlijke arm niet zo hoefde te verbergen.

Zodra ze de bus uitstapte, waar iedereen al op haar stond te wachten, stapte Zayn op haar af. ‘Hey, your shirt looks like my tattoo!’ [hé, je shirt lijkt op mijn tattoo!] grinnikte hij. Hij trok aan het boord van zijn losse overhemd, waardoor inderdaad zijn borst-tattoo te voorschijn kwam, een roodgeverfde mond met vleugels eraan.

Amy glimlachte hem vriendelijk toe, waarna ze, voorovergebogen van de pijn, haar weekendtas op tilde en naar de rest van de groep liep. Niall kwam op haar afgerend. ‘Hi! You’re Amy, right? The best one of the singing sisters!?’[Hey, jij bent Amy he, de beste van de singing sisters?]

Amy trok haar wenkbrauw op. ‘The best? I don’t know.. but thanks, I guess?’ [de beste, dat weet ik niet.. maar bedankt.. denk ik..] Niall lachte hardop, zijn vrolijke lach de aandacht van de anderen trekkend. Ook Louis, Harry, Liam en de meiden kwamen naar hen toe. De jongens stelden zich netjes voor, en toen pakte Liam de tas van Amy over.

‘I’ll carry it, come on, let’s get inside!’ [ ik draag hem wel, komop, we gaan naar binnen!] riep hij uit, terwijl hij met Amber naar binnen rende. Louis had uit de bus van de jongens zijn voetbal gepakt, en hij, Elisa, Caidence, Laura, Mary en Harry zeiden dat ze nog buiten zouden blijven.

Dat betekende dat alleen Zayn, Niall, Liam, Amber en Amy naar binnen zouden gaan.

Het hotel was adembenemend. Een prachtige, open welkomsthal met grote zuilen en een marmeren vloer, over mooie schilderijen, een grote trap en een lift met een bediende ernaast. Het leek wel een film moment. Amber en Amy bleven allebei in de hal staan, met open monden de pracht en praal bekijkend.

De jongens liepen voor hen uit, waar hun security al bij de lift stond. ‘Which rooms do we have?’ vroeg Liam netjes, terwijl hij zich naast Paul zette, hun hoofd security. Paul glimlachte en knikte naar de rest die aan kwam lopen, en richtte zich tot hen allemaal.

‘you have the upper Floor, it’s one big appartment for all of you. 3 days, so please don’t make a mess.. we’ll be on the floor below you, if there’s anything you need.’  [jullie hebben de bovenste verdieping. Het is éen groot appartement voor jullie allemaal. Jullie zitten er 3 dagen, dus maak er alsjeblieft geen bende van. Als er iets is, wij zitten op de verdieping onder jullie.]

Een droom. Minder kon het niet zijn. De liftreis was stil, alleen het irritante wachtdeuntje onderbrak de stilte. Toen de deuren zich weer openden, stonden ze voor een enorme woonkamer, met een bank  waar misschien wel 20 personen op konden, een enorme eettafel, een flatscreen, en een open keuken.

aan hun andere zijde waren 7 deuren. 1 met het label ‘badkamer’ en de anderen allemaal met het label ‘slaapkamer’. Zodra Niall dat zag, rende hij naar de eerste deur, die hij open rukte. ‘MY ROOM!’ gilde hij, terwijl hij zich op het enorme, 2 persoons bed liet vallen. Het was dan wel een 2 persoonsbed, maar waarschijnlijk kon je er met 5 mensen ook nog comfortabel op slapen..

Liam, Zayn en Amber deden het zelfde, alle 3 in een andere kamer. Hierdoor bleven er 2 kamers over. Amy koos degene naast Zayn, en zette haar weekend tas naast het enorme bed terwijl ze de kamer in zich opnam. Ook hier was de stijl van het hotel doorgevoerd. Rustige, witte muren met een schilderij van éen of ander landschap tegenover het bed.

Alles ademde geld uit. Alleen mensen met heel veel daarvan zouden hier 3 nachten kunnen slapen. En Amy had het geluk om het mee te mogen maken.

Uitgeput van de lange dag liep ze naar de badkamer, waar ze haar tanden poetste en vervolgens haar lichaam weer terug sleepte naar de slaapkamer. ‘Night guys!’ riep ze naar de anderen, die nog opgewonden aan het praten waren, waarna ze de deur geruisloos sloot, en zich tussen de warme lakens wrong.

ze hoopte alleen maar dat de anderen samen zouden slapen, en dat zij deze kamer voor zichzelf zou hebben.

het duurde even voor ze begon te denken aan haar situatie voor ze hier was beland, maar de behoefte aan haar mesje was niet zo sterk als anders. Ze lag nog lang te woelen, te draaien en te keren, maar viel uiteindelijk toch zonder al te veel moeite in slaap.

--

Het eerste dat ze registreerde, was de kou. Vervolgens registreerde ze, dat ze bovenop haar dekens was belandt, en dat er in de deuropening van de donkere slaapkamer een silhouet stond. ‘Amy?’ klonk het gefluisterd.

Ze knipperde een paar keer met haar ogen om de nachtmerrie die ze had gehad, uit haar systeem te krijgen, en kuchte toen om haar stem te vinden. ‘Ja, wat is er?’ vroeg ze zachtjes. Ze hoorde gegrinnik, waardoor ze wist dat het éen van de jongens moest zijn, die haar maar raar vond met die Nederlandse taal.

‘Can i sleep here? Harry is in my room, but he snores..’[mag ik hier slapen? Harry lag bij mij, maar hij snurkt zo..] de gestalte in de deuropening stond in zijn handen te wringen, alsof hij zich schaamde om dit te moeten vragen. Amy glimlachte, ookal wist ze dat hij het niet kon zien.

Het Ierse accent was haar nu pas opgevallen, waardoor ze nu wist dat het Niall was, en ze verschoof wat in het bed, waardoor ze op de rand lag. ‘Yeah, it’s ok, come on..’ [ja, is goed, kom maar.] fluisterde ze toen.

Niall aarzelde niet, en klom meteen de andere kant van het bed in. Hij schoof tussen de lakens, en zuchtte toen tevreden. ‘Thanks amy.’ Verzuchtte hij, terwijl hij zich omdraaide, zodat hij haar aan keek.

Oncomfortabel  schoof amy ook weer onder de deken, terwijl ze op haar zij ging liggen om hem ook aan te kijken. In het duister van de kamer kon ze net zijn gezicht zien. ‘goodnight.’ Zei ze zacht, terwijl ze hem een zeldzame glimlach schonk.

Niall knikte als reactie, terwijl een geeuw uit zijn mond ontsnapte. ‘will you go with me tomorrow?’ zei hij toen het al enkele minuten stil was geweest. Amy wist even niet zeker of hij droomde, maar toen ze hem weer aankeek, zag ze dat zijn ogen op haar gericht waren. ‘Why?’ reageerde ze.

Niall haalde zijn schouders op, waardoor de deken wat verschoof en zijn blote borst te zien was in het flauwe licht. ‘i want to get to know you.’ Zei hij, terwijl hij zich nog eens omdraaide, en zijn hand onder zijn hoofd legde.

het bleef stil tussen hen in, tot Niall echt in slaap viel, zijn diepe ademhaling hoorbaar in de stille kamer. Amy sliep nog lang niet. Haar lichaam stond vol spanning, alleen maar door hem. Hij lag zo dicht bij haar dat ze hem aan kon raken als ze haar hand uitstrekte.

De angst gierde door haar lichaam, terwijl de jongen naast haar rustig sliep, zich van geen kwaad bewust. Waarom wilde hij haar leren kennen? Ze hoefden alleen maar samen te werken, verder kon hij zich op zijn eigen band richten..