Her Beta Man

Chapter Three

A/N: 

Happiness lang....  :D

Previously:

"They are werewolves Lacey".

"Mukha naman, halika na at aalis na tayo", pumasan na siya at naglakad-takbo na ako. Nakakailang hakbang pa lang ako nang makarinig kami ng mga howls at siguradong alam naming dalawa ng bestfriend ko kung sino ang mga yun kaya naman mas binilisan ko pa ang kilos ko. When I heard some rustling sounds near us, bigla na naman akong kinabahan. Pero hindi ako tumigil sa kilos ko.

"Uh-uh-uh", sabi ng isang boses na hindi ko kilala,"Kahit na subukan niyong tumakbo hindi rin kayo makakatakas sa amin".

Hindi ko siya pinansin at tumakbo na ko habang may pasan. Ngunit mas marami akong naririnig na imgay na papalapit sa amin hanggang nadapa na ako. Tumilapon sa tabi ko si Keera, "Ayos ka lang?", tanong ko sa kanya at tumango lang siya, then I noticed that after that she frozed while looking behind us.

" I told you sweetheart. You can't run away from me because you are mine", sabi nung boses kanina.

Naramdaman ko rin na may iba pang lumapit na sa amin. Binuhat nung lalaki si Keera bridal style, I tried to punch him but hindi siya naabot na aking kamao at nagsalita ito.

"Conan, dalhin mo na ang mate mo".

" Yes, Alpha", sagot ng isang lalaki na natatandaan ko pa ang boses. Siya yung nasaksak ko. 

I felt him coming towards me but I crawled myself to the ground and tied to stand and run. I stumbled and fell hard on something like a rock. I saw blood gushing down my head when I touch it. Someone yelled and rushed coming to me. I blinked few times but then everything went black.

Chapter Three:

Lacey POV

Ang gaan ng pakiramdam ko. Hindi naman sa ang bigat ko pero feeling ko talaga ang gaan-gaan ko.

Teka...

Yung feeling na lumulutang ako, parang may bumubuhat sa akin at iniuugoy ako dahil sa pakiramdam ko. Ito yung ramdam ko ang dampi ng hangin sa mukha ko at napaka-presko nang pakiramdam nun ngunit naroon rin ang init ng hindi ko mawari kung saan nanggagaling. A warmth that gives me enough heat that my being feel consumed, nakakaramdam din ako ng safety at assurance para sa sarili ko na ayos lang ako...

Yung parang...

Parang walang mananakit sa akin at ayos lang ang lahat ng bagay. Nasa heaven lang ang pakiramdam na yun, di ba?

Ibig ba sabihin nun nasa heaven na ko? Parang gusto ko na lang dito kaya naman inabsorb ko nang mabuti ang lahat ng naramdam ko at hinila na ko nito sa pagtulog.

Keera's POV

"Bitawan mo ko!"-ako

"Babe, huwag ka nang gumalaw okay? Mas masasaktan ka lang niyan eh",sabi nung lalaking bumuhat sa akin.

"Anong babe? Hindi mo ko babe!!! Bitiwan mo nga ako, nasan si Lacey?"

"Don't worry babe, your friend is

safe... as long as she behave herself"

"Wait nga lang...ano ba ang kailangan nyo sa amin and why you just turned into some hideous dogs a while ago?"

He growled lowly at me, "I. Am. Not. A. Dog"

I rolled my eyes at him and squirmed pero malakas ang kapit nya sa akin na para bang hindi ko siya nasasaktan.