Hate is the new love. Shawn Mendes FanFic

Hoofdstuk 18, Wat heb ik gedaan?

{Pov Tyler}

Als ik luid gesnik hoor uit de andere kamer schrik ik op en ik zie mijn vader knikken, "Ga jongen ze heeft je nodig" Ik ren naar mijn kamer, gooi de deur op en daar zie ik haar, mijn brief van Shawn verkreukeld op de grond. Haar shirt is helemaal opgekropen zodat ik uitzicht heb op haar alles,.. maar ik mag me niet laten afleiden. Ik spring op het bed en neem haar in mijn armen en doe het shirt omlaag en hou haar als een baby vast. Ze blijft snikken en klemt zich helemaal vast. Ze legt haar hoofd op mijn schouder en ik leg mijn hoofd op die van haar. Ik sla mijn armen stevig om haar heen en ze drukt zich tegen me aan. Ik schrik een beetje van haar actie maar ik laat niks merken en ik zucht en streel over haar haar. Ze wordt steeds rustiger en dan is haar ademhaling heel regelmatig. Ze is in slaap gevallen. Ze heeft me zo stevig vast dat als ik haar los zou halen dan zou ze wakker worden. Dus blijf ik zo zitten met het droom meisje in mijn armen. Ik zou nu gelukkig moeten zijn. Maar ik word ongelukkig van de manier waardoor ze in mijn armen is gekomen. Alleen maar door het verdriet die ze kreeg van mijn beste vriend is ze in mijn armen terecht gekomen. Ik staar voor me uit en ik voel haar bewegen en ik kijk omlaag en ik zie haar betraande ogen me aankijken. Ik kijk haar ook aan. Dan hou ik het niet meer en ik kus haar op haar lippen. Na drie seconden laat ik haar los en ik loop verward de kamer uit en ik loop naar beneden. Dit had nooit moeten gebeuren, nooit. Ik ren naar de kelderdeur en open hem snel en ren verder naar beneden. Ik plof op de stoel daar en pak mijn gitaar. Ik tokkel wat terwijl ik vol gedachten voor me uitstaar.

{Pov Mary} 

Tyler rent naar beneden en laat me achter. Ik blijf net zo verward achter op het bed. Hij zoende me. Hij zoende me gewoon. Ik weet dat hij van me houdt en zo. Maar het was zo plotseling. Ik schaam me opeens enorm. Waarom? Omdat ik het niet erg vond dat Tyler me zoende. Ik vond het fijn. Ik walg van me zelf. Focking Shawn laat me in de steek. Waarvan ik zo veel hield. En dan zoent Tyler me, en dan vind ik het fijn. Er is echt iets mis met me. Ik haat me zelf zo erg op dit moment. Dan trilt mijn telefoon en ik pak hem op. "Het is uit" Van Shawn. Mijn telefoon valt op de grond en ik begin enorm te huilen. Ik voel overal steken in mijn buik en ik gil het op een gegeven moment uit van de pijn. Het gaat maar door. Dan word mijn gezicht nat en helemaal warm ik snap het niet. Ik begin te gillen als ik mijn hand van mijn gezicht vandaan haal. Onder het bloed. Tyler komt binnen rennen en komt meteen in actie als hij ziet wat er aan de hand is. Hij doet doekjes onder mijn neus en streelt over mijn rug. Ik word steeds rustiger. Ik ga vermoeid tegen hem aanliggen en ik val weer in slaap.