I'm afraid. (one direction fanfic)

6

Het hoofd met het zwarte haar kijkt nog 1 keer om maar kijkt langs me en ziet mij niet. Het is de jongen en ik probeer naar hem toe te lopen maar ik kan niet langs al die mensen. Waarom moest hij ook net de drukste straat van Londen in lopen? Nou dat was het dan. Ik heb de kans om hem beter te leren kennen laten lopen. Letterlijk.

Nadat ik naar huis was gefietst trilde mijn telefoon, een sms, 'Ik vind het jammer dat je er niet was. Maar wil je morgenavond naar mijn feest komen? Als je naar de fontijn komt om 8 uur haal ik je op. Ik zorg dat je ook weer thuis komt. xje' Ik wilde wel gillen maar dat kon natuurlijk niet want dan zouden mijn buren en mijn ouders zich helemaal kapot schrikken. Maar uhm.... als ik naar dat feest wil wat moet ik dan aan doen? Als ik mijn huis binnen loop schreeuw ik meteen: 'MAM!' en de reactie 'schreeuw niet voordat je hebt gezocht!' 'mam, je moet me helpen. Ik heb morgen avond een heel belangrijk feestje en ik heb niets om aan te doen.' ik loop tijdens het praten door naar mijn kamer. Ik gooi mijn kast open en kijk erin. Ik zie mijn zwarte jurkje. Het is heel mooi maar ook best strak. Iedereen zegt dat het me supermooi staat dus ik schreeuw naar beneden: 'Laat maar ik heb al wat!' 'Okee' Ik doe mijn jurkje aan en kijk in de spiegel. Het is zwart staat eigenlijk nog beter dan ik me kan herinneren. Ik loop naar beneden en ik loop naar de keuken. 'Mam, kan dit zo? Is ie niet te bloot aan de bovenkant?' Mama draait zich om en kijkt. 'Hij is inderdaad een beetje laag maar het kan wel hoor. Hij ljikt nu haast nog mooier dan met de kerst. 'Dus het kan wel' 'Ja hoor ik zou niet weten waarom niet, maar hoe kom je eigenlijk op dat feest?' Ik kijk naar de grond en begin een beetje te giechelen. 'Ik word opgehaald.' Ik hoef alleen maar te zorgen dat ik bij de fontijn kom.'  

Mama lacht en zegt: 'een date?' 'Neee mam. Nou uhm... misschien een beetje.' Mama kijkt me aan en krijgt een grote glimlach en zegt: 'Ik breng je wel. Dan kan ik hem meteen even keuren.' 'Nee! Dat doe je niet! Je mag me wel brengen maar dan ga je meteen weer weg. Je wacht niet tot hij er is.' 'Okee'

Het was avond en ik moest nog wat doen aan mijn huiswerk voor de komende week maar ik kon me daar totaal niet op concentreren. Ach weet je wat? Dat los ik volgende week wel op. Ik ga nu lekker vroeg slapen en dan is het eerder morgen en kan is het ook eerder weer avond, Oh ik heb zo'n zin. 

Nadat ik mijn pyjama had aan gedaan ging ik in bed liggen en het was ondertussen al 12 uur geweest. Men ik moet echt eerder gaan slapen. Dit is niet goed voor me. Toen bedacht ik me dat ik niet eens had gezegd of ik wel naar het feest kon! Ik griste mijn telefoon van mijn nachtkastje en begon te typen. 'Sorry voor de enorm late reactie maar met de felecitaties wacht ik liever tot bij de fontijn. Tot morgen xje terug.' Ik val met een glimlach op mijn gezicht en mijn mobiel in mijn hand in slaap. Ik voel niet meer dat ie nog een keer trilt.

____________________________________________________________________________

Ik wil wel vaker schrijven maar door de drukte met school lukt dat niet zo goed. Nu de toets week voorbij is kan het weer wat vaker. Dus ik hoop dat jullie blijven lezen ondankt dat ik niet zo vaak upload.

-lots of love-

melissa