31 สาเหตุ

677 43 14
                                    

"ฮัลโล่ แอชตัน"ผมโทรหาแอช

"ว่าไงลุค ทำไมไม่โทรมาคุยพรุ่งนี้ล่ะฉันกำลังหลับฝันหวานอยู่เลย"เสียงแอชพูดเสียงงัวเงีย

"งั้นเเค่นี้ล่ะกัน..ขอโทษ"ผมพูดก่อนจะกดวางสาย หูผมได้ยินเสียงคนสะอื้นดังจากห้องข้างๆเสียงเบาๆ โอลีฟกำลังร้องไห้ ผมรู้สึกสงสารจับใจไม่คิดว่าแค่อารมณ์ชั่ววูบจะทำให้ผู้หญิงที่ผมรักเสียใจได้ขนาดนี้เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ดังขึ้น แอชตันโทรกลับมา

"นายไม่สบายใจอะไร...."

"แอชตันนายเป็นพี่ ฉันอยากโทรระบายเพราะฉันรู้ว่านายเป็นคนเก็บความลับได้ดีที่สุด"

"เลิกพล่ามแล้วพูดซะที ฉันไม่ใช่คลื่นวิทยุรายการคลับฟายเดย์นะเฟ้ย"แอชหัวเราะ

"ฉันไม่ตลกแอช"ผมพูดเสียงจริงจัง

"เล่ามาฉันพร้อมจะฟังแล้ว"แอชพูด ผมกลืนน้ำลายได้เวลาสารภาพบาปแล้วสินะ

"เรื่องที่โอลีฟถูกย้ายโฮสต์ ฉันทำ ฉันเป็นต้นเหตุ"ผมสารภาพเสียงเบาจนแทบจะกระซิบ  เอามือขยี้ตา น้ำตาเริ่มไหล แอชเงียบไปหลายนาที

"แอช......"

"แอชได้โปรดอย่าเงียบ"

"นายกล้าทำแบบนี้ได้ไง ลุคนั่นคนของนายนะลุค!!!"แอชตันเสียงสั่นเครือ

"แอช....."

"ลุคแบบนี้มันไม่ใจร้ายไปหน่อยเหรอ นั่นโอลีฟ เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่มาอยู่ออสตามลำพังไม่มีญาติ โอลีฟรักและเคารพตัวนายมากนะ แต่นายกลับทำแบบนี้ คือทิ้งเธอให้ไปเริ่มต้นอยู่กับโฮสต์ใหม่ที่ไม่รู้ว่าจะดีหรือร้ายแค่ไหน"แอชตันรัวว่าผมอย่างเหลืออด

"โอลีฟเธอก็เป็นคนหนึ่งในครอบครัว Irwin Hood Clifford และ Hemmings หรือว่าไม่จริง!!!"แอชตันตะคอกผ่านโทรศัพท์

"นาย....ไป.....เอา.....เธอ......กลับ....มา!!"แอชพูดเสียงเน้นเสียงน่ากลัว

"แอช!!!"ผมตะโกนใส่

"หุบปาก!! นายคิดว่าตอนนี้ฉันมีความสุขนักรึไงที่ฉันเอาหล่อนไปไว้กับคนอื่นฉันก็รู้สึกแย่ไม่เเพ้นายหรอกนะ"ผมตะคอกใส่แอช

รักเกรียนๆของเด็กทุนกับหนุ่มหัวแคนดี้Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang