H.10

756 51 1
                                    

P.O.V Tess

Ik word wakker door een zacht gekraak van mijn deur die langzaam open gaat. Ik lag net lekker ! Moeten ze me precies nu lastig vallen. Uit protest draai ik me nog een keer om en doe mijn ogen weer dicht om weer inslaap te vallen. Ik hoor eerst even een paar voetstappen mijn kamer inlopen maar ik denk dat de persoon zich bedenkt want de voetstappen worden zachter en ik hoor mijn deur weer zachtjes dicht gaan. Ik probeer door te slapen maar hoe ik mijn best ook doe, inslaap vallen deed ik niet meer. Uit pure luiheid. Rol ik van mijn bed af op mijn zachte rode tapijt. Kan ik hier niet proberen verder te slapen ??? Neee straks ziet Ty je nog zo !!! Sinds wanneer geef ik daar iets om. Ik sta op en strompel naar mijn badkamer en zet mijn douche aan. En even later ga ik er zelf onderstaan. Ik pak mijn douche gel die naar heerlijk lavendel ruikt. Ik hoopte dat ik hier wat wakker van zou gaan worden, maar dat heeft dus niet gewerkt. Ik was mijn haar en spoel me snel nog even af. Ik gris vanuit de douche een handdoek en doe de douche deur snel weer dicht. Ik hoopte zo wat warmte in de douche te houden. Ook dat lukte niet. Inplaats daarvan komt een koud windvlaagje me tegemoet en ik krijg de rillingen snel droog ik me af en kleed me om. Vandaag bestaan mijn kleren uit een rode xxl sweater en een spijkerbroek die donker van kleur is. Ik kijk naar mezelf in de spiegel. Hoe heb je deze dagen overleefd ?! Denk ik bij mezelf. Ik heb geen idee ?! Maar zo kan het wel verder toch ? Alleen mijn vader geeft wat problemen. Ik zucht diep. Ja inderdaad en ik moet zo lang mogelijk bij hem weg blijven. Ik kijk weer naar mezelf. Sta ik nou echt de hele tijd tegen mezelf te praten.( mentaal facepalm momentje )
Ik zucht nog een keer en er ontsnapt een gaap uit mijn mond. Ik draai me om en loop uit mijn badkamer richting mijn bed en plof er weer op neer. Na een tijdje besluit ik dan toch maar eens van mijn bed af te komen. Ik sjock naar beneden en negeer het gesprek die zich in de woonkamer plaats vind volledig en slenter verder naar de keuken, waar ik een kommetje pak. Daarin doe ik wat vanille yoghurt en wat crueslie met rode vruchten. Krijg ik ook mijn fruit weer binnen. Mijn nieuwsgierigheid speelt dan toch weer op. Ik eet mijn kommetje leeg en sluip over de hal en bij de deur van woonkamer blijf ik staan. " wat gaan we met haar doen ? We weten dat als Zeke dit te weten komt hij onze hele pack makkelijk met de grond gelijk maakt." Hij heeft gelijk na wat ik over hem gehoord heb weet ik zeker dat hij over die kracht bezit. Echt wat heb ik een wrede vader. Zolang als ik leef hoop ik hem nooit tegen te komen. " ik vind dat we het niet kunnen maken om haar terug te brengen naar het weeshuis. Ze verdient veel beter ze is een dochter van een Alpha !" Hoor ik Ty zeggen. Hij heeft helemaal gelijk, eigenlijk wil ik helemaal nooit meer terug. ".... Sluiten we hiermee de vergadering ?....." Shit snel naar m'n kamer en dan ga ik daar wel even denken over wat ik net te horen heb gekregen. Ik loop de trap op alsof er niks aan de hand is en kijk niet meer achterom en ik ga one-straight-line naar mijn kamer waar ik op mijn hangmat ga liggen. Er staat een koel briesje.
Dus ik wieg rustig heen en weer. Wat kan ik doen ? Uit de buurt blijven van m'n mate is het eerste ding misschien. Maar je kan niet voorkomen dat hij op je balkon klimt en op je deur klopt. Daar weet ik wel wat op. Ik loop naar mijn bureau en pak een papiertje en een dikke zwarte stift, op het papiertje schrijf ik : " ga weg ! Ik hoef je niet meer te zien en het is te gevaarlijk om je te zien ! Turn around en vertrek ! " ik weet het het is een beetje lang maar het is wel mijn mate hè over wie we het hebben. Ik plak een briefje op mijn raam waar hij de vorige keer doorheen is geklommen. Zo heb ik ook mijn steentje maar weer bij gedragen toch ??? Dan schiet me iets te binnen ik heb nog helemaal niet gesport enzo ! Ik loop naar mijn badkamer doe mijn donker paarse sport bh aan en een zwart strak broekje die net boven mijn enkels valt ik doe mijn zwarte gympen aan en loop richting de voordeur. Het volgende moment ren ik door het bos. Al snel heb ik spijt dat ik Ty niet heb mee genomen. Ik kijk om me heen ik dacht iets van beweging te zien in mijn ooghoeken. Ik versnel mijn pas een beetje. Dan hoor ik een kraak van een takje. Uit angst verander ik en ga steeds sneller rennen. Nu hoor ik ook duidelijke voetstappen achter me ik gok een man of drie. Ik ben nu snel in de buurt van de pack grens. Ik trek een eind sprint en ik red het nog net, ik kijk achter me en dan valt me iets op. Ze zijn allemaal pik zwart en hebben net zoals mij rode ogen. Wanneer ik hub aankijk lijkt er ook bij hun verwarring te komen. Maar dan draaien ze zich om en lijken te vertrekken maar eerst laat een van de kleinste wolven een papiertje achter en dan rennen ze snel weg. Ze laten mij verward achter.

Daughter from the bad Alpha #Wattys2015Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu