Kızlar Mafya Olursa?

~K.M.O. 6.BÖLÜM~

İyi okumalar!
Medya: Kızlar
■ Mislina ' nın Ağzından ■
Galiba yüzümdeki kaslar "Batsın bu dünya, bitsin bu yüz!!!" diyerek beni terketti. 3 saat boyunca zoraki gülümsemiş, yerinde geldiğinde kahkaha bile atmistim. Ve matematik hocası sınavı iptal etmişti. 2 saatir yatakta uzanmış ağzımi oynatmaya çalışıyordum ama yapabildiğim pek bir sey yoktu. Biraz hava almak iyi gelirdi belki de? Spor ayakkabılarımi giymiş parka doğru yürüyordum. Saat akşam 10'da parka gitmek açıkçası biraz cesaret ister. Yolumu değiştirmiş sahile gelmiştim. Kumların üstünde oturmuş sigara içen bir erkek görmüştüm ki galiba bu..... Bu oydu! İçimden sevinç nidalari atıyordum! Yalın burdaydi! Biraz uzağına oturmustum. Beni görünce yarım aga gülümsedi. Ah tabii ya! Salak kafam. Çocuğa t-shirt sözü verip almamistim. Yanıma mi geliyordu? Öldüm ben Allahım sana geliyorum! "Selam" Senin selam diyen dillerini... Sakin olmasın. Terbiyeni takın Mislina Aktaş! Ahh olmuyordu ama o da... o da Yalın Sözü idi. "Selam" Yanıma oturdu. Normalde sigarayı sevmezdim ama.. sigaran olayım iç beni Yalınnn! "Bu kadar çok istekli olma" Ne? Hayır olamaz! Atın beni denizlere Dipitis Dipitis Dipitis. "Şey yani.... aslında.... yanii.. öf... yeter be! Seviyoruz oğlum seni! Aşığım sana lan! Aşık Aşık! Ya benimsin ya kara toprağın!" Hayır hayır Hayır hayır Hayır! Bu bir kabus olsun lütfen.... "Pekala. Çıkalım o halde" Ney? " Ne dedin? Biz? Sen? Ben? Yalın Sözü? Mislina Aktaş? Biz? W..." susmuştum. Çünkü o beni öpüyordu. Şuan için her şeyi unutmuştum. Anın tadını cikarmaliydim belki de ha?
■ Efil'in Ağzından ■
"Yeter ama Efil ya." Sabahtan beri oturmuş Mislina ' nın Ask-i İlanı'ni dinleyip gülüyordum. "A....ma....su.....sami....yorum." Igıl her ne kadar biyik altından gülse bile lavaboya gidip yarım saatir gelmemesinin tek sebebi orada kriz geçiriyor olmasıydı. Başka bir açıklaması yoktu sonuçta. "Yarın bara geleceğiz." Bir an afallamistim. Ve sinirlenmistim. Bana sormadan nasıl işin içine beni de ekleyip plan yapabiliyordu? Arkadaşım olmasi hiç bir şeyi değiştirmez. Babam bile bana sorarken utanıyor, elin kızının yaptığına bak! "Bana.sormadan.nasil.beni.planin.icine.eklersin." Her kelimenin üstüne vurgu yapmıştım. Korktuğu belliydi. Ama dışa vurmamaya çalışıyordu. "Doruk'ta gelecek hem. Onu sevdiğini biliyorum Efil." Ettiği laf ile sinir vücudumun her noktasına yayılmıştı. Şuan için bu ben değildim. Bu yüzden kendimden korkuyordum işte. Masayi devirmis Mislina ' nın üstüne doğru yürüyordum. "Sana bunları söyleme hakkını kim verdi ha!? Kimsin ki sen!" Sinir ile gülüp tekrardan ona bakmistim. " Defol! Seni burdan attirmadan defol!" Şuan bir canavar gibi gözüküyor olabilir ki hatta bundan adım gibi emindim öyle gozukuyordum. Bir daha boyundan büyük konusmamaliydi. Bunu öğretmeliydim.
■ Iğıl'in Ağzından ■
Korkuyla çantami alıp arabaya doğru yürümeye başlamıştım. Ta ki bir vücuda çarpana kadar. Kafamı kaldırıp kim olduğuna bakmistim. O kadar yani 7 milyar içinde o muydu? Ciddi misin hayat? Fuck you o zaman gülüm! "Her seferinde seni kurtarmak istemiyorum ama" "Bu sefer bir kazaydi" "Ondan öncekinde bilerek üstüme çıktın yani?" Dedi gülerek. "Hayır. O zaman Mislina ' dan kaçırıyordum Caneser. Bu sefer ise Efil'den." Efil'in adını duyunca kanı donmustu yavru köpeğimin. Arkasına bile bakmadan hızlıca yürümeye başladı. Neden bende Mislina gibi soyleyemedim peki? Neden?
■ Caneser'in Ağzından ■
Efil diyor. O kız tam bir psikopat. Katil. " O kız değişik bir psikopat işte". "Kimmiş o psikopat? Ben mi?" Bu ses Efil'in sesiydi. Elim direk enseme gitmisti. Korkmadim ki ben? "Şey... Hayır sen değildin. O... bizim..." ellerini birlestirmisti. "Sizin? Kız gibi geveleyip durma!" "Yan komşu. Bizim yan komşumuz psikopatta. Zencefil çorbası yapıyor. Psikopat işte. " güldüm. Ama gerçekçi değil. Stresten!!!! "Iğıl'a çıkma teklifi edeceksin! Yoksa öldürürum seni anladın mi!" Basımı sallamistim. Topuklari üzerinde dönerek hayran olduğum arabasına doğru yürüdü ve gitti. Sadece arkasından bakmistim. Igıl ne alakaydı. İyi de neden böyle bir şey istedi? Allahım yardım et bana!
■ Iğıl'in Ağzından ■
Saat 1'de camima taş atılması normal değildi. Üstelik bu taşı atanın Caneser olmasi çok ayrı bir ironi idi. İyi de Evimin adresini nereden biliyordu? Yoksa..... elbise giyinerek aşağı inmiştim. Tamam hiç bir yerden romantik bir şarkı çalmadi. Ya da mum yoktu. Sadece "hav, hav" sesleri vardı o kadar. Olsun buna da razıyım kardes. "Neden geldin üstelik gecenin bu saatinde?" "Ben seni.... Çıkalım mi biz?" Donup kalmıştım. Hayır neden? Neden gecenin bu vaktinde? "Gecenin bu vaktinde neresi açık? Bara falan gitmem ben bir kere!" Güldü. Öküze bak. "Hayır ben sana sevgili olalım mi diyorum? Hani biz? Sen ve ben? Bir çift olalım mi? Ne dersin? Lütfen hay..." "Evet evet evet evet!!! Seninle çıkarım deli oğlan" Bir an neye uğradığıni şaşırdi. "İyi pekala görüşürüz."dedi ve gitti. Ne? Öpüşmek yokmuydu? Sarılmaya bile razıydim. Ama ben bunları düşünürken o çoktan taksiye binmiş evine doğru yol almıştı. Koşarak odama çıkıp yastigima vurmaya başlamıştım. Onunla opusecektim işte! "Anne 5 dakika daha lütfen sana yalvariyorum. Anne bitanem" Yüzüme dökülen suyla firlamistim adeta. Gerizekalı hizmetçi Sezgi yüzüme su dokmustu. Defolup gitmesini söyledim. Gitsin onun önünde soyunamam. Okul formami giyinip aşağı inmiştim. Bugün de kahvaltı yapamayacaktim işte. Okula gidince ilk işim gözlerimle Caneser'i aramak oldu. Benim yanıma doğru geliyordu. Ahh öldürün beni dostlar öldürün öldürün..... "Manzaraya gelsene" Öküz. Önce gunaydin de bari. Elini tutmuştum. Ama hemen geri çekmişti. Mahçup oldum yine. Sandalyeye oturmuştuk. Konuşsam mi acaba? Evet onu sevdiğimi söyleyeceğim. İkimiz de aynı anda sözle başladık ve benim konuşmamı istedi. İyi. "Aslında seni lisede ilk gördüğümden beri seviyorum. O an sana açılmayi çok istedim ama Burcu hep yaninizdaydi. Seni seviyorum" deyip sarılmaya çalıştım. Ama yaptığı tek şey sandalyeyi devirip ayağa kalkmak oldu. "Ayrılmamiz lazım. Üzgünüm" diyerek ordan uzaklaşmisti. Yaptığım tek şey yere oturup ağlamak oldu.
■ Efil'in Ağzından ■
O çocuğun ebesini sikecem. Okuldan saat 13:00'da kaçan Iğıl'i akşam saat 10 olmuş hala sustaramiyordum. Mislina malını göndermiştim. Çünkü yaptığı tek şey Yalın ile ilişkilerini anlatmakti. Nasıl arkadaşti lan bu kız! Onu dövmeyi aklımın bir ucuna yazmıştım. "Igıl kes sesini artık! Ağlamaya devam edersen o çocuğun evini basıp eşşek sudan gelinceye kadar doverim. Ve senide." Yuh! 9 saatir yapmaya çalıştığım şeyi sonunda yapmıştım. Hemen sustu muhallebi kızı! Bu süre boyunca Doruk aramış buraya gelmek istemişti. Ne alaka ya! Telefonumu alıp Sezin Abiye mesaj atmıştım. O iti depoya götürüp dovecektim!