I'm afraid. (one direction fanfic)

15

'Okee, Harry ga jij maar met haar mee, de rest kan mijn lessen nog wel goed gebruiken.' Ik zag de 2 vingers naar beneden gaan. Niall zuchtte en leunde zijn hoofd in zijn handen. Zayn probeerde nog tegen te stribbelen door nog een keer zijn hand in de lucht te steken maar de leraar keek hem kwaad aan en ook Zayn zuchtte en liet zijn hand zakken.

We gingen in de aula zitten op 1 van de louchbanken. Ik zat daar in een hoekje met mijn benen opgetrokken tot onder mijn kin. Ik snap nu ondertussen ook wel waarom ik een baby genoemd word want alweer moet ik huilen. Harry drukt me dicht tegen zich aan en zegt: 'shh, rustig, Ik ben er voor je wanneer je wil.' 'M-maar,, D-da-dankje' Ik leg mijn hoofd tegen zijn schouder terwijl hij lieve woordjes blijft zeggen, net zolang tot ik weer rustig ben en kan uitleggen wat er is gebeurt.

'Het begon al in de klas toen die meid die achter me zat tegen me begon te praten. Ze vroeg me wat ik tot nu toe van school vond. Toen zei ik dat ik jou en Zayn al kende en van Niall kende ik zijn naam. Toen vroeg ze hoe ik de player van de klas dan had leren kennen. Ik vroeg wie ze bedoelde en ze begon een beetje vreemd te lachen. Ze knikte met haar hoofd naar achter en zei: 'Zayn natuurlijk.' Toen heb ik me omgedraaid en ik heb haar niet weer aangekeken. Ik zou met Niall meegaan naar jullie hangplek ofzo maar eerst moest ik nog naar mijn kluisje. Ik wou dat ik dat nooit had gedaan. Ik had mijn spullen uit het kluisje gepakt en in mijn tas gedumpt. Ik klapte mijn kluis dicht en schrok me helemaal kapot want....' Ik begon opnieuw te snikken en voelde dat Harry zachtjes in mijn schouder kneep. 'Want Zayn stond daar vlak voor mijn neus te zoenen met die meid met wie ik eerder nog had gepraat. Ik wist niet wat me overkwam en ben de school uit gerent. Ik ging buiten op de grond zitten en er kwam iemand naast me zitten. Ik keek even tussen mijn vingers door en zag dat het de persoon was waar ik nou net voor was weggerend. Dus ik ben opgestaan en naar het wiskunde lokaal gerend.'

Ik zucht een keer diep en Harry geeft me een stevige knuffel maar zegt niets. 'Ik had het kunnen weten Harry. Waarom zou zo'n knappe jongen als hij überhaupt zo lief doen tegen mij.' Harry kijkt verbaasd op en zegt nog steeds niets. Volgens mij is het deze keer omdat hij niet weet wat hij moet zeggen. 'Gister is er zoiets ergs gebeurt en hij was er voor me Harry, Hij bleef bij me toen zelfs mijn ouders er niet waren. We hebben een hele poos gepraat en toen besloten we een film te gaan kijken omdat mijn ouders toch niet thuis waren en hij nog geen zin had om naar huis te gaan. We hadden gegeten en toen de film was afgelopen knuffelde hij me en ben ik in slaap gevallen terwijl hij nog op mijn bed zat. Ik werd wakker vanmorgen en er lagen overal briefjes in mijn kamer. Hij heeft mijn kleren uitgezocht en gisteravond waarschijnlijk deze foto gemaakt.' Ik laat hem de foto zien die op mijn mobiel staat. De foto waarop Zayn een kusje geeft op mijn hoofd. Ik bekijk de foto zelf nog een keer snel en voel mijn hart breken. Dan draai ik mijn telefoon om en laat Harry het briefje zien die ik tussen mijn mobiel en mijn hoesje had gedaan. Harry leest het en geeft het terug aan mij en ik stop het briefje en mijn mobiel in mijn zak. Dan begint Harry te praten. 'Zayn was inderdaad een enorme player. Hij heeft alles mee zitten, zijn uiterlijk en zijn vlotte praatjes maar hij is ook 1 van mijn beste vrienden. Sinds hij jou ontmoet heeft is hij er met zijn hoofd niet meer bij. Hij is, of bij jou, of bij ons en praat alleen over jou. Die briefjes waar je over vertelt zijn het liefste wat ik ooit heb gehoord of gezien en geloof me als ik zeg dat ik veel romantische films kijk.' Hij begint een beetje te lachen en krabt aan zijn nek. 'Okee dat was misschien niet zo slim om te zeggen maar ik heb nog een klein vraagje. Heb je gezien HOE Zayn en Claudia stonden te zoenen?' Ik kijk Harry vreemd aan en denk even na. 'Uhm Zayn stond met zijn rug tegen de kluisjes met zijn handen op haar heupen.' Als ik dat gezegd heb springt Harry op en rent naar het hokje van de conciërge waar de microfoon staat. Hij drukt het knopje in verdraait zijn stem een beetje. 'Wil Claudia even uit haar wiskunde les lopen en op de gang wachten dan kom ik eraan. ondertekend, De directeur.' Ik kijk Harry raar aan en hij loopt terug naar het lokaal. Ik blijf om het hoekje wachten en ik hoor hem tegen haar praten.

(H= Harry, C= Claudia)

H, Hey.

C, kst, ga weg de directeur wil me spreken.

H, Nee dat was ik. Waarom zoende jij Zayn?

C, Waar heb je het over?

H, Je weet precies wat ik bedoel

C, Ach hij moet zijn reputatie een beetje onderhouden toch?

H, Arg! Jij bent echt onuitstaanbaar!

C, Ah dank je, zo'n compliment heb ik nog niet gehad vandaag.

Dan kan ik het niet meer houden en loop de hoek om. Claudia ziet me en slaat een arm om mij heen en vraagt met een vriendelijke nep lach: 'Ah lieverd, gaat het weer een beetje?' Ik mep haar hand van mijn schouder en fluister net te hard in mezelf: 'Ik zeg niet dat ik heilig ben maar jij bent echt een slet!' Ze kijkt mij raar aan en ik loop terug de klas in gevolgd door Harry op mijn hakken. Ik zie Zayn kijken naar mij en ik kijk naar hem. Ik trek 1 van mijn mondhoeken naar hem op en ga op mijn plek zitten. Gooi mijn boeken weer in mijn tas want ondertussen is de les afgelopen. Nu gym nog overleven en dan naar huis.

*TRINGGGG*

Vanuit achterin de klas hoor ik: 'Klotenbel' Ik moet een lachen omdat ik weet wie dit was en ik weet ook dat dit een opmerking was die bedoeld was om mij weer te laten lachen.

*mission accomplished*