17. Bölüm: Yalnızlık

79 12 7
                                    

"Neredeyim ben?"

Ben gözlerimi açmaya çalıştıkça onlar kapanmaya uğraşıyordu.

"Nil. Kızım iyi misin?"

"Baba sen misin?"

Gözleri tamamen açtığımda bana bakan babam ile karşılaştım.

"Ne oldu bana?"

Bayılmıştım galiba ama bayılmadan önce burada olmadığıma emindim.

"Ne olduğunu hatırlamıyor musun? Bir arkadaşın getirdi seni."

Yüzünü benden çevirip kapıya döndü.

"Irmak! Nil kendine geldi."

Ben Yağız ile beraberdim en son. Beni evine götürmüştü sonra ne olmuştu? Başımın zonklamasından ne olduğunu düşünemiyordum.

Görüş alanıma annemin de girmesi ile mutlu aile tablosu tamamlanmış oldu.

- Flashback -

"Başkalarının özel hayatlarına burnunu sokmaktan vazgeç artık. Benim, Ilgaz'ın, Volkan'ın, Gökçe'nin sırlarını öğrenmeye çalışmaktan vazgeç."

Elimde ki defteri hızla çekti.

"Sen ilk önce dönde kendi aile sırlarına bak. Annen ile baban boşanmış seni ayakta uyutuyorlar."

"Ne! Ne dediğini sanıyorsun sen? Yalan söylüyorsun değil mi? Bana kızgın olduğun için böyle diyorsun demi?"

Yüzünde hiç bir mimik hareketi yoktu. Gözlerimde ki yaş bezlerinin dolduğunu hissede biliyordum. Gidio onun göğsüne vurmaya başladım.

"Söylesene! Yalan söylüyorum de. Yalan de!"

Gözümden akan yaşlara engel olamıyordum. Yalan olduğunu duymak istiyordum ama gözlerim buna katşı geliyordu. İçimden bir ses bunun doğru olduğunu sende biliyorsun diyordu.

"Konuşsana! Neden susuyorsun? Bir şey desene!"

Dizlerimin bağının çözülmesi ile ellerim Yağız'ın t-shirtünü bıraktı. Kafamı yere çarptığımda gözlerim kapanmadan önce gördüğüm son şey bana gülümseyen iki kızın olduğu fotoğraftı.

- Flashback Son -

"Hatırlıyorum. Siz, siz beni kandırdınız."

Uzandığım koltuktan ayağa kalkıp karşılarına dikildim.

"Kızım iyi misin?"

Hala iyi baba rolü oynayan babama baktım. Bunca zaman nasıl da kandırmışlardı beni. Aynı çatı altındalar diye onları hala birlikte sanmıştım ne kadar da aptalmışım.

"Neden? Neden söylemediniz bana?"

Sesim bağırır gibi çıkmamıştı ama sesimde ki öfke ve kırgınlığın hissedildiğine eminim.

"Boşandığınız halde neden aynı çatı altında hala evli gibi davrandınız?"

Bunu hiç beklemiyorlardı. Kaç aydır bir sır gibi sakladıkları bu oyun artık sona ermişti. Şimdi yüzleşme zamanıydı.

"Nil sen nasıl öğrendin?"

Irmak Hanımdan bu beklenirdi zaten. Onun için önemli olan bunun nasıl orataya çıktığıydı.

"Senin için sorun bu değil mi? Nasıl ortaya çıktığı? Neden ya? Neden bana söylemediniz?"

Annemin söylememesi anlardım. O çıkarları için her şeyi yapardı. Ama babama ne demeliydi?

Aşk YalnızlığıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin