SENİ SEÇTİM PİKAÇU

PİKAÇU : Bölüm 14

@smylmz2

Merdivenden hoplaya zıplaya şarkı söyleyerek iniyordum ki annemin aşağıdan hunharca bağırmasıyla ayaklarım takalaştı ve yeri boyladım. Neden bağırıyorsun ki sen şimdi. Güzel güzel geliyordum ben senin yanına.

İnsan bir merak eder, sesler geldi, kızım merdivenden mi düştü? Bir sorunu var mı? Ama yok bizim ki takmıyor artık.

" Şeyma! Kızım düzgün in şu merdivenden. "

Ben çoktan ayağa kalkıp üstümü başımı toparladım bile salona doğru yol alırken, yemek masasında oturan anneme doğru "Günaydın annecim" ve masanın başında duran Gülsüm Sultana doğru " Günaydın Gülsüm Sultan " diyerek ikisini de öptüm.

"Günaydın kızım" dedi Gülsüm Sultan. " Sana da Şeymacım ama evde hoplayıp zıplama düşeceksin bir yerleri kırakcaksın "

Kadına bak ya benim bir yerlerimi kıracağımı düşünmüyo, etraftaki eşyaları düşünüyo.

"Sağol anne ya, doğru diyon etraftaki eşyalar kırılmasın, benim kırılsın ama dimi"

Suratımı asıp şakalamasına annemle konuştuktan sonra beklemediğim o ani cevap geldi. "Yok Şeymacım senin kafan kırılmaz. Sen taş kafalısındır."

Ağzıma attığım zeytinin çekirdeği birden boğazıma kaçınca öksürmeye başladım. Gülsüm Sultan annemin söylediğine karşı mutfağın kapısından gülerek geçmişti. Suyumu yudumladıktan sonra "Aşk olsun be Gülsüm Sultan" dedim ve kahvaltıma devam ettim.

"Bakıyorum da keyfin yerinde bugün"

"Evet, annecim bugün bomba gibiyim. Kimse moralimi bozamaz. Zaten içim de bir his var bugün çok güzel şeyler oliucak"

"Eh sen öyle diyosan" dedi ve annem suyundan bir yudum aldıktan sonra " O zaman ilk güzel haberi ben veriyorum" dedi ve bir kaç seniye bekledi.

" Eh hadi ama anne söylenecek misin?"

"Yok, tamam tamam. Merak et diye bekledim. Bugün öğleden sonra Nazlının ailesi ve ben iş seyahatine çıkıyoruz. Bir hafta kadar yokuz yanı. Anlıcağın bu süre zarfında sen Nazlılar da kalıcaksın. Okuldan sonra gelip alırsın giysilerini, ben çıkıyorum" dedi masadan kalkarken. Ben pişmiş kelle gibi sırıtırken annem kapıyı kapattı ve gitti.

İçeriye Gülsüm Sultan girince çığırarak onun üstüne atladım. Oysa hiç birşey demeden yerinde duruyordu. Kadın alıştı bana ya ses çıkartmıyo. Ondan ayrılıp salonun ortasında sevinç dansımı yapıyordum. Benim çığlıklarını telefonumun zil sesi kesti.

Telefonun ekranına bakmadan açtığımda tek bir kelimeyle karşımdakinin kim olduğunu anlamıştım.

" Kapının önündeyim, çık "

" Tamam, geliyorum" diyerek telefonu kapattık. Ne kadar güzel anlaşıyoruz dimi. Alıştım ben sizde alışırsınız.

Çantamı alır almaz kapıdan çıktığımda Nazlı hala arabanın içinde beni bekliyordu. Yazık ya kız hergün beni almaya geliyordu. Canım acıdı bak şimdi. Ne acıcak be alsın beni de beraber gidelim işte. Hem almak zorunda bi kere ben onun arkadaşıyım, kardeşiyim ben onun kardeşi.

" Güzel haber kulağına ulaşmış herhalde, ne bu neşe"

Ben sırıtarak Kafamı sallarken okulun bahçesine giriyorduk. Yanımızdan bisikletli bir kişi geçti. Bunların modası daha geçmedi mi ya?