Herkese merhabaa! :) Bölüm geç oldu fakat sebeplerimiz var. Tatile gitmiştim ve twitter'a bile zor giriyordum. Şuan alerji oldum ve bu bölümü zorla yazdım.. Sizi bekletmemek için.. :) İyi okumalar! :)
Kerem'den...
Zeynep bayılmıştı. Hemen kucaklayıp, arabaya bindirdim. Barın içine geçip, durumu anlattım. Jane "Bende geleceğim." dedi.
Kesin ve net bir şekilde "Hayır" dedim.
Noluyor bilmiyorum ama çok endişelenmeye başlamıştım. Arabayı hızlı hızlı sürüp hastaneye varabildim.
Acile girip, Zeynep'i sedyeye yatırdım. Acile aldılar.
"Nesi var?" diye sordu doktor diye tahmin ettiğim adam.
"Lavaboya girdi kustu sanırım sonra birden bayıldı bütün akşam halsizdi zaten." diye cevap verdim.
Telefonuma gelen mesajların sesiyle irkilip, Can'ı aradım. Can, telefonu açtığım anda sorular sormaya başladı.
"Ya can bi dur nefes al. Acile geldik. İçeriye aldılar Zeynep'i. Bilmiyorum durumunu henüz. Adresi mesaj atarım tamam."
Telefonu kapattım. Tabiki adresi şimdi vermeyeceğim. Gelip , kalabalık edecekler. Burada gerekli olan şeyleri söyledim bu kadar yeter onlara.
Kırk dakika geçti. Hemşirelere, Zeynep'in durumunu sordum. Gıda zehirlenmesi yaşamış. Midesi yıkanmış. Şuan serum vermişler. Normal odaya alınınca yanına gidebilirmişim.
Zeynep'i sonunda normal odaya aldılar.
Hemşire son kez seruma bakıp çıktı. Zeynep uyuyordu. Yandaki koltuğa oturup onu izlemeye başladım. Yüzü çok güzeldi. Belirgin yüz hatları, gözleri, kiprikleri, dudakları, çenesi köprücük kemikleri kusursuz gibiydi... Noluyor lan bana? Dalmışım. Ne diyorum ben? Hemen kendime gelip boğazımı temizledim.
Biraz sonra zeynep gözlerini aralayarak etrafına bakmaya başladı. Beni farketmedi sanırım. Tam doğrulacakken, omuzlarından tutup tekrar yatırdım.
"Nerdeyiz biz noldu bana Kerem? En son seninle konuşuyordum?"
"Şşşş tamam sakin ol birsey yok. Zehirlenmişsin yediğin bir şeyden dolayı mideni yıkadılar."
Doktor içeri girdi "Hastamız uyanmış." diyerek gülümsedi.
"Noldu bana ne zehirledi beni?" dedi Zeynep.
"Korkmayın sanırım kullandığınız bir ilaç yan etki yapmış ve midenizi zehirlemiş. Midenizi yıkadık yarın öğlene kadar hastanede kalmanız lazım. Gözetim altında tutacağız.Bir sorun olmazsa tarım taburcu edeceğiz." dedi ve odadan çıktı.
"Hangi ilacı kullandın Zeynep?" dedim.
Hay ağzıma ya sanane ki Kerem. Niye soruyosun ya sanane derse off.
"Ben sabah çok halsizdim Yağmur'un ağrı kesicisini aldım galiba o yaptı." dedi.
"Dikkat edersin birdahakine o zaman." dedim ufak bi gülümsemeyle.
"Çok teşekkür ederim buraya getirdiğin için beni sağol." dedi.
"Saçmalama Zeynep bunun teşekkürü mü olur? Biraz daha gecikseydik daha da kötü olabilirdi sonuçta." dedim.
"Kerem burda kalmana gerek yok. İstiyorsan gidebilirsin. Zaten sizinde gecenizi mahvettim"
"Ya Zeynep deme öyle. Ayrıca işim yok kalabilirim yanında." dedim.
Ufak bir gülümseme gönderdi bana "Teşekkür ederim" diyerek.
Zeynep gözlerini kapayınca bende başımı koltuğun kenarına yaslayıp uykuya bıraktım kendimi.
Zeynep'ten...
Gece 03:40 hemşire gelip serumu çıkarınca uyandım. O işini bitirip gittiğinde bende doğrulup yatar pozisyonda oturdum.
Kerem iki büklüm bir şekilde koltukta uyumuş ya. Kendimi kötü hissettim öyle görünce keşke yollasaydım.
Yüzünü incelemeye başladım. Gerçekten kusursuz biriydi Kerem Sayer. Jane çok şanslı olmalıydı.
Gülüşü, gözleri, bazen sert bazende çok sevecen olan suratı.. Kusursuz gibiydi..
Ne diyorum ben ya iyice kaptırdım kendimi. Salak zeynep çocuğun sevgilisi var bi kendine gel hemen. Kafamı yastığa koyup gözlerimi kapattım.
Sabah 11:30. Yağmurlar hastaneye gelmiş. Olanları kısaca anlattım. Doktorda gidebileceğimi söykedi. Kerem çıkış işlemleri için danışmaya gitti.
Bende Yağmur'un getirdiği kıyafetleri giyip, çıktım. Kapıda tekrar Kerem'e teşekkür edip, Can'ınn arabasıyla eve geldik.
Kerem'den...
Can, Zeynep ve Yağmur'u eve götürdü. Bende kendi evime gitmek için yola çıktım. Jane ile konuşacaktım, yaptıklarının hesabını soracaktım. Dün zeynep için çok endiselenmiştim.
Nedenini bilmiyordum fakat kendimi azıcıkta olsun tanıyorsam yakın olmadığım biri için asla endişelenmezdim.
Düşüncelerimden kurtulup, telefonumu cebimden çıkardım ve jane'in evime gelmesi için mesaj attım.
Gerçekten bıkmıştım. Eğer kavga etseydi herşeyi göze alicaktim. Parasız kalmayı bile...
Zeynep'ten...
Sonunda eve gelebilmiştik. Rahatlamak için kendimi hemen duşa attım. Duştan çıktıktan sonra üstümü giyindim. Yorgunluğumdan dolayı hemen uyudum.
Kerem'den...
Eve sonunda gelebilmiştim. Jane eve gelmişti "Merhaba Kerem." dedi. Sinirlenmiştim.
"Jane sen ne yaptığını sanıyorsun?" dedim.
"Ne yapmış ben?"
"Niye herşeyi babama söylüyorsun?"
"Neden söylemeyeyim?"
"Jane bak son kez söylüyorum. Sana ne yaparsam yapayım, ne söylersem söyleyeyim babama yetiştirmeyeceksin !"
"Kerem you don't understand me."
(Kerem beni Anlamıyorsun)
"Ha? Jane are you okay? I understand you."
(Jane sen iyi misin? Seni anlıyorum.)
"Ne anlıyor sen?"
"Senin ne kadar salak birisi olduğunu. Benden ayrılmaktan korktuğunu. Emin ol senden nefret ediyorum be."
"Kerem kalbimi kırıyor sen."
"Jane emin ol zorunda olmasam yüzüne bakmam." Sinirden çene kaslarım gerilmisti.
"Defol evimden Jane!"
Zeynep'ten...
Uyandığımda mutfaktan mis gibi yemek kokusu geliyordu. Yağmur yemek yapmış olmalıydı.
Aşağı indiğimde tahminimde yanılmamıştım.
Yağmur'dan...
Zeynep uyurken Can'ı aramıştım ve Kerem'i de alıp gelmelerini söyledim. Bu yemek bir nevi teşekkür yemeği olacaktı. Hastanede Zeynep'e çok yardımları dokunmuştu. Zeynep'e Can'ların geleceğini söyledim.
Can'dan...
Kerem'i arayıp, Yağmurlara gideceğimizi söyledim. İlk önce itiraz etsede sonunda kabul etti. Şimdi gidip Keremi alacaktım ve birlikte Yağmurlara gidecektik.
Hazırlanıp Keremi aldım ve Yağmurlara doğru yola çıktık....
NOT: yarenkilic4 hesabı benim kişisel hesabımdır. :) Oradaki hikayemede bakarsanız sevinirim. :)
Zeynep'in kişisel hesabı: hopecrumbshk :)
Bize buralardan da ulaşabilirsiniz;
İnstagram: yarenkilic4 , seroistyaren, hopecrumbshk
Twitter: seroistyaren , hopecrumbshk
