Hoofdstuk 2: Tyler, Tyler, Tyler, kinderachtig kind

743 23 3
                                    

Ik ga zitten aan mijn tafel als Tyler binnen komt lopen. "Meneer James,  u bent laat?" Zegt de lerares streng en kijkt hem aan. Hij haalt zijn schouder op en ploft op zijn stoel. "Oh nee meneer, dit gaan we niet doen. Ga maar naast mevrouw Blue zitten." Oh nee. NEE NEE NEE. DIT KAN ZE ME NIET AAN DOEN! "Maar mevrouw, dit kunt u me niet aan doen" zegt ik dan op een zielig stemmetje. "Pech miss Blue je hebt het aan hem daar te danken."Ik schiet Tyler een boze blik en kijk dan naar het bord. "Psssst schoonheid" fluistert Tyler. Ik kijk hem kwaad aan. "Wat moet je eikel?" Zeg ik pissig. "Hey niet schelden met iets wat je niet hebt" zegt hij sarcastisch en hij begint te grijnzen. "Waarom scheld jij dan met lul?" Zeg ik poeslief. De jongens achter me beginnen te lachen. 1-0 voor mij James. Tyler gaat beledigd recht zitten. Ik kijk nu ook naar het bord en probeer niet in slaap te vallen. Gelukkig is de "geweldige" Tyler er om me altijd te helpen. *kuch kuch* Blijkbaar heeft hij iets nieuws uitgevonden. Hij trapt me contant tegen me scheen. "MARY MARY MARY MARY" Schreeuwt hij dat in mijn oor. "JAMES! ER UIT! NU!" Schreeuwt de leraar woest. Ik kijk even glimlachend naar hem en dan loopt hij naar buiten en kan ik eindelijk opletten. Alleen het is zo saaaaaaaai, ik voel me indommelen en flikker dan met mijn hoofd op de tafel. 


"MISS BLUE! MEVROUW BLUE? MARY-ANN BLUE!" Hoor ik dan schreeuwen in mijn oor na een tijdje. Ik open vermoeid mijn ogen en zie mijn lerares naast me staan. "Naar de directeur jij!" Dus ik sta op en pak mijn tas. Ik loop de deur open, zwaai nog even naar mijn klas en loop dan naar de directeur. Ik gooi de deur open waar ik een enorm chagrijnige Tyler zie. "Goeiedag meneer, hallo eikel" Ik plof op de stoel en kijk de twee met een opgetrokken wenkbrauw aan. Hij steekt zijn tong naar me uit, ik schud geïrriteerd mijn hoofd. Hoe kinderachtig kan je zijn? Ik kijk naar de directeur die ons met een enge grijns aanstaart. "Wat?" Zeg ik brutaal. Zijn ogen vernauwen even maar hij blijft glimlachen. Focking hell directeur? Tyler trekt even aan mijn haar. Ik kijk hem boos aan. "sorry prinses ik wist niet dat je boos werd?" Zegt hij onschuldig. "waarom doen jij zo eng, en is hij nog steeds normaal? Irritant dus?" Zeg ik nu echt enorm pissig. "Okay ik moet jullie iets vertellen" zegt de directeur serieus. "Wat?" Hij kijkt ons aan als hij het zegt en ik heb het gevoel als of ik flauw moet vallen. "Tyler, Mary-ann, jullie worden partners bij het BestFriendProject" en dan val ik echt flauw.

Hate is the new love. Shawn Mendes FanFicWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu