mijn twilight verhaal

gedachtenlezer p.o.v. Tyler

De lessen wiskunde en spaans waren ook saai ik wist het allemaal al. Ik ging nu naar bio, dit keer liep ik achter Edward aan. We kwamen daar aan en ik zag een plek naast een van die cullens, Rosalie of zoiets. Ik ging naast haar zitten. Hey, zei ik. Hey, mompelde ze terug. Hpe ist? Vroeg ik. Prima, loog ze soepel. Lieg niet, ik weeg als iemand liegt. Nou oké ik zit te piekeren over wat jij zou kunnen zijn. Wat bedoel je? Vroeg ik geschokt. O kom op ik ben niet gek ik dacht al dat ik iemand op weg naar school zag super rennen! En edward kan jou gedachten niet lezen en jasper kan jou gevoelens niet voelen, dus wat ben je? Ik...ik... ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik dacht aan de volturi die mij gevonden hadden toen ik nog jong was. Toen ik eenmaal 17 werd stopte ik met groeien en was ik ongeveer hetzelfde als een vampier, onsterfelijk. Ik zag opeens wat ze probeerde te doen. Ik draaide me om en ja hpor ik zag edward bliksemsnel zijn hoofd weer we draaien. Hij probeerde mijn gedachte weer te lezen. Dat lukt je lekker toch niet fluisterde ik nauwelijks hoor baar, maar edward en rose hoorde het. Ik zag Bella de les binnen glippen. Edward trok een verafschuwt gezicht, wtf Dacht ik. Ze ging gekwetst naast hem zitten en rook aan haar haar. De les begon gelukkig nu konden die blonde en edward geen dingen meer bij me proberen.

Edward p.o.v.
Rose vroeg hem dingen over wat hij was, ik luisterde mee en probeerde zijn gedachten te lezen. Ik merkte af en toe dat ik zijn gedachten kon lezen. Ik verstond dingen zoals volturi... weet niet wie ik ben of wat. Dus hij is geen mens dat is 1 ding dat nu zeker was.