'Hadi ama anlat anne,nasıl tanıştınız babamla?'
'Evet anne anlat'
Ekrem e baktığımda bıyık altından gülüyordu.
'Ben öyle caddeden geçerken bir gelinlik dükkanı gördüm'
'Babamındı demi'
'Evet babanızındı'
İkizlere söz geçirmek zordu.kabul ediyorum bakmak da zordu.ama onlar benim yavrumdu.ekrem ve bana allah tarafından verilen birer hediyeydiler.biri kız biri erkek.kız olan ayla,aynı bana.erkek olan çınar aynı babasına benziyordu.
'Ee sonra anne'
'Ben öylesine bir gelinliği seçip giydim.sonra babanızı gördüm'
'Sonra evlendiniz mi?'
'Hop bakalım küçük bey yavaş,öyle hemen evlenmedik tabi.bir sürü macera yaşadık'
'Macera mı anlatsana hadi anne'
'Anlatıyorum yavrum,bekle azıcık.sonra beni serhat amcanız kaçırdı.ve para istedi .babanız gözünü kırpmadan beni kurtarmak için bir poşet dolusu para verdi.ama dedenizin bunu babanıza geri ödeyecek kadar parası yoktu.babanız da eğer onunla evlenirsem para istemeyeceğini söyledi'
Derin bir nefes alıp devam ettim.
'İlk başta zorunlu olarak evlensekte birbirimizi sonradan çok sevdik.sonra siz doğdunuz zaten.'
İkizlere baktığımda pörtlek gözleriyle bana bakıyorlardı.ama haklılar sekiz yasındaki bir çocuğun anlaması için çok karışıktı.
'Ama anne,madem seni kaçırdı neden hala konuşuyoruz ki serhat amcayla?'
'Bu çok güzel bir soru aylacım.çünkü serhat amcanız hayatımı kurtardı.bizim düğünümüzü silahlı bir kadın bastı.ekremle bana nişan aldı silahı.ama serhat amcanız önümüze atılarak korudu bizi'
'Kahraman gibi'
'Evet bir kahraman gibi yavrularım'
O sırada zil çalmıştı.gelenler serhat ile cansuydu.en yakın arkadaşım beni kurtaran çocukla evlenmiş ,mutlu bir yuva kurmuşlardı.
Cansu ,tekerlekli sandalyedeki serhatı içeri aldıktan sonra ona yardım ettim.
Evet,serhat bizi kurtardı ama artık yürüyemiyor.bacaklarına gelen kurşun onu sakat bıraktı.
Ama bize karşı yakınlığı ve dostluğundan hiç vazgeçmedi.
Onları salondaki yemek masasına davet ettikten sonra yemekleri yemeye başladık.
Yan gözle ekreme baktım,yıllar ondan hiçbir şey çalmamıştı.
İkizlere baktığımda minik elleriyle yemeklerini yemeye çalışıyorlardı.
Ve şu an hayatta en sevdiğim arkadaşlarımdan serhat ve cansu ile aynı sofrada yemek yiyorduk.
Bundan daha güzel bir şey olabilir miydi?
Olamazdı.
Yaşadıklarımı düşündüm ve sahip olduğum her şeyi.
İster istemez hayal galiba dedim.
Bu yaşadıklarım,HAYAL GALİBA.......
-------------------son---------------------
Arkadaşlar bana destek veren herkese teşekkürler,çok sağolun iyi ki varsınız.
Özellikle @youmoon1907,@uykukull,@kendraseranson ve @sungu37 adlı kişilere çok teşekkür ediyorum.
Ve kitabın görünmez kahramanlarından BİRİCİK KARDEŞİM e çok teşekkür ediyorum.
Ve bu hikaye sadece kurgudur.gerçekten yaşanmamıştır.
Kitap bitti diye bir daha bakmayacak değilim,YORUMlarınızı bekliyorum.
Hoşçakalın:-) :-) :-) :-) :-) :-) :-)
