Paano Nga Kaya

Chapter 27: When what ifs becomes a reality

Lumipas ang mga araw at ilang linggo na si Vic ay abala sa pagiging news writer.

Si Mika mas lalong busy dahil nasabihan na siya ng top management ng advertising firm nila na "she has exceeded their expectations at finally maari na siyang ipadala sa main office nila sa America bilang assistant vice president for advertising," kaya mas lalo nitong pinag-iigihan ang trabaho.

Sunday na at papatapos na ang shift ni Vic sa newsroom, naisip nito na matagal-tagal na silang hindi nagkikita muli ni Mika. Kaya naman naisip nito na dun siya sa bahay ng kaibigan tutuloy sakto at dala nito ang kanyang sasakyan na malimit kapag nasa panggabi siya ay hindi niya ginagamit para iwas aksidente dahil nga puyat ito at siguradong antok pagkatapos ng duty.

Pero dahil parang walang lugar ang antok ni Vic ng mga oras na iyon desidido itong dumiretso sa bahay ni Mika at agad doon natulog. 

"Andito pala si Daks? Hindi ko man lang naramdaman na may dumating na sasakyan kanina. Di bale ipaghahanda ko na lang siya ng tanghalian siguro sinigang na baka at pritong dinaing na bangus okay na para sa kanya," sabi ni Mika sa sarili nang madatnan si Vic sa sofa.

Ganyan kasi si Vic kapag ayaw niyang magising si Mika dahil Sunday lang ang pinaka-mahaba nitong tulong sa loob ng isang linggo hindi ito sa kuwarto natutulog at sa halip ay sa sofa ang bagsak nito. Saka naman gigisingin ni Mika ang kaibigan kapag may dalawang oras ng mahigit itong nakakapag-pahinga para kahit paano ay bawi sa puyat.

Nasa kuwarto na ni Mika ang dalawaat nagkukulitan dahil katatapos lang nilang mananghalian at magsi-siyesta sana ng naisipan ni Vic na magtanong . . .

Vic: Daks, okay lang ba sa iyo na nandito ako? I mean iyong ganito kasa-kasama mo?

Mika: Anong tanong iyan Vic? Saan galing?

Vic: E, Daks naman e, bakit di na lang kasi sumagot?

Mika: Siyempre Daks okay lang. Bakit naman biglang may ganyan?

Vic: Wala lang. Tagal na kasi nating magkaibigan, madalas dati nagpagka-kamalian tayong

couple hindi ka ba na awkward kahit minsan?

Mika: Nag-isp saglit. Kamay sa noo at kunyaring nakakunot. Hmm parang hindi naman. Cute

ka naman actually guwapa mo nga Daks. Alam ko naman maraming nagkakagusto

sa iyo even nun high school days natin and in fact alam ko rin na maraming gustong

sumabunot sa akin sa inggit hindi lang makakuha ng tiyempo kasi lagi tayong

magkasama. So, puwede na Daks, okay lang na ma-associate sa iyo (tatawa-tawang sagot nito).

Vic: Umayos ng upo sa tabi ni Mika. Daks naman e, seryoso iyong tanong ko ah.

Mika: Seryoso naman ako sa sinabi ko ha.

Vic: Tahimik sandali.

Mika: Bakit ba kasi Daks? Ano bang problema mo at ang dami yatang hugot ha?

Vic: Kasi Daks, napaisip ako nitong mga nagdaang araw na magkasama tayo dito sa bahay mo

parang ang sarap sa pakiramdam ko, ewan nga lang sa iyo kung ganun din. Naisip ko

tuloy, hindi ka ba na-develop man lang dun sa mga tuksuhan sa atin?

Mika: Nasamid sakto kumakain na kasi ng Doritos ng muling magtatanong si Vic ng mga

out of the blue questions nito sa kanilang buhay dati.

Vic: Abot ng juice kay Mika at hagod sa likod nito upang makalma ang kaibigan. Dahan