H.15

671 45 0
                                    

P.O.V Tess

Ty lijkt boos. Ik wil mezelf al omdraaien maar dat is al telaat. " Tess, jan ik even met je praten ?" Vraagt hij bezorgd. Hij pakt me bij mijn arm vast en trekt mij ruw mee door de gangen naar buiten en we gaan in een rustig hoekje staan." Je weet dat je bij hem uit de buurt moet blijven hè ?" Vraagt hij bezorgd. Blijkbaar had Ty nog niet door gehad dat hij mijn mate is. Maar ik wil niet dat ik nooit meer met hem om mag gaan dus lieg ik dat ik hem niet eens ken " nee hoezo ? Hij leek me wel aardig." " dat is Ethan, hij is een soort van player en hij staat vooral de nieuwe altijd te pesten." Zo zo... mijn mate heeft wel vaker wat met iemand gedaan. Gelukkig is hij wel normaal en knap. Gelukkig is her niet een nerd. " toch ga ik vrienden met hem proberen te worden." Met die woorden draai ik me om en loop weg. Ik zoek Ethan weer op.

--------

Het laatste uur gaat in. Het uur waar ik best wel veel zinin heb. Gym. Ik loop richting de kledingkamers. Kleed me om en doe mijn lange bruine haren in een paardenstaart. Ik loop de kleedkamers uit de gymzaal in en begin met inlopen er is nog niemand klaar dus heb ik mijn iPhone en oortjes in. Dan kan ik lekker meelopen op de muziek. Ik ren lekker mijn rondjes en luister muziek terwijl de gymzaal steeds ietsje drukker word en na zo'n tien minuten begint de les dan toch eindelijk. " goedemiddag klas, vandaag gaan we ons voor bereide op een survival die we over een paar weken zullen hebben. Maar voor we beginnen moeten jullie een buddy uit kiezen. Jullie mogen een van de mensen uit de speciaal hiervoor geselecteerde klassen kiezen. Hoop dat Ethan een van die klassen is. De gym docent loopt naar achteren en komt niet veel later terug met een hele klas. Ik weet dat dit Ethan zijn klas is. Van binnen maak ik een vreugde dansje. We mogen om ste beurt kiezen. Ik mag gelukkig als een van de eerste en spring bijna in de armen van Ethan. Ik kus hem en hij mij. Als we nu niet in een gewone les waren hadden we misschien wel wat meer gedaan. Iedereen kijkt ons verrast aan. " ik heb je gemist " " ik jou ook babe." Dan onderbreekt de gym docent ons en begint te praten. " we beginnen met het op pijl brengen van onze conditie vandaag dat word dus weer rondjes lopen en om het rondje 1 push up. Ik en Ethan kijken elkaar aan " dit winnen we makkelijk babe." Hij kust mij op mijn voor hoofd. We beginnen te rennen en dit gaat vrij soepel. Ik ben wel sneller dan de rest alleen ben ik deze keer iets minder alleen ik ben samen met Ethan. Ik houd me in zodat Ethan net iets sneller lijkt dan mij. Maar ik ben veel sneller dan hem. Samen lopen ik en Ethan ver vooraan. Na een tijdje zijn wij als laatste over. " wedstrijdje babe ? " vraagt hij mij. Hij kijkt mij uitdagend aan. " je weet dat je niet winnen gaat." Hij weet nog niet dat ik boven natuurlijk snel ben. En door dat ik veel ren is mijn uithoudingsvermogen heel goed. Oftewel hij gaat dit nooit winnen. Ik versnel mijn pas. Ethan versnelt zijn pas. Ik ga nu nog sneller lopen. Ik kijk achter me en zie een verbaasde blik. We lopen nu al een tijdje op snelheid maar toch zie ik dat er bij Ethan een vermoeide blik op zijn gezicht is. Om het voor mezelf nog een uitdaging te maken, ga ik iets sneller rennen  dan mijn hardloop tempo. Ik zie dat ik Ethan ver achter me laat. Hij is zo verbaast dat hij niet meer oplet waar hij zijn schoenen neer zet en dan struikelt hij over zijn eigen voeten. Meteen stop ik en ren snel naar hem toe l. " gaat het ??" Straks heeft hij zijn been gebroken of zijn voet. Ik help hem op staan. Maar dan bedenk ik me ineens iets hij is net zoals mij. Hij heelt zo. Dat mag niemand opvallen ! Snel loop ik met hem naar de EHBO en draai de deur opslot. " we zeggen dat je je verzwikt hebt en dan hoef je de aankomende dagen alleen maar te doen alsof en ..." hij onderbreekt mijn geratel " of we kunnen doen alsof er niks aan de hand is my love. Hij kan alweer op zijn pijnlijke voet staan. Het is alweer genezen. Hij loopt nu naar me toe. " je hoeft je niet zo veel zorgen te maken. Vertrouw me maar." Hij kust me en ik kus hem terug, hij vraagt toegang die ik hem geef. De kus is eerst nog zacht en teder maar hij word steeds ruwer. En naarmate de kus langer duurt zie ik zijn ogen verkleuren. Shit ! Ik trek me nog net op tijd terug. Soms is het wel jammer dat hij zich zelf niet onder controle kan houden.

🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈

Yo peepz,

Thanks voor al de Reads we zijn al op 1,07 k laten we op zijn zachts zeggen DAT DIT SUPER AWESOME EN GAAF IS OMG !!! Dankjullie wel jongens

🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎀🎁🎈🎈🎈🎈🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉💘💘💘💘💘 van mij

Daughter from the bad Alpha #Wattys2015Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu