H.12

726 47 0
                                    

P.O.V Tess

Ik lach terug en ren naar hem toe en hij wacht me al met open armen op. Hij knuffelt me. " ik heb je gemist." Fluistert hij in mijn oor. " ik jou ook " fluister ik terug. Zo staan we nog een lange tijd te knuffelen en het liefst zou ik deze knuffel ook nooit eindigen. Maar dan laat hij mij los. " zullen we uit eten gaan ? " vraagt hij. Ik krijg vlinders in mijn buik. Wat het al wel niet met je doet, dat lang weg zijn zo veel inpackt heeft op mij. " ja tuurlijk." Zeg ik. Hij geeft me een uitnodigend gebaar naar binnen. Ik loop naar binnen en snuif de goeie oude geur op, waarmee ik op gegroeid ben. Ik loop achter Tobias aan naar de woonkamer, maar tot mijn grote ergenis lopen er Chelsea tegemoet. "Zo... Zo hebben we Tessie ook weer, al gevlucht voor je pleeg gezin. Want ik hoop dan dat je terug moet." Ze geeft mij een vieze blik. " ik heb een heel aardige familie. Bedankt voor het vragen, ja ik moet terug maar dat is gewoon omdat ze Anders ongerust worden." Zeg ik op en koele toon. Ze irriteerde zich duidelijk aan mijn toon. Lekker voor haar. Ze draait zich om en loopt geïrriteerd weg. " hè uhm sorry maar voor we uit eten gaan moeten we eerst nog wel even koken voor de rest, bedenk ik me net." " we kunnen ook echo doen en gewoon weg gaan ?" Een moment lijkt hij te twijfelen. Maar dan zegt hij toch " okey we kunnen wel naar de pizzeria hier om de hoek." Stelt hij voor. Hmmm... Ik heb misschien geen zin in pizza maar ze hebben daar wel de lekkerste lasagne van de hele wereld. Waarom , omdat er eigenlijk helemaal geen groente inzit maar lekker veel gehakt. En aangezien ik wel vaker lasagne bij hem bestel weet hij van mijn liefde voor vlees dus soms doet hij er ook nog eens een of andere speciale saus in. Ik begin al bijna te kwijlen bij het idee. " uuhhh... Tess.... Aarde aan Tess." Hij wappert met zijn handen een beetje voor mijn ogen. Ik schrik op uit mijn gedachtes. "Oh ... Oh ja das een super goed idee !" Zeg ik enthousiast. " Tobias moet jij niet koken ?" Onderbreekt een stem ons gesprek. " nee, ik ga zo met Tess naar de pizzeria." Zegt hij kort af. Hij pakt me bij mijn arm en we lopen snel de deur uit. " waar komt de haast ineens vandaan ?" Vraag ik. Toen ik er nog was had hij hier nooit zo veel problemen mee gehad. " dat ... Dat was Daisy en ze is echt een behoorlijke kliksbaan. Dus ze gaat ons waarschijnlijk verlinken. En volgens mij zijn we net op tijd weg gekomen." Ohw Daisy kende ik nog niet. Maar wat boeit het mij ook. Samen lopen ik en Tobias verder naar de pizzeria.

Tobias houd de deur voor me open. En gelijk dringt de geur van pizza mijn neus binnen. Het ruikt echt super lekker !!! Er komt gelijk iemand op ons af om ons onze tafel te wijzen. Het is een plekje aan het raam.
Als we eenmaal zitten komt er al een bediende aanlopen. " kan ik iets te drinken voor jullie ?" Hij kijkt ons aan wanneer hij mij aan kijkt lijkt hij even te schrikken. Ohw ... Shit hij kent me. Dat betekent maar 1 ding. Bloodpack.
Ik check gelijk de andere tafeltjes en inderdaad er zijn meer mensen naar mij aan het staren. Ineens word dit etentje extreem ongemakkelijk. " een cola en een spa rood alstublieft." Hij staart naar me. Ik geef hem een vernietigende blik. En snel draait hij zich om en rent bijna de keuken in. " wie was dat voor rare gast ?" Vraagt Tobias aan mij. Hij kijkt mij verward aan. " gewoon een of andere weirdo." Antwoord ik. De jongen komt al weer naar ons toelopen met een spa rood en een cola. Hij laat bijna zijn dienblad vallen omdat hij zo aan het staren is. Ik geef hem de kappen- met- staren blik en hij kijkt verontschuldigend omlaag. Hij zet onze drankjes neer en geeft ons de menu kaart. Ik geef de jongen eigenlijk al gelijk de menukaart terug. "Een lasagne a la Tess zeg dat maar tegen de chef eb hij weet wat je bedoeld. En een pizza polo voor hem." Hij loopt weer weg met de menu kaarten en struikelt bijna over zijn eigen voeten. Zucht *facepalm*  " ik weet niet wat er is Tess maar iedereen staat ons de hele tijd aan te staren." Zegt hij terwijl hij ongemakkelijk om zich heen kijkt. " ik weet ook niet waarom." Antwoord ik. Maar ik weet het wel,
Ze staren me aan omdat ik hun toekomstige Luna ben. Tenminste dat hopen ze. Ik zit een beetje met mezelf in de knoop. Ben ik veilig of niet. Damm Tess denk na je zit in een pizzaria met allemaal bloodpacks. Ik zit inderdaad diep in de shit . Maar ik mag Tobias er niks van laten merken. Ik word uit mijn gedachten gehaald door een bord dat voor me word neer gezet. De geur van lasagne dringt mijn neus binnen. Ik pak mijn mes en vork en val gelijk aan. Maar ik brand wel mijn tong. Thx lasagne lords.


Daughter from the bad Alpha #Wattys2015Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu