Daughter from the bad Alpha #Wattys2015

H.9

P.O.V Tess

Ik kleed me snel om en loop naar mijn volgende lessen, de dag flitst aan me voorbij en voor ik het weet hoor ik de laatste bel. Ik loop richting mijn kluisje om daar mijn jas te pakken en ik loop richting de hoofduitgang naar buiten. Waar Ty me al staat op te wachten " hoe was je schooldag ?" Vraagt hij aan mij. " oh heb iedereen compleet ingemaakt met gym." Zeg ik en loop samen met Ty richting zijn mooie auto. Hij start de auto en in stilte rijden we naar huis. We lopen de auto uit en ik gooi mijn jas op de kapstok en loop richting de eetkamer om daar wat chips te pakken. " Tess wil jij boodschappen doen ?" Vraag June. " jahoor." Ik pak het boodschappen lijstje van de tafel en pak mijn jas van de kapstok. Dan bedenk ik me, shit ik kan geen auto rijden. Dan maar in wolf vorm. Ik ga achter een boom staan en doe mijn kleren in een tas die ik in mijn mond vast pak en verander. Het doet nog steeds pijn. Maar ik ben blij dat het al een stuk minder is. Ook ben ik erachter gekomen welke kleur ik heb, ik heb een kastanje bruine wolf en heb rode ogen. Toen ik voor het eerst naar mezelf keek schrok ik van mijn rode ogen, maar het wend. Ik ben nu dicht bij de supermarkt en ga achter een boom staan om mij terug te veranderen, ik doe snel mijn kleren weer aan en loop de supermarkt binnen. Ik kijk naar het boodschappen lijstje. Ik moet vlees halen, ik loop richting de slagers afdeling en mijn blik valt op een grote rode biefstuk. Oh wat zag die er lekker uit. Maar natuurlijk kan ik die net niet betalen. Ik loop richting het stuk vlees en heb niet door dat een jonge mijn pad kruist. Ik bots tegen hem op en ik voel electrische schokjes door mijn hele lichaam. Ik val op de grond en kijk omhoog. Een jongen met dezelfde diep bruine ogen kijkt mij aan. Hij steekt zijn hand naar mij uit. Hij tilt me omhoog maar inplaats van los te laten trekt hij mij dichter tegen zich aan. Zijn ogen lijken wel donkerder te worden. " mine." Is het enige wat hij zegt. Hij houd mij stevig vast en brengt zijn lippen naar die van mij. Wacht ik ga niet kussen met een jongen die ik 1 niet ken en 2 ik ga niet kussen in het openbaar. Ik trek me weg en kijk beschaamd naar beneden. " sorry, ik ken je nog niet eens." Een moment lijk ik een blik van begrip te zien en dan trekt hij mij weer naar zich toe. " mine" zegt hij nog een keer. Ja nu weet ik het wel. Ik wurm me uit zijn greep en ren snel de winkel uit. Ik hoor voetstappen achter me eenmaal in het bos verander ik en gaat het rennen steeds sneller ik hoor de voetstappen steeds verdder van me weg. Ik denk dat ik hem kwijt ben en vertraag mijn pas. Wie was die jongen ? Ik weet niet maar het voelde geweldig om bij hem te zijn en diep in mij weet ik dat hij mijn mate is, OMG ik heb net mijn mate ontmoet en ben bij hem weggelopen. Misschien zit hij wel in de pack van Ty. Hoop vol loop ik naar huis. Ik probeer mijn gedachte te verzetten maar al mijn gedachten eindigen steeds hetzelfde op die prachtige bruine ogen van hem. Wat bezielt mij. Zucht, kluns dat ik ben. Ik ruik dat ik dicht bij ben en verander terug en kleed me weer om. Ik storm het huis binnen. " TESS IS ER WAT !" Hoor ik een bezorgde stem van boven. " nee hoor je raad nooit wat me net is overkomen." Nu komt hij naar beneden gelopen en ik geloof dat hij aan mijn blik al zien kan wat me net is overkomen. " nee echt. Hoe zag hij eruit ?" Vraagt hij. Ik leg uit hoe hij eruit ziet. " en klinkt dit als een beschrijving van iemand die in jou pack zit ?" Ik kijk hem bijna smekend aan. " nee srry." Zijn blik kijkt droevig. Ik kan nu wel in tranen uitbarsten. Ik wil hem, en hij wilt mij. " kan je misschien aan andere Alpha's vragen naar deze jongen vanavond tijdens de vergadering. " " voor jou doe ik alles Tess."

-----

Het is nu avond en Ty kan iedere moment thuis komen. De deur gaat open, ik sprint op hem af. " en en en" vraag ik aan hem. " nee sorry ze hadden niemand in hun pack. Maar ik vrees dat ik wel weet in welke pack je mate zit." Het akelige gevoel bekruipt me, ik had nog zo gehoopt dat het niet zo was. " hij zit in de bloodpack." Dit betekende dat hij waarschijnlijke een harteloze killer is. Mijn ogen schieten vol met tranen. Ik probeer me in te houden en ren naar mijn kamer waar ik op mijn bed neer plof en ik huil heel lang en heel stil. Er klopt iemand op mijn deur. " ga weg !" Schreeuw ik. Maar toch hoor ik mijn deur open gaan en even later voel ik dat naast mij het bed een beetje inzakt. En ik voel een hand over mijn rug heen gaan. " het spijt me zo voor je." Zegt hij. Zo zitten we nog een lange tijd en dan verlaat hij mijn kamer. Mijn ogen beginnen nu dan toch eindelijk zwaar te worden, en ik zou bijna in slaap vallen wanneer ik zacht geklop op mijn raam hoor. Ik sta op, en dan zie ik hem staan. De jongen van vanmiddag. Ik doe heel zachtjes mijn raam open. Hij sluipt naar binnen. " hey." " hi. Srry van vanmiddag." Ik had dit niet verwacht iemand uit de meest gevreeste pack zo makkelijk zijn excuus kon  aanbieden. " ik ook srry dat ik bij je wegliep." Fluister ik tegen hem. " zullen we overnieuw beginnen ?" " oke das misschien beter."  Beantwoord ik zijn vraag. " ik ben Tess, en jij bent ?" " ik, ik ben je mate en je bent helemaal van mij." Zijn ogen worden weer donker. " nee ik vroeg naar je naam, en ik ben niet van jou," " oh ja ik ben Ethan." Hij lijkt te vechten met zich zelf. Ik wil hem maar ik wil hem niet. Hij loopt met grote passen op mij af.  En pakt mij stevig bij mijn handen. Ik verdrink in zijn prachtige blauwe ogen. Hij loopt richtin de muur met mij, en pint mijn handen boven mij zodat ik niks meet kan. En dan schiet het beeld weer voor mijn ogen. En blijkbaar staan mijn ogen geschokt want hij kijkt mij troostend aan. Maar dat was maar voor een seconde. Hij brengt zijn lippen rustig naar die van mij. Hij is zo mooi van dicht bij en hij vraagt om toestemming en dat geef ik hem we kussen maar hij wil meer ik voel het aan alles in hem. Hij begint ruwer te kussen. Shit dit gaat niet de goeie kant op. Met zijn ene hand nog om mijn dunne polsen heen trekt hij mij naar mijn bed en gaat boven op me liggen. Nee dit gaat te ver ik kan dit gewoon niet. " stop !" Zeg ik. Maar het blijkt niet tot hem door te dringen. Hij ksut gewoon door en door. En met zijn andere hand kleed hij mij langzaam uit. Alleen mijn onderbroek heb  ik nog aan. " nee Ethan stop ik wil dit niet." In mijn stem weerklinken doodsangsten. Hij wilt nog meer, maar dan worden zijn ogen weer lichter. Hij krijgt zich zelf weer in de hand. " klootzak !" Schreeuw ik tegen hem. " ga weg !" Hij staat op van mijn bed. . " ik...ik... Ik bedoelde het niet zo, ik had mezelf niet meer in de hand." Maar aan zijn ijzere blik zag ik dat hij geen woord meende van wat hij zei. Hij had me bijna verkracht. De klootzak. Het is dus inderdaad waar wat ze over ze zeggen het zijn vreselijke mensen. Hij kijkt me niet meer aan en zonder ook nog maar iets te zeggen verlaat hij mij weer door de weg dat hij gekomen is. Een deel van mij vind hem geweldig in alles wat hij ook maar doet, en de rest verafschuwd hem. Ik ga op mijn bed liggen, en doe een poging te gaan slapen maar inslaap vallen werd het niet vanavond. Uiteindelijk val ik dan toch in een diepe onrustige slaap.

🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🍃🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾

Hey mensen wat vinden jullie
Zover van het verhaal hebben jullie toevallig een idee voor 5 jongens die komen over een paar hoofdstukken ??? Laat t even weten in de comments !!!!

🐭🐭🐭 van mij 🐭🐭🐭