Elisa POV
Kinakabahan ako sa maaring gawin ni vincent kay allain. Hindi ako makalapit kasi ang sama talaga ng aura ni vincent.
Ano ang gagawin ko?
Napabalik ako sa aking sarili dahil may bumunggo saakin.
Fatima: Are you insane? Your husband and your boyfriend are fighting in front of you. Ano tutunganga ka na lang dyan? My gaad.Wala ka talagang isip hay nako.
Napatingin na lang ako sakanya na inaawat si vincent sa pag susuntok kay allain. Nakita kong punong puno na ng dugo ang mukha ni allain. At ngayon ko din napag tanto na maraming tao na ang nag mamasid sa nangyayari.
Asan ba ang guard dito?
Nilapitan ko sila.
Elisa: Vincent stop!
Parang wala syang narinig. Ang lakas na ng sigaw ko.
Elisa: I SAID STOP,VINCENT. ANO BA? DI KA BA NAHIHIYA?
Nilakasan ko na ang sigaw ko nun para matigil na sya. At sa pag sigaw ko nun. Sya nyang kinatigil sa pag susuntok kay allain.
Vincent: Wow. AKO PA TALAGA ANG PIPIGILAN MO? AT AKO MAHIHIYA? E IKAW DI KA BA NAHIHIYA SA SARILI MO? ANDITO YUNG ASAWA MO NAKIKIPAG HALIKAN KA SA IBA? OO NGA PALA ISA KANG MALANDI KATULAD NG ATE MO. MAY PINAG MANAHAN KA NGA.
ng narinig ko ang ate ko na sinabi nya. Nag dilim ang paningin ko. Wala akong paki kung asawa ko sya. Ayaw ko lang nasasabiha ng ganon ang ate ko.
Elisa: NAG SALITA ANG HINDI MALANDI! ANO KA NAG MAMALINIS? HAHAHA SOBRANG NAKAKATAWA KA HA. BEST JOKER KA! TANGA AKO MALANDI? MAY PINAG MANAHAN? IKAW ANO KA? WALA KA NGANG PINAG MANAHAN NASA LAHI NYO NGA. WAG MO KUNG SUBUKAN VINCENT. WAG MO AKONG SUBUKAN.
Pag katapos kong sabihin yun ay sya namang agos ng luha ko. Bwisit wala ka talagang nilulugar luha ka. Wala kang pakisama.
Umuwi na ako. Kasi dinala na pala si allain sa hospital nun, bukas ko na lang sya kakausapin at hihingi ng sorry sa kanya.
Sobra akong nasaktan sa sinabi nya. Bat ang ate ko kaylangan nya pang idamay? Bakit kaylangan pa nyang banggitin? Nakakaiyak lang dahil kahit na nasa langit na si ate di pa nya rin nakakalimutan yung ginawa ni ate ko sa kapatid nyang lalaki. Kaylan nya ba mapapatawad si ate ko?
Lumabas ako ng kwarto dahil nauuhaw ako.
Nagulat ako pag baba ko dahil paakyat na si vincent. Nakauwi na pala sya.
Tumingin sya saakin. Tinignan ko din sya pero walang ka emo emosyonal. Nakalipas ang ilang segundo nag lakad ulit ako.
Wala pa yata akong isang minutong nag lalakad may humawak na sa kamay ko.
Vincent: sorry! Sorry because nasabi ko ang ate mo kanina. Sorry kasi gumawa ako ng scene kanina dun sa resto. Sorry kasi sinaktan ko ang kaibigan mong malapit sayo. At sorry kung lagi kitang sinasaktan. Sinasabihan ng kung ano ano. Sorry elisa. Im very sorry.
Napaiyak na lang ako. Hindi dahil sa sinaktan nya ko. Kundi dahil sa saya ng nararamdaman ko. Di ko alam na kahit isang sorry lang nya nawawala lahat ng galit na namumuo dito sa puso ko. Mahak ko nga talaga tong lalaking to.
Nakatingin lang ako sa kanya. Pero nagulat na lang ako ng yakapin nya ako at sinabi ang katagang na nag paiyak sa akin. At dun ko din nalaman na umiiyak pala sya.
"Please elisa, please give me a second change. At babaguhin ko lahat. Aayusin ko ang mga pinag gagawa ko sayo. Hindi na ako magiging malupit sayo. Di na kita sasaktan. Wag mo lang akong iwan elisa. Please nag mamakaawa ako sayo!"
Cut
A/N maganda po ba ang update ko? O masyadong OA? hahahaha sorry na hahaha. Basta po i vote nyo lang po itong storyang ito. Lagi na akong gaganahang mag update.Thankyou po sa lahat nag sasabi na maganda po ang storyang to.
