I'm afraid. (one direction fanfic)

13

Als ik wakker word kijk ik een beetje verward om me heen. Ik kijk op mijn wekker. Ik schrik me kapot het is al 8 uur en over een half uur moet ik op school zijn! 'MAM! Waarom heb je me niet wakker gemaakt!?' Mama komt naar boven lopen en kijkt me aan. 'Lieve schat ik werd gebeld door school. Ik had je mentor aan de lijn.' Ik ga meteen rechtop in bed zitten. Als mijn mentor belt kan het niet goed zijn. 'Ja? En wat zei hij?' 'De school heeft heel veel klachten gehad over jou klas en het bestuur van school heeft besloten de klas op te splitsen. Je hebt nu dus een ander rooster doordat je in een andere klas terecht bent gekomen. Deze klas is op maandag de eerste 2 uur vrij. Maar er was ook nog vervelend nieuws. Je zit niet meer bij Joni in de klas.' Mama kijkt me aan met een blik alsof ze het meteen zou begrijpen als ik nu zou gaan huilen. Maar ik zucht een keer diep en laat me terug vallen in mijn kussen. 'Pff, nou ik hoop dat ik een leuke klas heb nu.' Mijn moeder kijkt me aan en trekt beide wenkbrauwen heel hoog de lucht in. 'Je vind het niet het einde van de wereld dat Joni en jij gescheiden zijn?' 'Neej, ik heb een beetje gedoe met haar. Denk ook niet dat zei het heel erg vind. Maar weet je toevallig ook in welke klas ik nu zit want dan kan ik kijken welke boeken ik vandaag mee moet.' 'Ik heb geen idee maar jullie krijgen dit hele verhaal op school nog een keer te horen dus denk dat je geen boeken mee hoeft vandaag.' Zegt mama. Ik haal mijn schouders op en knik een keer. 'Nou dan ga ik me maar aankleden. Ben nu toch al wakker.' Mijn moeder staat op en loopt naar beneden.

Ik ga nog even weer op mijn bed liggen doe mijn ogen dicht en denk nog even weer terug aan gister avond. Dan schieten mijn ogen op en ik zit meteen weer rechtop. OMG Zayn was hier nog toen ik in slaap viel. Ik kijk mijn kamer rond en zoek naar mijn mobiel. Ik kan hem nergens vinden. Dan zie ik een papiertje op mijn spiegel. Ik ga staan en loop naar mijn spiegel toe. Als ik lees wat er op staat slaat mijn hart een slag over. 'hey sleeping beauty, Volg de briefjes, alsjeblieft? x ;)' Eronder staat een pijltje dat wijst naar mijn kast. Ik doe mijn kast deur open en op mijn oversized zwarte trui zit weer een papiertje. 'Dit is een mooie trui. Wil je em aandoen?' Ik haal mijn schouders op en pak de trui van het haakje. Doordat de trui weg is zie ik het volgende briefje. 'En deze broek?' Ik doe ook de broek aan. Stiekem vind ik het wel leuk dat hij dit voor me gedaan heeft maar ik heb geen idee waar ik uit kom.Als ik de broek aan heb zie ik geen briefje meer. Verontwaardigd steek ik mijn handen in mijn zakken. Dan voel ik iets. Het is weer een briefje. Ik vouw het open en op het briefje staat: 'Ga naar de gang.' Ik doe wat er op het papiertje staat. Als ik in de gang kom kijk ik om me heen. Geen papiertjes. Het moet! Ik moet beter kijken. Als ik een briefje was, waar zou ik dan zijn? Ik ga op mijn hurken zitten en kijk nog eens rond. 'Daar is ie!' Het is een klein briefje en ligt gewoon vlak voor me op de grond. Ik pak het briefje en lees weer wat er op staat. 'Loop terug naar je kamer en kijk naar buiten.' Ik loop terug naar mijn kamer zoals op het briefje stond. Ik loop naar het raam want dat is de enige mogelijkheid om naar buiten te kijken. Op het raamkozijn zit nog een klein papiertje. 'Ow wacht je hebt je telefoon nog niet. Die ligt onder je nachtkastje.' Ik spring in 2 sprongen naar mijn nachtkastje en graai onder het kastje. Als ik het wil ontgrendelen valt me de foto op. Het is een foto van Zayn die een kusje geeft. Op mijn hoofd. Ik word helemaal warm van binnen. Ik schuif snel de foto opzij en zie een briefje tussen mijn hoesje en mijn telefoon uitsteken. Ik trek het er achter weg en lees het. Ik denk dat je moet opschieten voor school. xxx Zayn.Hè was dit het laatste? Ik snap er niets van. Ik doe mijn zwarte vans aan en sprint naar beneden. Met een grote glimlach op mijn gezicht kom ik de kamer binnen. 'Mama? Wist jij wat van al die briefjes?' Mama kijkt me aan alsof ik gek ben geworden en schud haar hoofd. 'Ik denk dat je weer zo'n realistische droom hebt gehad.' Ik schud verward mijn hoofd en kijk mama aan. 'Denk je dat echt?' 'Ja dat denk ik echt.' Ik loop naar de keuken en pak een plakje ontbijtkoek en een glas melk. Dan doe ik mijn haar in een snelle knot en ren het huis uit. Ik heb zoveel tijd besteed aan het zoeken van die briefjes dat ik nu heel hard moet fietsen wil ik nog op tijd zijn voor mijn nieuwe klas.

Hijgend fiets ik het plein op. Net op het moment dat ik mijn fiets op slot zet gaat de bel. 'Shit te laat.' Ik ren naar binnen en kijk op de monitor die aangeeft naar welk lokaal ik moet. Ik loop snel naar het goede lokaal. Ik klop op de deur en wacht op het antwoord van de leraar.