Wanted Series 1: The Enigmatic You

Chapter 23 Truth

THIRD PERSON'S POV

Lahat ng nasa bahay ay nasa sala at nagkakatipon. Pinatawag silang lahat ni Xander upang mapagusapan kung bakit sila nandirito sa isla.

"I gather all of you here today to discuss the matter why we are all here in this island" panimula ni Xander.
"All of you are in danger." sabi agad nito. Naguguluhan ang iba habang ang ilan ay nakikinig nang tahimik.
"FREED. It is an organization we guys are dealing with since we are young. They are not an ordinary one, they already kill some people in our lives that is very important to us. We can't ket that happen again." malungkot na saad nito. Sa isang upuan nakatingin lang si Aurora sa kanya.
"Recently, they started again. Aurora is the first victim and will be the last victim they'll hurt in here. That's why we all gather here today." huling aabi nito.
"Hanggat maari ay dito lang kayo at wag masyading lalabas sa isla, naghire na din kami ng mga tao para magbantay sa inyo dito." sabi ni Matt.
"Ang mga kilalang tao lang ang makakapasok sa lugar na ito." si France naman ang nagsalita.
"Immediately call us if anything happens. This is a bit far away in the philippines so rest assured that we will keep everything safe." salita ulit ni Xander.

Nanatili ang katahimikan sa lugar, walang makapagreact at makapagsalita sa mga nangyayari.

"How long we will stay in here?" katunangan ni Reese.
Saglit nagkatingina ang mga magkakaibigan.
"Until we say so." sabi ni Xander na ikinagulat naman ng mga bisita.
"What?! Hindi pepede to! Kailangan kong magtrabaho aba, hindi kami mayamana ng kapatid ko kaya kailnagan ko maghanap ng trabaho!" galit na sabi ni Francine. Wala ang mga bata dito at binabantayan ng mga maid.
"Francine, kumalma ka nga!" pigil ni France dito. Pero hindi mapanatag ang babae.
"Kumalma ka dyan? Hinatak hatak mo kami ng kapatid ko para dito tapos hindi naman pala ako makakauwi at makakapagtrabaho sa amin! Aba hindi pepede to!" kahit pinipigilan nato ni Aurora go parin ito sa pagsigaw.
"Francia, kumalma ka nga muna, ang OA mo ha! Pagusapan na lang natin ito mamaya." sabi ni Aurora, mukhang kumalma naman ang kaibigan at bumalik sa upuan ng nakasimangot.
"Tutuloy ko na. Hindi pa namin alam kung kelan ang araw na pwede na kayo umalis, mapanganib pa kaya hangvat maari dito muna kayo." sabi ni Van.
"Lahat ng kailangan nyo andidito na kaya hindi nyo na kailangan pang lumabas labas." sabi ni Blue.
"I need to go to the mall you know! Like duh! Shopping!" singit ng kapatid ni Xander.
"Bakit hindi ka ba makakatagal ng hindi nagshoshopping? Sangkatutak na nga ang damitan mo. " sabi ni Blue.
"I'm not talking to you Mr. si kuya ang kausap ko." maarteng saad ni Alexandria.
"No Shopping for now." deretsong sabi ni Xander sa kapatid.
"What?! Ohemgee!" at nagmartsa ito paalis.
"Drama" bulong ni Blue.

"Back to the topic, matagal kami mawawala at hindi kami pedeng bumisita. Makakausap nyo lang kami sa isang kwarto dito sa bahay. Yun lang ang way para makapagusap tayo kasi safe ang linya noon."
"Kailan kayo aalis?" mahinang usal ni Honey.

"Bukas ng madaling araw." kahit halata ang pagkabigla ng iba nanatiling tahimik pa din ang mga babae.

" Anyway will discuss other things later at dinner. Aurora let's go." saad nito at inalalayan na si Aurora paalis.

Kanya kanya na ding hila ang magkakaibigan sa kanikanilang kasama.

AURORA'S POV

Kanina pa hila ng hila itong mama na ito ha. Kaloka.

"Te... Teka lang ha, wag mo kaya akong hilahin." sabi ko kaya bumitaw din ito agad. Asa garden na pala kami sa may swing.
So tell me what happen last time?" ma awtoridad na tanong nito.
"Fine, ganto kasi iyon. Di ba nagusap kayo ng mga kaibigan mo? Tapos maya maya lang may dumating na delivery guy, package daw. Ang nakapagtataka wala man lang pipirmahan para alam na nareceive ko ito. Tapos dali dali itong umalis agad, kahit nagtataka ako eh kinuha ko ito at since busy kayo sa paguusap nyo ibinaba ko muna ito lamesa ko. Tapos nagaayos ako ng mga files ng may narinig ako parang alarm ng alarm clock? Tapos ayun na buti nga naka tago akong konti ng upuan sa labas." sabi ko. Tapos ng tinignan ko ito nakakunot ang noo nito at parang handang pumatay.
"O... Oi tigilan.mo yang itsura mo. Naka... Nakakatakot kaya!" nawala naman ang pagkakakunot ng noo nito. Pero andoon parin yung sa may mata.

Nahiga na lang ito sa swing at pumikit.

"Grabe naman to, hindi mo ba alam na mahuhulog na ko. Ako na nga ang may sakit ako pa mawawalan ng pwes... Ah!!" hay nang hila nanaman.

Bali ang pwesto namin ako nakadapa at nakahiga (gets nyo?! Hahaha) sa kanya habang sya yakap yakap ang bewang ko.

"Hoy! Ano ka ba? Mahiya ka nga nasa labas tayo ganyan ka umasta! Pakawalan mo ko!" pinapalo ko na sya sa dibdib (chancing ) pero ayaw nya pa din ako pakawalan.
"Just let me rest." sabi nito. Natigilan na ako aba syempre sa loob loob ko gusto ko. Pakipot lang. Joke. Nakaka akward kaya. Hinayaan ko na lang din ito.

Kasabay ng malamig na hangin ang pagugoy ng swing ni hinihigaan namin, kahit sobra ako sa tulog ay hindi ko pa rin mapigilang antukin.

"If only I could be with you, sweetheart."