Multimedia'da şarkımız var. :) Sizi daha fazla bekletmek istemiyorum. İyi okumalar. :)
Zeynep'ten...
Yağmurun yanına mutfağa doğru ilerledim.
"Sen neden böyle süsledin yağmur bir yeremi gidiyorsun?" dedim.
"Aaa Zeynep uyuyordun diye söylemedim akşam Can ve Kerem geliyor"
"Jane de varmı yoksa sadece Keremle Can mı?"
"Bilmiyorum Can birşey demedi." dedi.
"Tamam."
Hemen yukarı çıkıp üzerimi değiştirdim siyah pantolon üzerine beyaz kısa kollu gömleğimi giydim.
Saçlarımı tarayıp serbest bıraktım. Aşağı indim. Kerem ve Can gelmiş. Jane yoktu. Neden acaba? Aman neyse sanane Zeynep.
"Hoşgeldiniz" dedim ufak bi gülümseme ile.
"Hoşbulduk" dedi Can neşeli bir şekilde.
Seviyorum bu çocuğu ya. Yağmurla umarım sevgili olurlar. Tekli koltuğa Kerem'in karşına oturdum. Morali bozuk gibiydi sanki.
Yağmur "Hadi yemeğe geçelim" deyince düşüncelerimden kurtulup onları takip ettim.
Yağmur "Senin neyin var kerem? Moralin bozuk gibi. Jane de yok birşey mi oldu?" dedi.
Canım arkadaşım nasılda beynimi okudu. Dikkat kesilip, Kerem'i dinlemeye başladım.
"Bişey yok ya klasik Jane işte babama söylenmiş yine. Bende ona sinirlendim falan boşver." dedi.
"Moralini bozma Kerem." dedi Yağmur.
Can ve Yağmur'un konuşmalarıyla geçen çok eğlenceli bir akşam oluyor bence. Kesin Can da ona karşı birşeyler hissediyor bu çok belli.
Can "Eee Zeynep senin yokmu hayatında kimse?" deyince herkes bana döndü.
Bende utangaç bir tavırla "Yok ben böyle iyiyim" dedim tebessümle.
Kerem'in gülümsedigini gördüm. Noldu ki niye güldü? Of Zeynep sanane niye onu düşünüp duruyorsun? Hemen kendime gelip masadakileri dinlemeye başladım.
Yemekler yedikten sonra yağmurun teklifi üzerine sahile gitmeye karar verdik. Kerem kendi arabasına giderken bende Yağmurlar'ın arabasına doğru yürümeye başladım.
Kerem "Sen benim arabaya gel istiyorsan Zeynep. Onlar tek takılsın." dedi göz kırparak.
Yağmur utanmış bir şekilde "Kereeemm" dedi.
Kerem'in arabasına doğru yürümeye başladım ve bindim.
Arabayı çalıştırdı sahile doğru sürüyordu.
"Yağmur utandı öyle dediğin için" diyip gülümsedim.
"birbirlerini seviyolar işte biliyorum ki eminim. Sende biliyorsun." dedi gülerek.
Bende "evet" dedim gülerek.
Sahile gelince tam kapıyı açacakken, Kerem benden hızlı davranıp, kapımı açtı. Şoku atlamak için derin nefes alıp araban çıktım.
"Teşekkürler" dedim.
Can "Kayalıklara inelim" dedi.
Yağmur ve keremde onu onayladı. Aşağıya doğru inip düşmemeye çalışırken, Kerem elimi tutup yardım etti.
Ve ben ikinci şoku yaşadım.
Yanındaki kayalığa oturup, "Teşekkür ederim" dedim.
"Rica ederim" dedi gülümseyerek.
