Bulut Mavisi

Bölüm 4

Çok uzun sürelik gecikme için özür dilerim 😔 gecenin bir vakti atıuorum artık affedin. Sizi seviyorum💕💞

Gölün kenarina doğru yola çıkmıştık fakat Malfoy ve Parkinson hala gitmemişti. Ayrıca fazlasıyla da rahatsız olmuştum. "Siz ikiniz..." derken Malfoy ve Parkinson'u elimle göstermiştim. "Burada ne işiniz var? Ben iyiyim iste parti falan yapamazsiniz."
"Herm..." diyerek Harry beni susturdu. "Bu geçici bir durum ama insanları kırıyorsun. Biraz sakin olmalısın"

Bunu ciddi ciddi söylemiş miydi bana? "Şimdi de bana o ölümyiyenle yandaşını mı koruyorsun? Onları sevmiyorum. Ve birkaç gün öncesine kadar sen de sevmiyordun. Ve sen de!" derken Ron'u göstermiştim. "Neler olduğunu bilmiyorum ama o ölümyiyen bozuntularının yanımızda durmasına nasıl izin verirsiniz siz!?"

Malfoy oldukça kırılmış gibi yüzüme baktı. Parkinson hayal kırıklığiyla karışık öfkeyle Harry'e bakıyordu.

"Bir şey diyim mi ! Birisi bana düzgünce bir açıklamada bulunana kadar bana yaklaşmayın!" bunlar o ortamda söylediğim son sözlerimdi.

Quiddich sahasında tribünlere oturmuştum. Düşündükçe çıldırıcaktım. Daha birkaç gün önce 1.sınıftım. Malfoy bizimle dalga geçiyordu. Beni her fırsatta eziyordu. Ne zaman bizimle takılmak ona keyif verir olmuştu? Hele Parkinson? Beni öldürüceğini düşünüyordum.

Tam bu sırada kızıl saçlı kız yanima geldi ve oturdu. "Ben Ginny." diyerek söze başladı. "Aslında bunu biliyorsun. Herm ben Ron'un kardeşiyim. Seninle çok yakın arkadaşız. Ben sizden bir yıl küçüğüm. Siz 7 ben 6.sinifim. Okulun en basarili cadisisin. Snape seni yanina cagirmisti. Dönerken Gryffindor kulesinin merdivenindeyken Draco sana saka yapmak istedi ve sen de merdivenden düştün. "

"Draco mu? Ne ara bu kadar samimi oldunuz? Siz sevgili misiniz? Ayrıca neden bana şaka yapıyor?"

Ginny bu dediğime sasirmis gibiydi. "Draco ve ben mi? Ah hayir. O benim çok yakın arkadaşım" Tanrım yardım et. Ne yapıcağımı bilmiyorum.
"Pekala. Teşekkür ederim. Ben gitsem iyi olur galiba" diyerek Ginny'i orada yalniz biraktim.

Gryffindor kulesinde yatağimi bulduğumda kendimi biraktim ve uykuya daldım.

***********

Gözlerimi acip bacaklarimi yataktan sallandirdim. Daha güneş henüz doğmuştu sanki. Sanırım düşünmeye ihtiyacım vardı. Üstüme öylesine açık pembe bir kazak ve pantolon geçirdim. Dışarısı sabah olduğu için serindi. Montumu da giyip dışarıya çıktım.

Boş boş bahçede dolanıp düşünüyordum. Bana anlattıkları şeyde mantık arıyordum. Malfoy benden nefret ederdi. Harryler de dahil tabiki. Ne ara birbirimize şaka yapıcak kadar samimi olmuştuk? Ne ara birbirimize isimlerimizle seslenicek kadar yakınlaşmıştık?

Okul bahçesinden biraz uzaklaştım ve yasak ormana girdim. Şuan tamamen kalbimin sesiyle hareket ediyordum.

Biraz ilerledikten sonra ciddi anlamda büyük bir ağacın köklerinin dışarıya çıkıp kulübe tarzı bir şey oluşturduğumu fark ettim. (Alice harikalar diyarındakinin kulubelisini düşünün)
İçi çok geniş değildi fakat 3-4 kişi rahar alırdı. Orasını bundan sonra canım sıkıldığında veya yalnız kalmak istediğimde gelme yerim yapıcaktım. Orada düşünmeye başladım. Ya gerçekten doğruusa? Biz hepimiz yakın arkadaş olmuşsak? Fakat bu mümkün değil. Belki de akışına bırakmak en doğrusudur. Yani, Harry ve Ron güveniyorsa ben de deneyebilirdim, değil mi?

Okula geri döndüğümde ilk işim uzun bir duş almak oldu. Bademli şampuanım değişmemişti. Bu iyi bir şey. Hatırladığım zamanlardan kalan şeyler istiyordum.