Wanted Series 1: The Enigmatic You

Chapter 22 Realize

XANDER'S POV
I suddenly woke up by a bad dream and I tell you it's really worst, and it hunts me up to now. Then I felt someone shift beside me and I look at her, mouth wide open. It's funny to look at her sleeping face, so calm, so peaceful and so angelic. If I could just stay by her side for so long.

But I can't. Or else she will suffer the same suffering I had.

Maybe in time. When everything falls in it's right place. Maybe we could be together. But not now.
I gently remove her from my top and queitly exits the room.

AURORA'S POV
Pakiramdam ko'y anlamig ng paligid, pero di ko naman binuksan yung aircon kagabi ah.
Pagdilat ko, napansin kong wala na akong katabi. Kaya pala.
Nagpalingalinga ako to find a watch and nasa bedside table ito. 3:53 am. That's what it showed.

Grrrrrrr....
And since naagugutom na ako. Kakain muna sko sa baba ng kahit ano magpapaka choosy pa ba ako?

Malamig ang lugar kasi malapit sa tabing dagat pero katamtaman pa rin. May mga nakikita na akong mga maid na naglilinis ng lugar. Sabagay laki naman ng bahay nato. Kung ako yan baka kulang ang isang araw para dyan.

Kahit hindi ko alam ang pasikot sikot sa loob ng bahay, swerte ko naman at nakadiretso ako agad sa kusina. Mahal ko talaga ang mga kusina. May connection kami hahaha.

Pero naabutan ko doon si Xander naka upo sa isang stool sa may island bar ba tawag dun? Basta. Umiinom ito ng wine.

"Good Morning." bati ko sa kanya, nagtaas naman ito ng tingin.
"What happen? It's too early. You need anything?" tanong nito at inalalayan ako umupo din sa isang stool.
"Oo eh. Nagugutom na ako. Kakain sana ako ng kahit ano na nasa ref. Ikaw?" sabi ko.
"Ah. I just wok3 up from a nightmare so I'm cooling off with some wine to relax." sabi naman nitobat tumango ako. Tapos lumakad ito sa refrigerator at naghalungkat.
"What do you want to eat?" tanong nito.
"Sanay ka bang magluto?" tanong ko.
Baka mamaya hindi pala mamatay pa ko ng di oras.
"Of course. So tell what do you want to eat?" since magluluto daw sya at hindi magiinit lang nang nasa fridge. Grab the oppurtunity.
"Ok. I want spaghetti bolognese." sabi ko. Mukha namang natagalan ito pero naghanap na din ng ingridients sa ref.
"Can I help?" tanong ko. Nakakahiya naman kung makikilamon lang ako dito hahaha.
"No it's ok. I can handle this." sabi nito at pinabayan ko na lang sya at nageenjoy naman ako sa view eh.
Kung paano gumalaw ang mga muscles nya sa braso habang naghihiwa ng mga ingridients. Kung paanong sa simpleng bagay lang tulad ng pagluluto eh napaka gwapo pa rin nito.
Natatakot ako. Natatakot akong aminin sa sarili kong gusto ko sya. Kasi baka pagginawa ko iyon. Bumigay ako. Aasa ako na sana mahalin nya din ako. Pero hindi ko naman kasi maiiwasang hindi umasa. Bakit hindi kasi nagpapakita ito ng motibo at ako anman si tanga na walang karanasan dyan sa bagay na yan ay madali lang akong matutukso. Pero alam ko, sa kaloob looban ng puso ko na kahit pilit kong tinatanggi.

Mahal ko sya.

"Hey?" nabalikwas ako at napatitig sa mukha nito. Bigla akong namula sa narealize ko. Shit. Inamin ko na sa sarili ko eh, inamin ko na na mahal ko sya eh. Pero wala akong magagawa. Iyon talaga.

"Ba... Bakit?" tanong ko at inilalayo ko naman ang sarili ko sa kanya.
"What happen? Your red? Do you have a fever or anything?" sabi nya at inilagay ang likod ng palad nito sa ulo ko. Na lalong nakapagpapula ng mukha ko.
"Hi... Hindi, nagugutom na kasi ako! Tama! Ganyan ako pag nagugutom na! So asan na ang pagkain ko?" sabi ko sabay lahad ng aking kamay.
"Your so cute, you look like a kid. Here." sabi nito ako?! Cute?! Mygosh! Pupurihin mo na nga lang hindi mo pa sinagad at ginawang pretty!
Pero syempre sa kaloob looban ko lang sinasabi iyan.
Tinignan ko lang ang pagkain na niluto nito, shocks nakakahiya naman. Ang ganda ganda kaya mahirap kainin. Pero dahil nagwawala na ang mga ascaris ko sa tiyan. Lalafang na ako.
"Mmmmm... Ansarap!" sabi ko at napailing naman ito. Susko di ba to sanay ngumiti? Parang hindi ko pa ito nakikitang ngumiti sa tanang pagtratrabaho ko sa kanya.
"Gusto mo?" alok ko.
"It's ok. Im not that hungry." sabi nito pero bawat pagsubo ko tinitignan nito.
"Sus oh eto." nagpaikot ako ng spaghetti sa tinidor ko at inalok ko sa kanya. Tumatanggi eto pero sinamaan ko ng tingin kaya eto sinubo na nya.
"Delicious" sabi nito. Pero parang hindi iyong spaghetti ang tinutukoy nya. Nakatingin lang ito sa tinidor na pinansubo ko sa kanya. Tinidor... Tinidor... TINIDOR!

OMG!