ZIRHLI HATIRALAR

ZIRHLI HATIRALAR 6

Kıza yaklaştıkca yüreği çığlıklarının dozunu arttırıyordu . Kız o masmavi gözlerini , kadına dikmiş bakıyordu . Yavaş yavaş adımlarını saymaya başladı istemsizce . Bu kız fotoğrafta ki kızdı . Bu kız onun geçmişinin bir parçası olabilir miydi ? Öyle olsa kız kadını tanırdı . Belkide tanıyordu ?

"Pardon , neden bana öyle bakıyorsunuz ? " dedi .

Önce , kız onu tanımadığı için bir kaç saniyelik hayal kırıklığı yaşadı .

Daha sonra , kız kimsiniz gibisinden kelimeler tekrarlayınca kafasının ortasına adeta bir hançer saplanmış gibi hissetti. Ondan duymak istedikleri bu değildi . Bu his gözlerinin kapanmasına neden oldu . Birden yere yığıldı .

"Anne!" dedi demin dinlediği ses . Hayal görüyordu yine . Yada öyle sanıyordu , duyduğu şey gerçekti .

"Anne !"

Gözlerini açtığında , masmavi bir çift göz ağlamaktaydı . Beyninde karıncalar dans ediyordu sanki Arzu'nun .

...

Acra Hanım , ısıttığı sütü Ecrin'e verdi . Kız , sütü içmedi , aksine bir hışımla devirdi halıya .

"Yıllar sonra ilk kez ona sarılıp öptüm onu . Sonra yine aldınız onu benden . Ama neden , neden anneme anne diyip sarılamıyorum ben . Neden onu tanımıyormuşum gibi davranmam isteniyor benden! Önceleri beni kandırıyordunuz ama artık inanmıyorun size , başka sebepler var öğle değil mi? O karşımda öyle bayılınca neler hissettim bilemezsiniz! Hem onun adı Arzu değil ki , neden Arzu deyip duruyorsunuz? Neden onun kokusunu içime çekip,doya doya öpemiyorum ? Yalvarırım izin verin . Bu acı beni öldürüyor , küçücük bedenimi sanki kara bir kuyu içine çekiyor . İçim kararıyor anlıyor musunuz ? Bugün karşılaştığımızda beni tanımadı ya , gözyaşlarımı tutmak için çok sabrettim . Ama olmadı . Küçük bir kıza annesi yaşarken onun öldüğünü hissettirmek nasıl bir vicdana sığar ? Küçücük ruhum artık bunları kaldırmıyor! Yapamıyorum onsuz! Onun o çaresiz bakışları , şuramda düğümlendi ! Yalvarırım bana annemin masallarını verin .Kırmızı başlıklı dünyamı geri verin bana . Yalvarırım sizden , annemi bana geri verin . "

Gözleri ağlamaktan şişmişti . Şimdi annesi gelip , onu teselli etsin , o kadar çok isterdi ki .

Acra Hanım , her ne kadar sert görünsede onunda içinde de bir çocuk vardı ve bu sözlere dayanamadığını dolan gözleriyle belli ediyordu .

"Sana bir çorba ısıtayım . "

Bunu fırsat bilen Ecrin , Acra Hanım mutfağa gider gitmez , masada ki telefonun kenarında yazan adresi ve Acra'nın cüzdanından taksiciye vermek için para alıp , sessizce evden çıktı .

Ecrin'in mutluluğu gözlerinden okunuyordu . Caddeden geçen bir taksiyi durdurup bindi .Taksici adam , adrese geldiğinde durdu .

"Doğru eve geldiğinizden emin misiniz ? "

Taksici , kağıtda yazana tekrar baktı . Adresin doğru olduğundan emindi .

Ecrin , taksiden inip eve doğru yürümeye başladı .Yıllar önce kaybettiği annesine sıkı sıkı sarılmanın vakti gelmişti .

Ecrin'in annesine gittiğini anlayan Acra Hanım , endişeden tir tir titriyordu .
Öyle bir atıyordu ki kalbi , yerinden çıkacak gibiydi . Hani şu sakladığınız birşey ortaya çıkacak gibi olduğunda içinizde bir duygu hissesersiniz ya , sanki tüm vicudunuzun içinde sıcak keskin bir bıçak dolaşıyor gibi. İşte tam da öyle.
Herşey aksineydi bugün .

Ecrin , kapıyı kaç kez çalmıştı hatırlamıyordu . İçerde olduğu kesindi . Kapıya kulağını yavaşca yaklaştırdı . İçeriden ses gelmiyordu . Ecrin , annesinin onu istemediğini düşünmedi .  Buna kendini inandırmamaya çalışıyordu , bu yüzden ;

"Kesin taksici yanlış yere getirdi beni aptal şey! "

Ağlayarak koşmaya başladı .

"Ben anneme hiç bir zaman kavuşamayacak mıyım ? Elime geçen son şansıda kaybettim.Anne'm affet beni,şu yük dokuz yaşında bir kıza çok ağır , kaldıramadım , sana geldim anne ben senin kızınım , diyemedim.

Kapının ardında , kızın gitmesini bekledi . Ağlamamak için zor tuttu kendini . Kapıyı açamadı . Sanki kollarını bağlamışlar gibi dokunamadı kapının koluna .  Hani geçmişini yazmak isteyen kız , daha kalemi eline almaktan korkuyordu . Ne yapabilirdi ? Hançer saplanmış gibi acıyordu ruhu .  Zor olmalıydı . Hiç tanımadığı bir his kaplamıştı ruhunu . Aptallık yaptığını düşündü . Neden korkup saklandı ki ona anne diye haykıran kızdan ? Daha saklanacak mıydı ? Kızım deyip sarılacak mıydı ?  Çekmeceye koştu . O fotoğrafı alıp , dakikalarca baktı . O kız , ona geçmişinden bir parçayı veriyordu .  Ve bu parçayı kırmadan yerine takmak , epey zor olacaktı .

OKUYUCU SAYISI ARTTIKTAN SONRA 7.B YAYIMLAMACAKTIR.