Alfa 210

Geschokt

Brigitte begon met een klein hartje aan haar verleden te vertellen tegen Eric. Ze vertrouwde Eric. Ze vertelde van bij haar geboorte.'' Als ik geboren ben was ik niet gewenst mijn moeder accepteerde niet dat ik een meisje was ik moest een jongen zijn. Dus werd ik als jongen opgevoed. Maar er klopte iets niet. Ik had niks van jongens gedrag in mij. Ik wilde altijd met poppen spelen maar mocht niet. Ik werd toen ik klein was veel geslagen omdat ik stiekem met meisjes speelgoed speelde. De nonnekes van op school stonden aan de kant van mijn ouders. Ja toen gaven de nonnekes nog les in de kleuterschool en de lager school. Als ik in het klasje met iets speelde dat voor meisjes was werd ik gestraft en mocht ik niet meer mee spelen''. Eric vroeg welke straffen kreeg je dan. '' wel dat ging van in de hoek staan, wat onschuldig blijkt, maar het kon veel erger. Op een dag was ik eens met de kraaltjes aan het spelen onder tafel en zuster Gabriella  heeft me betrapt. En ik vloog naar de keuken bij de kokkin , iedereen had schrik van de kokkin. Want er gingen verhaaltjes de ronde dat ze stoute kindjes stoverij maakte van de kindjes die gestraft worden. Oei en smaakte dat wat probeerde Eric wat haar gedachten te verzetten. Brigitte vertrok van gezicht. Oei sorry zal het niet meer doen zei Eric.  Wist niet dat het zo gevoelig ligt. Vertel maar gerust verder en hij wreef gerust stellend over haar rug. Dus ik vloog naar de kokkin. En toen verschoot ik. Zei was de enige die vriendelijk deed tegen mij en mij als het beschermde tegen de rest. De kokkin heette Flavie. Bij haar kon in nog beetje terecht met mijn problemen. Dus vertelde ik haar alles.  Tot de directrice haar heeft ontslagen men wereld zakte ineen. (Iedereen heeft een beeld van de kokkin flavie de foto dit was de kokkin van de school waar ik al kind school liep) ik wou niet meer naar school. En mijn ouders gingen dan een andere toer op ik was pas 8 en moest mee helpen in het bedrijf van mijn ouders. Ze hadden een boerderij met varkens. Als klein meisje moest ik elke dag de stallen schoon maken. Tot op een gegeven moment toen ik 16 jaar werd ben ik weg gelopen van huis. Ik kon het echt njet langer verdragen mijn broers mochten studeren en ik niet. Dus besloot ik maar op zoek te gaan naar Flavie. Die vond ik maar ze woonde aan de andere kant van België. Ik vroeg haar of ik bij haar mocht wonen dat ik ben weg gelopen ben thuis en dat ik graag terug zou studeren. Flavie vond dat geen enkel probleem en ik begon bij haar te wonen ik aanzag haar als mijn moeder. Ze was zo lief en zorgde dan goed voor mij. Ik mocht studeren en ik was een goede leerling. Tot op een dag het noodlot toe sloeg. Flavie werd vermoord en vast gebonden op het gemeente plein. Met de boodschap dit is een kind ontvoerder en ze heeft men kind ontvoerd nu moet ze boeten voor wat ze gedaan heeft. Ik was heel erg verdrietig ik wist wie het gedaan had en diene klacht in. Maar die werd niet serieus genomen. Omdat er corruptie in het spel was door mijn ouders. Mijn broers hebben de opdracht gekregen mij het leven zuur te maken. En dat deden ze met veel plezier''. Eric zei wat hebben ze dan allemaal gedaan.'' Wel ze stalkte mij als ze wisten waar ik woonde ik verhuisde constant van adres zodat ze me niet meer kunnen vinden maar iedere keer vonden ze me. Op een dag werd het zo,erg ik woonde al alleen en had men eigen stekje. Men broers hadden dat gevonden en staken gewoon men huisje in brand ik was alles kwijt. Alles uit men verleden bleef me achtervolgen. En zeker mijn broers. Op een dag is het me dan terug gelukt om men eigen stekje terug te vinden. Waarop mijn oudere broer heeft ingebroken. Hij heeft mijn jongste broer mee genomen, ik kwam thuis van school en ging men huis binnen de deur werd ineens dicht gesmeten door men oudste broer en nog voor ik kon roepen werd er op mijn hoofd geklopt en ik kwam lichtjes bij bewust zijn en zag men broer klaar staan met een spier verlammend middel in een spuit. Ik voelde de naald van de spuit in mijn arm prikken en ik kon niet meer bewegen. Ze sloegen en klopte me overal waar ze  me konden raken. Ik voelde alles maar kon niks doen en plezier dat ze hadden. Ik verloor het bewust zijn en dan lieten ze me voor dood achter. Ik kon me Stilletjes aan bewegen en begon heel hard te huilen. Ik nam al men spullen en ik vertrok naar een ander stad zodat ze me niet meer vinden ik ging naar het stadhuis en veranderde mijn naam. Vroeger heette ik Elodie de grote. Brigitte begon te huilen en Eric kwam haar troosten,'' moet je iets hebben om te drinken vroeg hij'' ja graag een cola antwoordde ik.  Ok ik ga het halen kn de keuken. Waarop Eric recht stond en naar de keuken ging. Brigitte zat met haar handen in het gezicht en ze voelde terug een hyperventilatie aanval op komen en nu kan ze het niet meer tegen houden. Ze begon terug in alle hevigheid te hyperventileren. Waarop Eric de cola liet vallen en direct naar Brigitte ging nam haar op en zetten haar in de wagen en reed naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis aangekomen nam hij Brigitte uit de auto nog altijd buiten bewust zijn en aan het hyperventileren. Hij legde Brigitte op een brancard en reden haar naar de onderzoek ruimte. Wat is er gebeurt vroeg de dokter. Wel het is vandaag begonnen op het werk tijdens een verhoor is ze nar buiten gelopen en heb haar toen bewusteloos gevonden en hevig hyperventilerend. Het is daarna beetje rustiger geworden. En ze zei dat ze een zeer slacht verleden heeft gehad en dat ze dat vanavond ging vertellen. Maar toen ze het aan het vertellen was begin ze te huilen en toen ik achter cola ging ging ze terug buiten westen en begon ze in alle hevigheid te hyperventileren. Vandaar dat ik haar op genomen heb en naar hier gekomen ben. Je hebt er goed aan gedaan zei,de dokter we gaan haar iets geven om te kalmeren en ze zal zeker 48 uur hier moeten blijven.

Willen jullie weten hoe het verder gaat met Brigitte bij +10 likes het vervolg