Hate is the new love. Shawn Mendes FanFic

Hoofdstuk 12: Wat moet je van me?

Shawn trekt zich na een tijdje grijnzend terug. "zozo girl" zegt hij plagend. Ik bloos en kijk hem aan. Hij grinnikt. Ik ga tegen hem aanleunen en zucht. Dan gaat mijn telefoon. Ik neem op en zeg:"Heeey met Mary." "Mary met mij" Hoor ik Tyler zeggen. "Wat moet je verdomme van me?" Ik zie Shawn vragend naar me kijken, ik wuif het weg. "C'mon princess we moeten naar school" zegt Tyler smekend. "Ik kom al heel even wachten" En ik hang op. "Sorry Shawn I have to go." Hij knikt en kust me nog even. Ik glimlach naar hem en loop weg. Ik spring op mijn scooter en scheur naar school. Ik pleur mijn scooter op de grond en ga bitchy bij het vaste groepje staan. Ze kijken me streng aan. Ik kijk ze nog strenger aan en ze geven zich over. Zo dat heb ik ook even geregeld. Ik kijk ze glimlachend aan. Ze geven me allemaal een knuffel. Ik wist het, tuurlijk kunnen ze niet zonder me. Eeeuhm ik bedoel maar? Populairste van de school? Hallo? Ik grinnik en knuffel ze terug. "Nou waar is James?" Dan zie ik James naar binnen stuntelen en hij ziet me staan bij de populairen en zijn mond valt open. HIJ LIJKT ZO ERG OP SHAWN! Tis maar dat Shawn Engels praat.... Hij rent naar me toe en zoent me op mijn mond. Hij zoent wel anders dan Shawn... Hij streelt me lief over mijn wang. Ik glimlach naar hem en loop met hem naar binnen. We gaan bij muziek aan de tafel zitten en pakken onze schriften er weer bij. Ik kijk naar mijn zinnen.

"Let it go, let it go. You only miss the sun when it starts to snow" 

 "Let it go, let it go. You only know you love her when you let her go"

Ik zit helemaal vast ik weet het niet meer. Ik kijk even naar rechts en lees wat James heeft geschreven. Hij heeft al super veel!

Aftertaste <3

"Re-rewind Friday night, never forget it 

How you let me go 

No more lies I'll be fine I know where I'm headed 

Probably should've known 

 And now you're gonna say, "Pretty, please forgive me." 

Fool me once, told you twice you're gonna regret it 

Now you're all alone yeah 

 Turns out that no one can replace meI'm permanent, you can't erase me 

I'll help you remember me 

One more kiss is all it takesI'll leave you with the memory and the aftertaste."

Onder de indruk kijk ik naar de tekst en kijk ik hem lief aan. Hij schrikt zich rot als hij merkt dat ik het gelezen heb. "Het is prachtig James..." Zeg ik. "Euhm ja dank je Mary." En hij gaat snel verder. Ik pak mijn pen weer en bijt op de achterkant. Tja dit wordt dan maar een onvoldoende. Ik kap! Ik schuif naar achter en leg het probleem uit en hij grinnikt. "Ik snap het hoor meisje, ik weet dat muziek totaal niet jouw vak is." Ik grinnik ook en knik dankbaar. "Jongens, meiden volgende les moeten jullie het laten horen!" Ik zie dan James zich rot schrikt en ongemakkelijk weg kijkt. Wat is er toch met hem?