Love Hasn't Limits

9.

Ik ben zo druk bezig geweest met die wedstrijd van Harry dat ik mijn bruidsjurk nog niet heb gekozen. Harry heeft zijn pak al dus wordt het dringend tijd. Ik neem mijn handtas en vertrek. De eerste winkels waar ik binnenga, hebben ze niets voor mij. Als ik uiteindelijk de 4de winkel binnenwandel, heb ik dé perfecte jurk gevonden. Ik betaal en vertrek naar huis.

POV Harry

De 'wedstrijd' is gespeeld en Niall is mijn getuige geworden. De andere 2 staan gewoon achter Nialler. Alles is bijna geregeld. We trouwen volgende week zondag in het dorpje waar Elly woonde. Het feest gaat door in een klein zaaltje dichtbij de kerk. Alleen de genodigden weten de details, de rest van de wereld weet alleen dat we verloofd zijn, wat het wel spannend maakt.

'Wanneer vertrek jullie eigenlijk richting België?' vraagt mijn moeder aan de telefoon. 'Maandag.'
'Morgen dus?' Ik kijk op de kalender. 'Ja, jullie?'
'We vertrekken allemaal donderdag.'
'Allemaal?'
'Je weet wel, ons gezinnetje, je grootouders, de lads en hun gezin..'
'Ja, helemaal vergeten.'
'Nerveus?'
'Misschien een beetje, Elly is het beste wat me is overkomen, en ik wil dat het perfect wordt.' Nadat mijn moeder me gerust gesteld heeft, hangt ze op en pak ik verder in. Net als ik mijn koffer dicht probeer te krijgen, komt Elly binnen. 'Hulp nodig?' lacht ze. Ik kijk haar vals boos aan en knik. Ze klimt op mijn koffer en ik rits hem dicht. 'Schat,' ze legt haar handen rond mijn schouders, 'wat scheelt er?'
'Nerveus,' beken ik 'Ik wil dat het perfect wordt.'
'Dat wordt het,' stelt ze me gerust. Ze geeft me een kus en neemt mijn koffer van het bed. Al onze bagage zit al in de auto, we vertrekken vannacht om 4uur richting België. Ik verlang zo tot zondag. Dan is ze eindelijk mijn vrouw, dan kan niets tegen mijn geluk op.