20 Mart'tı...
Aldatıldım.Ve aldatıldığımı adım adım gördüm ; Kalbim hızla çarpıyordu.Mesajları okurken,yanaklarım kızarmıştı ve titriyordum bu üşümekten falan değildi.Bir an önce mesaj atıp ona içimden geleni söylemek istiyordum.Öyle de yaptım. En az on defa aradı bir yanlış anlaşılma olduğunu beni aldatmadığını söyleyip duruyordu.Benimse canım daha fazla yanıyordu.Aldatmadan önce Facebook'una girmek geldi içimden biriyle konuştuğunu , beni aldattığına dair birşey hissediyordum sanki sonra "Yapma be kızım ! Güven artık şu sevgiline " dedim. Ama içim rahat etmedi.Onunda facebook da olduğunu biliyordum. Girdim görünürde birşey yoktu.Mesaj bölümüne tıkladım.İyiki tıklamışım. Öyle mesajlar gördüm ki sinirden ağlayamadım.Mesajların konuşma saatine baktıktan sonra ağladım.Ben onun kardeşi için Yasin-i Şerif okurken o benim arkamdan iş çeviriyormuş meğer. Kardeşi de bu arada hapiste idi. Ağladım gözlerimde yaş kalmicak biçimde. Hep ağlıyor , hemde titriyordum.Aldatılmışlık duygusuyla... Annem , kardeşlerim , kuzenlerim ben ağlarken sakin olmamı istiyorlardı.Ama yapamıyordum...
Gece oldu uyuyamıyordum. Kalbim acıyordu.Hala ağlıyordum, titremem geçmişti. İçimden daha bir kaç saat önce aldatıldın ve bunu yakaladın nasıl alışacaksın onsuzluğa,nasıl hazmedecek ayrılığı bünyen ? kafam da onca sorular vardı. Ama aynı zamanda bütün sorularıma da "Aldatılmayla" cevap buluyordum.Uyumak istiyordum.Biliyorum uyuyunca geçecekti her şey .Hissedilmeyecekti sabaha kadar.Öyle de oldu . Saat kaçtı.Bilmiyorum. Uyumuşum. Rüya gördüm mü onu bile hatırlamıyorum. Sabah kardeşimin sesi ile uyandım. "Abla hadi kalk namaz vakti"dediğini hatırlıyorum.Kalktım ilk önce rüya diye düşündüm.Telefona baktım.Kahretsin ki gerçekti.Namazımı kıldım.Duamı ettim.Sonra banyoya gittim.Yüzüme baktım.Kendimle konuştum."Aldatılmışlık duygusuyla nasıl da çirkinsin.Onun bu haltını yakaladın.Şimdi aptal kim ? Aldatılan sen mi ? Yoksa ! Aldattığı için ve yakalandığı için o mu ?"
Askerdeydi.Beni hala arıyor konuşmak istiyordu cevap vermedim. Kaç defa okuduğumu hatırlamıyordum.O kızla konuşmalarını okuyordum.Defalarca aynı zamanda ağlıyor ve şarkı dinliyordum.Gökhan Türkmen'den tam bana göre bir şarkı vardı."Bir öykü" beş kere tekrar tekrar dinledim.Sonra bir grubun şarkısını dinledim "meyhaneler sen" onuda beş defa dinlemişimdir.Mesajları okuyor tekrar tekrar ağlıyordum. Kıza yazdığı kelime hep kafamda dönüp duruyordu ;
- :) bn kacar quzlm bise dionmu?
- Yok ne diyim caninin sağlığı
- gtme kal yanimda die blirsn.d
Gerizekalı bide seslileri yutup yutup konuşuyordu. Ayrıca ! bir de "Güzelim" kelimesini hiç sevmezdim ona da söyleyemezdim.Bu yazışmadan sonra " Güzelim" kelimesinden tiksinir oldum.İğrendim. Gitme kal yanımda demek ne demek zaten ben senin yanında yok muyum? Kalbinde yok muyum ?
Zamanla geçicek, belki unutamayacağim bu ihaneti ama alışacağım.Alışmak zorundaydım.
