Forever You

~10~

Jongin yine başladı odunluklarına, neden hep böyle olmak zorunda ki? Gerçekten bazen onu anlayamıyorum ama katlanmalıyım çünkü ona aşığım.

-Jongin-ahh okuldan sonra bir şeyler yapalım mıı ?

-Soo çalışmam gerekiyor

-Ben bir şey isteyince mi çalışasın geliyor Kim Mal Jongin!!

Hiddetle bağırarak evden tek başıma çıkıp servisi beklemeden okula doğru yürümeye başladım, şu Tao'yla da konuşmam gerekiyordu. Olmadı direk Kris'e gider ve Tao'nun ona olan aşkını anlatırdım herkes ben ve Jongin gibi olmak zorunda değildi, yani aşksız gibi bir aşk of yine sinirlerim bozuluyor.

Saçma saçma düşünürken okula geldiğimi farkettim hızla sınıfa çıkıp yerime oturdum dersin başlamasına daha çok vardı bende Kris'i aramaya karar verdim.

-Alo Kriis

-Ah Kyungsoo efendim

-Arka bahçeye gelir misin seninle önemli bir konu konuşmalıyım

-Ah tabi 5 dakikaya ordayım

Çantamı sırtımdan çıkartıp telefonumu cebime koyup sınıftan çıktım doğru merdivenlere doğru yürüyüp aşağı indim, arka bahçeye geçip banklardan birisine oturdum bir dakika sonra uzun sarışın bir beden gelip yanıma oturdu

-Ne konuşacaktın

-Kris, Jongin'e olanları biliyorsun

-Evet hatta onu lanet olası bir çocukla kıskandırm-

-Kris o Tao'ydu

-Tao ??

Kris'in gözleri anlamsızca açılmıştı

-İlk aşkın olan, terkettiğin Tao

-Soo o YAŞIYOR MU ?

-Ölmesi mi gerekiyordu Kris senin yüzünden çok acı çekmiş her gün ağlamış kalbi parampar-

-Kyungsoo o nerde lütfen söyle onu nasıl terkettiğimi düşünür bana yalan söylediler lütfen onun nerde olduğunu söyle

-Bizim okula transfer olacaktı, onu bul Kris

-Teşekkürler Kyungsoo

Kris dolu gözleriyle koşarak uzaklaştı bende ayağa kalktığımda onun tekrar koşarak yanıma geldiğini gördüm anlamaz gözlerle ona bakarken

-Şey Kyungsoo acaba Tao'nun numarasını verirmisin

-Ah tabi

Telefonumu Kris'e uzattığımda Tao'nun pandam diye kayıtlı olduğunu hatırladım

-Kris o pandam diye kayıtlı

Birden Kris kafasını kaldırdığında gözlerinde ki hayal kırıklığını farketmiştim.

Burukça gülümsedi,

-Ona sadece ben pandam derdim biliyor musun? Sadece benim ona yakın olmama izin verirdi

Gözlerim anlamadığım bir sebepten dolayı dolarken Jongin'i düşündüm o asla beni böyle sevmiyecekti, huzursuzca derin bir nefes aldım Kris telefonu bana verip uzaklaştığında zil sesiyle irkildim koşarak sınıfa doğru ilerlerken Jongin'i gördüm, klasik kızlar yanındaydı ve onlara gülümsüyordu.

Bu fazla zoruma gidiyordu lanet olası pislikti ama o benimdi.

Yanlarına yaklaştım ve ona arkadan sarıldım,

-Jongin-ahh

Kızlar bana bön bön bakmaya başladıklarında hafifçe kaşlarımı çattım.

-Oppa sana kimsenin Jongin diyemiyceğini söylemiştin