Üvey Abi

3.Bölüm

"Sevgilin var yani? Öyle mi?"

"Evet var. Ee yakışıklıyız yani."diyerek dünyanın en kibirli gülüşünü attı. Bu gülüş ve söyledikleri hiç hoşuma gitmedi. O kız eve geldiği gibi gitmeli. Gidecekte zaten. Ben bu evde benden ve arkadaşlarımdan başka hiçbir kız istemiyorum.

"Adı ne bare?"

"Ezgi. Neden sordun?"

"Bare adını bileyim dedim. İyi birimi bare?"

"İyi olmaz mı? Melek gibi. Uzun, ipek gibi saçları var, gözleri ve kaşları kara."
O anda kapı çalındı. "Kesin Ezgi geldi!" diye sevinçten bağırdı Ateş. İkimizde heyecanlıydık ama tek fark o mümkün olduğunca mutluyken, benim içimde şimşekler çakıyordu. Kapıyı açmamızla beraber kız "Ateş!" diyerek kucağına atladı. O an kıza nokia 33 10 ordusuyla vurmak istedim ama bana bakınca yapmacık bir şekilde gülümsedim. Beni süzdü ve elini uzattı "Selam, Ezgi ben! Sende Tılsım olmalısın. Ateş'in üvey kardeşi ha?" havadaki elini itip içeri geçerdim ama maksat Ateş üzülmesin. Bende elini sıktım ve "Evet ben Tılsım ve evet üvey kardeşiyim, bi yerine mi battı?" dedim. Bi yerine mi battı diyemedim tabi ama.
"Memnun oldum Tılsım. Haydi Ateş sen içeri geç ben de Biraz Tılsım'la konuşacağım." böylece Ateş'i içeri yolladı ve benimle mutfağa geçti.

"Bak Tılsım sana birşey söylemeliyim ama katiyen Ateş bilmemeli, tamam mı?"

"Tamam, anlat bakalım?"

"Bak nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama ben Ateş'i sevmiyorum. Yani seviyorum ama sanki bir kardeş gibi. Onu abim gibi seviyorum ben, şey bide benim başka bir çıktığım var. Lütfen, lütfen o bilmesin! Nolur Tılsım!"
Woww! Bu, bu çok ani olmuştu ve keçilerimi kaçırmak üzereydim. Bu içime o kadar oturmuştu ki.

"Ne?! Ne demek oluyor bu şimdi? Nasıl yani?! Abi gibi gördüğün insanla nasıl çıkarsın sen? Öğrenirse alt üst olur! Sen ne yapmayı düşünüyordun pardon? Bana söylemeseydin yapamadığını, sorunun kendinde olduğunu söyleyerek terk edecektin onu değil mi? Aşk bu kadar basit değil! Dün seni benimle tanıştıracağını söylerken bile gözleri parlıyordu. Sen bunu ona nasıl yaptın! Onu haketmiyorsun! Hiçbirşeyinle onu haketmiyorsun sen! Tabiki söyleyeceğim ne sandın!"
Ben başımı iki elimin arasına almış sinirle etrafta dolanırken oda sandalyeye oturmuş hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.

O an gözüm mutfak kapısından bizi dinleyen ve gözünden bir yaş süzülen Ateş'e kaydı.

Ezgi, bitanem bu bölüm seninle ilgili
değil yanlış anlama :) İyi günler dilerim