ZIRHLI HATIRALAR

ZIRHLI HATIRALAR 5

"Gözlerinize doyasıya bakmaktır hayalim.
Ruhunuzun ruhuma tutsak kalmasıdır ümidim .
Size sizsiz aşık olmuş sessiz bir adamım ben .
Kor düşürmeyin şu hunharca ezilmiş kalbime .
Benim ne işim olur size sizi korkutacak bir fotoğraf göndermekle ?
Benim yaratılış sebebim size aşık olmaktır . Mesela
her gece rüyalarımda sizinle martılara simit atıyor , sizinle güneşin batışını izliyoruz .
Ben size bir kötülük yapamam.
Geçmişten gelen olma demişsiniz .
Korkuyorum sizden demişsiniz.
İnanın ben masumum . Geçmişten gelen ben değilim . Sadece size aşık bir yüreğe , sizin için ağlayan bir çift göze sahibim . Eğer fotoğraf geçmişi hatırlatıyorsa size , gönderen kişi geçmişinizde tutsak kalmış , sizin gidip kurtarmanızı bekliyor olabilir.Kurtarın.
İnanın , ben sizin için öldüm her gece ."

Mektubu okurken , gözyaşlarına hakim olamadı . Kağıdı dudağına yaklaştırıp bir öpücük kondurdu . Hiç görmediği bir adama sırılsıklam aşık olmuştu .
Yavaşça arkasında ki kanepeye oturdu . Kapadı yıllara mesken tutmuş masmavi gözlerini . Adamı hayal ediyordu . Saçlarını,gözlerini,dudaklarını...

Martılara simit atarken , uykuya daldı .

Kapıyı açtılar , sessiz olmaya çalışıyorlardı.Arzu'nun uyuduğunu gördüklerinde birbirine bakıp gülümsediler.

"Şanslıymışız."

Kafasına mavi bir çuval geçirip , kucakladılar . Yüzü maskeli adamın biri , kadını kaçırırken bilekliğini paspasın önüne düşürdü .

Terlemişti . Korku dolu gözlerle etrafına bakındı . Ardından derin bir nefes aldı .

Az önce yaşadıkları tipik bir rüyadan ibaretti . Yinede korkuyordu . Kocasının katiliin gelip onuda bu hayattan almasından korkuyordu . Banyoya gitti , yüzüne soğuk bir su vurdu . Ardından rafta duran ruju alıp dudağına sürdü . Bunu istemsizce yapmıştı ve neden yaptığını kendi bile anlayamamıştı . Silmek için ellerini dudağına götürdü .Elleri buz gibiydi .

Az önce gördüğü rüyanın etkisinden çıkamamış olmalıydı ki , hava almak için çıktığında paspasın kenarında bir bileklik gördü .

Gözlerini bir kaç kez ovaladı . Nefes alışverişi hızlanmaya başladı . Kalbi sanki güm diye çıkacaktı göğsünden .

Eğildi , bilekliği aldı . Üzerinde ,  demire kazınmış  kirli bir yazı vardı . Okunması güç değildi ama o panikle okuyamıyordu . Yada okumak istemiyordu.

"Hayatım baştan sona kara bir senaryo."

Sakinleşti , bilekliğin üzerinde yazan yazıyı okudu.Gözlerinin önüne , geçenlerde gördüğü sarışın kadın geldi . Toparlanıp komşusunun evine koştu .

"Aç şu kapıyı!"

Bir kaç kez bağırdıktan sonra cevap gelmeyince , eline kocaman bir taş aldı . Pencereye doğru fırlatacaktı ki birden "SATILIK" yazısını gördü.

O gerçeklere dokunmaya çalışırken , gerçekler , ondan birbir uzaklaşıyordu .

Bedenini gece , bir güneş tarafından ısıtılmış gibi hissetti . Ayakları , yerden kesilmişti . Kararıyordu ağaçlar .

Birden bir gölge belirdi kara ağaçların arasında . Beyaz bir gölge . Ona tutununca herşey bitecek sanıp , elini verdi usulca.

Acra Hanım , kızının elini tutup onu yerden kaldırdı . Titreyen , soğuk , yumruk yaptığı ellerini zorla açtı .

Bilekliği aldı . Üzerinde ,

"Asya!" yazıyordu .

Bunu Acra Hanım sesli okuyunca , birden irkildi Arzu . Az önce kolunu bile kaldırmaya mecali olmayan kız , annesini itip hızla koşmaya başladı . Umrundaki herşeyi bir bir atıyordu sokaklara . İçinde yaşanan zulmü ancak böyle susturabiliyordu . Çığlıklar yetmiyordu bazen . Herşey o kadar kötü ve yalancıydı ki . Hayatı boyunca tatmadığı bir duygu dehşet veriyordu ruhuna .

Koştu . Hiç durmadan koştu . Arkasına dönüp bakmadan koştu .

Aklına adamdan gelen mektubun son kelimeleri geldi .
"Eğer fotoğraf geçmişi hatırlatıyorsa size , gönderen kişi geçmişinizde tutsak kalmış , sizin gidip kurtarmanızı bekliyor olabilir . Kurtarın!" .
Beyninde tekrarlanan bu kelimeler susup , yerini gene Asya çığlıklarına bırakacaktı ki
Karşı binanın merdiveninde , pembe puantiyeli elbisesi olan bir kız oturuyordu .
"Bu fotoğrafta ki kız değil miydi? Ah kalbim yeter artık!"