De tijd ging voorbij de lente ging over in zomer en ik en helena hadden verkering. We jaagde soms samen of soms alleen. Vooral op herten. We gingen zaterdag over 2 dagen honkbal spelen. Volgens alice is zaterdag perfect omdat het dan gaat onweren. Ik en helena zaten veel in ons weiland. We moesten jammer genoeg delen met bella en Edward. Morgen is het honkbal al en vandaag zijn ik en helena aan de beurt voor het weiland. We lagen naast elkaar in het natte gras van het weiland. Tyler? Ja? Ik zou graag een kleine willen. O ja we kunnen er één net zoals Carisle en esme adopteren. Ik wil hèt toch proberen. Ik zuchtte en kuste haar toen op haar mond. Zij kuste me terug. Ik wíl het. We gaan het probèren als... Je met me trouwt. Ze keek me aan met haar gouden ogen. Ze leek te twijfelen. Ja ik wil. Ik zoende haar vurig. Gaan we het proberen? Ja. Beloof je het, Tyler? Ja ik beloof het. Goed! Ze stond op en schudde haar oranje krulletjes uit. Hé bah nu zit er allemaal gras in mijn haar. Hier ik haal het er wel uit. Ze ging voor me zitten. Ik haalde mijn handen door haar krullenbol. Hé er zit niks in! Ze zoende me en duwde me op mijn rug. Ze klom erop en plukte aan mijn hemd. Ik legde mijn handen op haar handen. Àls je met me getrouwd bent. Ze zuchtte. Oké. Ze gaf Zich gewonnen. Kom we gaan weer helena. Oké, ze stond op en deed haar jas langzaam uit. Ik keek haar vreemd aan. Wat? Het is heet hier. Ik keek naar De bewolkte lucht. Je weet de afspraak. Jahaaa, zei ze op een snauwende toon. We deden een wedstrijd rennen wie het eerst thuis was. Ik won. Stomme Alice met haar kleding. Dit ivoorkleurige rokje zit te strak om te rennen. Ik lachte. Wacht maar, volgende keer win ik. We gingen naar binnen. Het was inmiddels al 8 uur s'avonds. De avond ging snel voorbij. Het is tijd voor honkbal! Riep emmet s'ochtends. We maakten ons klaar om te gaan. Edward haalde bella op. Toen waren we klaar om te gaan. Al rennend op weg naar onze plek dieper in het bod schreeuwde helena IK BEN VERLOOFD!!! Toen kreeg ik allerlei felicitaties van iedereen maar ook grappen van emmet naar mn hoofd geslingerd.We aan bij een plek waar de bomen extra hoog waren. Hier is het, zei Alice. We stopte bij een openplek. De wolken zagen er al.donker uit. Het kan elk moment beginnen onweren, zei Alice weer. We maakte ons klaar om te beginnen. Bella, jij bent de scheidsrechter! Riep emmet terwijl hij naar een honk liep. Oké, zei ze. Bella zegt zelf tegen ons niet bijster veel. We hoorde een keiharde knal. Het begint! Riep Alice. Ze floot op haar fluitje. Emmet gooide de bal naar Jasper die hem loeihard terugsloeg. Jasper rende bijna in één keer een rondje maar ik ving de bal en tikte Jasper uit. Uit! Riep bella. Plotseling hapte Alice naar adem. Jasper rende naar haar toe. Wat zag je? Ze antwoordde niet. Hij schudde haar door elkaar. Wat zag je, Alice! Ze komen naar ons, ze gingen eerst naar het noorden maar hoorde ons spelen en komen nu onze kant op. Ik hoorde 2 km verderop een takje kraken. In de verte zagen we drie vampiers aan hun huid te zien de openplek op. De ene was donker en had zwart lang rasta haar. De andere was sterk en had blond lang haar in een staartje. De derde is een vrouw met nog roder haar dan helena.
